Οδεύοντας προς την τρίτη Ιουνίου [Ολοκληρωμένο]

Αναμνήσεις ~ 31

Οι ουρανοί άνοιξαν
Καταιγίδα ερχόταν για μία ακόμη φορά
Γύρω μας γινόταν πόλεμος!
Οι αντάρτες προκάλεσαν επανάσταση και το μεγαλύτερο μέρος του λαού τους ακολούθησε. Οι στόχοι τους ήταν καθαρές πηγές ενέργειας, ύδρευση και τα κέντρα διακτίνησης προς την Ουράνια που ένα ένα έπεφταν στα χέρια τους...

Αυτό έγινε όταν ακουμπήσαμε την ηλικία των 16 ετών και ήταν αναπάντεχο και εντελώς απρόβλεπτο.

Η αυτοκρατορία ανταπέδιδε τα πυρά αλλά o πονηρός ανταρτοπόλεμος των επαναστατών την έκανε να χάνει συνεχώς έδαφος. Η αποφασιστικότητα τους ωθούσε να συνεχίζουν να μάχονται υπό τις πιο ανελέητες για αυτούς συνθήκες.

Χιλιάδες πέθαιναν και από τις 2 παρατάξεις...

Η αυτοκρατορία συνήλθε αργά αλλά βρήκε τρόπο να μας χρησιμοποιήσει ένα χρόνο μετά... με τον κόσμο για δεύτερη φορά ερείπια...

Το δαχτυλίδι διακτίνησης ενεργοποιήθηκε, όπως είχε αναγκαστεί να ενεργοποιηθεί και το δαχτυλίδι του προορισμού μας. Θα χρησιμοποιούσαμε την ίδια στρατηγική με αυτούς. Μικρές ευέλικτες ομάδες μόνο που δεν θα ήταν αυτοκτονίας όπως οι δικές τους...

Και οι 22 ήμασταν έτοιμοι. Τα όπλα μας ήταν στις θήκες τους και ένας ένας αρχίσαμε να περνάμε την πύλη αποφασιστικά

Η άλλη μεριά ήταν στο σκοτάδι
Υγρασία κυριαρχούσε στο χώρο

Νυχτερίδες ταξίδευαν από πάνω μας αναστατωμένες· θυμωμένες θαρρείς από την παρουσία μας... Μόνο οι άγριες φωνές τους ακουγόντουσαν, δεν υπήρχε άλλου είδους θόρυβος εδώ

-Μείνετε σε συναγερμό φώναξα οδηγώντας τους υπόλοιπους στο σημείο που θα έπρεπε να φτάσουμε

Ο Ορέστης ξεγύμνωσε τα σπαθιά του και τον κοίταξα με απορία

Αντάρτες εμφανίστηκαν μπροστά μας και άρχισαν να πυροβολούν. Σφαίρες σφύριζαν παντού για λίγο και οι αντάρτες εξαφανίστηκαν στο σκοτάδι

-Φοράνε στολές παραπλάνησης! φώναξα πιο πολύ για να το χωνέψω εγώ η ίδια μιας και ήταν σίγουρο ότι δεν χρειαζόταν να το αναφέρω... Το είχαν συνειδητοποιήσει μόνοι τους και απ' όλη την ομάδα ήμουν η μόνη που είχε εμπειρία σε τέτοιου είδους μάχη... Θα ήταν δύσκολο
Το μαχαίρι είχε ξεγυμνωθεί και βρισκόταν στο χέρι μου

Αντάρτες εμφανίστηκαν σε άλλο σημείο της μεγάλης αίθουσας και πυροβολούσαν για άλλη μια φορά κατά ριπάς! Εφτά από την ομάδα μας με πρώτο τον Τάνταλο κινήθηκαν εναντίον τους και οι επαναστάτες χάθηκαν στο σκοτάδι... Ανόητοι! Νέοι πυροβολισμοί από πίσω που δεν βρήκαν στόχο αλλά εξυπηρέτησαν μια χαρά τον σκοπό της παραπλάνησης!
Η Κασσάνδρα εμφανίστηκε ανάμεσα στους εφτά με τα φίδια μαστίγια να σπέρνουν τρόμο και θύματα που κατέρρεαν αναίσθητα στο έδαφος. Αρχίσαμε να τρέχουμε προς τα εκεί όταν μας βρήκε μια ακόμα έκπληξη! Το χρυσό εντυπωσιακό λιοντάρι της Κασσιόπης μας επιτέθηκε από τα πλάγια και ένα βέλος από την βαλλίστρα του Πυλάδη διαπερνούσε για δεύτερη φορά την σάρκα μου βρίσκοντας με στην γάμπα από πίσω!

Το λιοντάρι διέσπασε τις γραμμές μας, τα φίδια της Κασσάνδρας μας θέριζαν έναν έναν, επαναστάτες πυροβολούσαν από παντού, αλαφιασμένες νυχτερίδες γύριζαν συνεχώς γύρω μας προσπαθώντας να βρούνε μια έξοδο από αυτή την τρελή κατάσταση και ο Ορέστης υπερβολικά οργισμένος σκότωσε τον Πυλάδη αποκόπτοντας το κεφάλι από το υπόλοιπο σώμα με μια μόνο κίνηση... Το φίδι στην λαβή της βαλλίστρας ούρλιαξε κάνοντας και τα δικά μας να ριγήσουν και να αφηνιάσουν!