Οδεύοντας προς την τρίτη Ιουνίου [Ολοκληρωμένο]

Κεφάλαιο 75

                                          Αταλάντη              

   -Ίδια όπως και τότε αλλά δεν ήσουν εσύ υπεύθυνη για την πτώση μου Ηλέκτρα! Γρύλισε ο γίγαντας μέσα από τα δόντια του

   -Δεν έχω ιδέα για τι πράγμα μιλάς, το παίρνω όμως σαν κομπλιμέντο ανταπάντησε αυτή χαρούμενα και με μια μοναδική κίνηση έφερε την λάμα του μαχαιριού της στο στόμα της και την έγλειψε! Το αίμα εισχώρησε στο στόμα της! Τα μάτια έκλεισαν για λίγο. Υπέροχο, απλά υπέροχο... Θα πρέπει να φτιάξεις περισσότερες κούκλες σαν αυτούς τους δύο αγαπητέ μου ψιθύρισε αφημένη στην απόλαυση της στιγμής

   -Δεν ήταν κούκλες! Ήταν άνθρωποι ευλογημένοι από τους θεούς! Ευλογημένοι από εμένα!!! Τσίριξε ο γίγαντας πραγματικά εκτός εαυτού!!!

-Θα πρέπει να ευλογήσεις περισσότερους τότε. Το αίμα τους είναι απίθανα νόστιμο! Τον πείραξε αμέσως αυτή με την μοναδική ειρωνική φωνή της και ο ξανθός, βλάκας, γίγαντας άρχισε να ουρλιάζει! Όλοι γνωρίζαμε πόσο εκνευριστική μπορούσε να γίνει αυτή η κοπέλα όταν ήθελε... Ο γίγαντας άρχισε να τρέχει! Η διαφορά μεταξύ αυτού και της Ηλέκτρας μειωνόταν

Αυτό ήταν ευκαιρία!
            Μοναδικό άνοιγμα!

Ένα κοκάλινο βέλος ετοιμάστηκε πάνω στην χορδή! Την ίδια στιγμή ο Ορέστης δίπλα μου άλλαξε σχήμα και άρχισε να τρέχει αστραπιαία προς τους δύο τους με τα σπαθιά απορροφημένα στα χέρια του! Η Καλυψώ καλύφθηκε από το σκοτάδι και έσβησε μπροστά μου... Η Ηλέκτρα χαμήλωσε το κέντρο βάρους της και χάθηκε μέσα από τα μάτια όλων μας...

Ο γίγαντας σταμάτησε
Το δέρμα του άρχισε να γυαλίζει
Λέπια τον κάλυψαν σαν πανοπλία

Το βέλος μου χτύπησε πάνω του και έπεσε στο έδαφος μετατρέποντας τον εαυτό του σε στάχτη

Ανεμοστρόβιλος κάλυψε το γιγάντιο σώμα αμέσως μετά

Ο Ορέστης με ένα φοβερό άλμα άνοιξε τα φτερά του και εκτινάχθηκε στο κέντρο αυτού έχοντας ασύλληπτη ταχύτητα για τόσο μικρή απόσταση

Η Ηλέκτρα εμφανίστηκε λίγο έξω από το σημείο που θεωρητικά ήταν το πίσω μέρος του πλάσματος και εισχώρησε μέσα στον ανεμοστρόβιλο που συνεχώς μεγάλωνε σε δύναμη

Ο Ιππομένης και όλοι οι υπόλοιποι που είχαν σαρωθεί από το φως συνερχόντουσαν και σηκωνόντουσαν όρθιοι με δυσκολία στο βάθος

Ανέβασα τον εαυτό μου στο τελευταίο επίπεδο και τρέχοντας βούτηξα στον ανεμοστρόβιλο  -που τώρα είχε διαστάσεις υπέρ_τυφώνα-  αφήνοντας τον εαυτό μου να κυλίσει στα χαμηλότερα επίπεδα της οργής μου με τεράστιες δολοφονικές διαθέσεις