Requiem: Eternal (Book 1)

8: Beautiful Stranger

"Mayasawa na palayung mokong na yun?"

Hindina nakapag-usisa pa si Isabelle nang husto sa lalaki. Inunahan nasiya ng takot. Baka kasi mabadtrip uli sa kakulitan niya at sakmalinna siya nito. Gusto pa naman niyang mabuhay.

"Anoba ang kinalaman ko sa asawa nun?" tanong uli niya sa sarili

Nagpalakad-lakadng padabog sa apat na sulok ng kwarto. Kanina pa niya iyong ginagawa.Magmamarka na yata ang mga paa niya sa kahoy na sahig.

Walanaman siyang magawa. Maliban sa kama, dalawang silya at isang lamesa,wala nang ibang gamit sa kwartong yon. Yung mga pinagbabato niya,binitbit na nung gwapong mokong na bampira palabas dahil bakamasaktan pa daw niya ang sarili niya.

Natatakotnaman siyang buksan ang bintana. Maski ang pinto ng kwarto. May arawpa, baka masunog na naman ang balat niya. Namumula pa nga ang brasonya dahil sa nangyari kanina. Naalala pa niya kung gaano iyonkasakit.

Shet."Bampirana ba talaga ako?"

Pano na ang pamilya niya,ang trabaho niya, ang buhay niya, naiisip niya.

Alamniyang nakauwi na rin si Raven sa apartment ngayon. Baka magwala angbestfriend niya kapag nalaman na nakidnap siya. Grabe pa namanmagreact ang babaeng yun. Hysterical kung hysterical. Nawawasak angnaaabot kapag nagwawala. Ewan nga ba niya kung saan nito nakukuha anglakas. Sa liit ng katawan, parang si Hulk pag nabibigla o nagagalit.

Naireportna kaya nito sa mga pulis ang nangyari? Ano nalang ang mangyayari sapamilya niya? Malamang nag-aalala na din ang mga yon.

Nagbugtong-hininganalang siya sa mga naiisip.

"Raindropson roses and whiskers on kittens',

Brightcopper kettles and warm woolen mittens,"

"Brownpaper packages tied up with strings,

Theseare a few of my favorite things,"

"Whenthe dog bites,

Whenthe bee stings,

WhenI'm feeling--"

Napangiwisiya ng tumunog nang malakas ang tyan. Napatigil siya sa pagkanta.

"Ah!Hindi pa ba babalik ang mokong na yun?!" Maktol niya. Alam niyangkailangan na ng diet ng katawan pero wag naman sa gantong paraan.Parang nagbubuhol-buhol na ang sikmura niya.

Umuposiya sa kama nang napansin niya ang isang nakatalikod na malakingsalamin sa sulok ng kwarto. Brown din ito at antique kayanagble-blend sa kulay ng dingding.

Maynaisip siya. Kung totoong bampira na siya, wala na siyang reflectionsa salamin. Ganon ang karamihan na nababasa niyang libro.

Tumayosiya at lumapit. Iniikot ang salamin at iniharap sa kanya. Nakahingasiya nang maluwag dahil nakikita naman niya ang repleksyon niya dito.

Hinawakanniya ang pisngi. Malamig ang balat niya, at medyo maputla. Sinuklayniya ng mga daliri ang kulot at mahabang buhok. Hindi na iyonmukhang buhaghag. Hindi siya mukhang bruha kahit nakalugay.

Napansinniya ang suot. Masyadong palang mahalay tingnan ang nightgown. Mahabanga at hanggang sakong, pero spaghetti strapped at mababa naman angneckline. Kitang-kitaang cleavage na ngayon lang niya napansing meronpala siya. Manipis din, halos see though na. Kita tuloy na nakabakatdoon ang nipples niya dahil wala siyang bra. Panty lang. Lace pa.

Maypagkamanyak talaga yung mokong na yun, naiisip niya. Di niyama-imagine kung pano siya nito napalitan ng damit.

Kinikilabutansiya. Wala pa ngang lalaking nakakakita ng katawan niya, yung mokongpa ang nauna.

Naramdamanniya uli ang gutom. Mas matindi ito kaysa kanina.

