Οδεύοντας προς την τρίτη Ιουνίου [Ολοκληρωμένο]

Κεφάλαιο 77

                        Κασσάνδρα              

   «Ο Άγγελος είναι στην πυραμίδα;» Ρώτησα παραξενεμένη...
   «Έρχονται ενισχύσεις» δήλωσε αινιγματικά η Ηλέκτρα και όλοι στραφήκαμε προς αυτήν γεμάτοι απορία. Χαμογελούσε... «Κοιτάξτε! Σας το είπα... Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι βοήθεια είναι αυτή!» Συμπλήρωσε και ένα όχημα μεταφοράς εμφανίστηκε από το πουθενά στον ουρανό! Πλησίασε την πυραμίδα που συνεχώς απομακρυνόταν και έμεινε προσκολλημένο στην τριγωνική είσοδο της. Αποκολλήθηκε λίγο διάστημα μετά και άρχισε να κατεβαίνει προς τα εμάς

Νερά άρχισαν να περνάνε τα τείχη!

Η αρένα πλημμύριζε...

Το σκάφος έφτασε δίπλα μας και άνοιξε την κεντρική πόρτα του

   «Χρειάζεστε βοήθεια;» Ρώτησε ο Πάρης που εμφανίστηκε με μια χαριτωμένη λευκή κελεμπία στην είσοδο!

    «Φίλε δεν ξέρεις πόσο χαίρομαι που σε βλέπω!» Αναφώνησε ο Ιππομένης και κατευθείαν έτρεξε και τον αγκάλιασε!

    «Πήγα και τον βρήκα όταν μου αποκάλυψες την αλήθεια για την έκλειψη» ξεκίνησε να λέει η Ηλέκτρα απευθυνόμενη προς εμένα που λογικά θα είχα το πιο αστείο πρόσωπο από όλους στην ομάδα με το σαγόνι κρεμασμένο στο έδαφος... «Η αυτοκρατορία δεν είχε χάσει ποτέ τα ίχνη του» συνέχισε «Πάντα ήταν έτοιμη να τον χρησιμοποιήσει ...»

    «Χαχα δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο πειστική είναι αυτή η γυναίκα όταν ζητάει κάτι!» ξέσπασε ο Πάρης γελώντας και συμμετέχοντας στην συζήτηση. «Πάντως, για την ιστορία, χαίρομαι πολύ που είμαι εδώ! Προς το παρόν όμως ανεβείτε και θα έχουμε καιρό για κουβεντούλες αργότερα» φώναξε κάνοντας μας νόημα με τα χέρια του και με το νερό να έχει καλύψει ήδη τους αστραγάλους των ποδιών μας!

Αυτό και κάναμε τρέχοντας όσο πιο γρήγορα μπορούσαμε
Το όχημα υψώθηκε
Προφανώς η κατασκευή του αγνοούσε την έλξη αυτής της προσαρμοσμένης σε εμάς βαρύτητας...
Το νησί-αρένα βούλιαξε ολόκληρο από κάτω μας
Ο Ορέστης ήταν ο μόνος που δεν παρακολουθούσε. Βρισκόταν δίπλα από το κρεβάτι ανάρρωσης που αναπαυόταν ο αδελφός του

Η Ηχώ βρισκόταν γαλήνια ξαπλωμένη στα τελευταία καθίσματα του μεταφορικού...
Τα μάτια μου δεν μπορούσαν να κοιτάξουν προς εκείνο το σημείο. Τα δικά της μάτια είχαν κλείσει για πάντα...