Nauuhawna rin siya. Ramdam niya ang panunuyo ng mga labi.

Lumingonsiya sa pinto nang marinig ang pagbukas noon. Pumasok mula doon anglalaking kumidnap sa kanya. 

Bumalik na din sa wakas.

]Napansin kasi niyang wala man lang dalang pagkain ang mokong.Papatayin yata talaga siya sa gutom.

"Nakakainis."Pasimpleng niyang bulong. Binalik nalang ang tingin niya sa salamin.

"Whatare you doing?" tanong naman ng lalaki. Nakita niya ito sarepleksyon sa salamin nang tumayo ito sa likod niya. Na-curious yatakung ano tinitingnan niya. "Miss?"

"Misska nang miss, kanina ka pa. Isabelle ang pangalan ko," sabi niyadito pagharap. "Ikaw?"

Parangnatulala ito sa tanong na yon. Nakatitig lang ang gwapong mukha nitosa kanya.

Kumunotang noo niya. Bakit? Masama bang magtanong?

Atleast kapag nakawala siya, may sasabihin siyang pangalan sa mgapulis. Alangan namang gwapong mokong lang ang i-describe niya. Bakasabihin pa, nag-iilusyon siyang nakidnap.

"Alejandro,"ilang segundo din ang dumaan bago ito nagsalita. "Alejandro de'Valerius,"

Wow. Pang luma. Pang bampira talaga, naisip niya.

"Areyou alright?" Tanong pa nito.

Saktongpagkulo naman ng tyan niya. Alam niyang narinig iyon ng mokong dahilbiglang kumunot ang noo nito.

"Gutomna ako, obvious ba?" sagot niya. "Hindi pa ako kumakain simula pakanina."

Kinuyomnito ang palad nang mahigpit. Nanlaki ang mga mata niya nang makitaniya ang pagdugo noon. Naamoy din niya. Lalo siyang nagugutom. Atnauhaw.

Shet!Anong balak ne to?! Isangmalalim na lunok nalang ang nagawa niya sa pagkalito.

"Isabelle,"tawag nito sa kanya. Parang nanghahalina na ang boses nito. Unti-untinitong itinataas ang kamay habang lalong lumalapit. Inaabot sa kanyaiyon.

Hindisiya makagalaw sa kinatatayuan. Parang napako na siya doon. Mayginagawa ito sa kanya, nararamdaman niya.

"Drink."

Kusanggumalaw ang mga kamay niya para abutin ang kamay ni Alejandro.Tumutulo na ang masaganang dugo doon. Inilapit niya iyon sa mukhahabang kusang bumubuka na ang bibig niya para—

"No!"Bigla siyang lumayo at binitawan ang kamay nito. Nawalan siya ngbalanse. Kung di siya nasalo bumagsak na siya sahig.

Shet.Shet. Shet. Ano bang ginagawa ko?! Bakit ako iinom ng dugo!?

"A-anongginawa mo sa akin?"

Parangnabuhusan nang malamig na tubig ang katawan nang matauhan siya.Nahipnotismo siya nito kanina, sigurado siya.

"Isabelle,you need this," sabi nito. Parang nakikiusap pa ang boses. Hindiniya maintindihan kung bakit. "You need blood. My blood."

Hindiparin siya nito binibitawan. Mahigpit ang kapit sa bewang niya.

"A-ayoko,"nanginginig niyang sambit. Pumiglas siya at napaupo sa sahig."Ayokong maging tulad mo."

Hindina siya makatayo, hindi na niya maigalaw ang katawan. Natatakot siyana baka gawin na naman niya ang ginawa niya kanina kapag lumapit paito. Tumutulo parin kasi ang dugo nito sa kamay. Amoy na amoy parinniya.

"Butyou--"

"Lumayoka sakin!"

"Babalik nalang ako mamaya." Sabi nito matapos ang isang buntong-hininga.Alam niyang nakatitig ito sa kanya pero hindi siya makatingin nangdiretso.

Hindina niya mapigilan ang pagdaloy nang mainiit na luha paglabas nito sakwarto. Umakyat nalang siya at nagsumiksik sa isang sulok ng kama.

Takotna takot siya. Takot na takot din siya sa sarili niya.

Bampira na talaga siya.