Requiem: Eternal (Book 1)

50: Delirium

 

Napaupo nalang si Isabelle sa kama pagdating sa kwarto. Ang bilis parin ng tibok ng puso niya.

Manyak nga yung Giovanni, alam nya. Pero parin pinatay nila ang lalaking yun sa harap niya. Sa harap nila. Ni wala man lang nagprotesta. Tapos magkakapamilya pa sila.

Litong-litong ang utak niya.

Bakit sila ganon? Alam niyang di ito mga tao pero bakit naman ganon ang ginawa nila. Ganto ba ang batas nila?

"I know you were shocked, Isabelle. I didn't expect it to be like this," nakatayo lang si Alejandro sa gilid niya. Minamasahe ng daliri ang  sariling noo. "Hindi ko alam na ihaharap pa nila si Giovanni sayo."

Yumuko nalang siya. Ito ang nagbigay ng desisyon na mamatay ang lalaking yon. Kahit wala siya sa kwartong iyon kanina, malamang iyon parin ang gagawin nito.

"A-ano ba talagang nangyayari?" Tanong niya.

"Mahirap ipaliwanag."

"Makikinig ako. Ayoko ng ganto. Ayoko dito kung magpapatayan pala kayo ng dahil sakin." Nanginginig na ang boses niya.

Shet talaga. Paanong magiging safe ang lugar na ito kung ganto pala mga parusa nila.

"He wanted to die," lumayo ito bahagya sa kanya. Nararamdaman na naman niya ang galit nito. Matindi.

"And he deserved it."

Napatayo siya. "Ganun lang ba yun? Kamag-anak mo siya hindi ba? Hindi naman niya ako gaanong nasaktan. Bakit--"

"Stop it Isabelle!"

Nagulat siya sa pagtaas ng boses nito. Malakas. Parang nalaglag bigla ang puso niya. Napalunok nalang siya. Nate-tense na siya sa mga nangyayari.

"Ayoko dito. Sana di mo nalang ako inalis sa bahay na yon. Andoon naman si Pierre at--"

Hinawi ng malakas ni Alejandro ang vase sa tabi nito. Humagis iyon sa dingding at nagkapirapiraso.

"A- Al." 

Napaatras siya. Shet. Galit na nga ito. Galit na galit na talaga.  Nakakaramdam na siya ng matinding takot.

Nahagip ng mata niya ang pinto. Tatakbo na sana siya papunta doon ng mahablot ni Alejandro ang braso niya.

"Where are you going?!" nakatitig na nang matalim ang mga pulang mata nito sa kanya. "Pupunta ka sa kanya? Babalik ka doon?!" Humihigpit ang hawak sa kanya. Napangiwi nalang siya sa sakit.

"Do you like his kiss, Isabelle? Kaya mo ba babalikan si Pierre?”

Naluluha na siya. "Ayoko na dito, pakawalan mo na ako.."

Naramdaman nalang niya ang kamay nito sa leeg at naitulak na siya pahiga sa kama. Bumibigat na ang kamay nito. Humihigpit ang kapit. Nahihirapan na siyang huminga. Lalo pa at nakadagan na ang katawan nito sa kanya.

"A-Al, nasasaktan ako," pinilit niyang itulak ito  pero hindi ito gumalaw. Lalo lang itong dumagan. Ni hindi niya ito magawang sipain papalayo. "Alejandro!"

Pinaghahampas niya ang dibdib nito. Nabitawan na Alejandro ang leeg pero agad nitong nahuli ang mga kamay niya. Mahigpit itong hinawakan at itinaas sa ulunan niya. Pakiramdam niya nabali ang mga buto niya sa sobrang higpit.

"You're mine Isabelle. Ako lang pwede humawak sayo! Ako lang! I won’t let that bastard take you away from me.”

Hindi na ang Alejandro na kilala niya ang nasa harap niya ngayon. Yung halimaw na. Yung pumatay sa mga hunters. Gantong ganto ito noon. Nanlilisik na ang mga mata.

Natatakot na talaga siya. Lalo na ng bumababa na ang mukha nito sa kanya. Pinikit nalang niya ang mga mata ng maramdaman niya ang mga labi nito. Madiin ang halik. Halos madurog ni Alejandro ang labi niya.

Di siya makagalaw. Kahit anong gawin niya di siya makawala.

"I'll kill anyone who dare touch you," bulong nito sa kanya ng sandaling tigilan nito ang labi niya. "Kahit sino pa."

Tumaas lahat ng balihibo niya.

Nakakakilabot.

Nawalan na siya ng lakas para lumaban. Hindi na rin siya sumigaw. Hinayaan nalang niyang gawin ang gusto nito.

Para saan pa? Tama ang sinabi ni Alejandro. Nasa teritoryo siya nito. Pag-aari siya nito. Pano ba siya lalaban?

Matinding takot nalang ang nararamdaman niya ngayon.

Tumutulay na ang mga labi nito sa leeg pababa sa dibdib niya. Nararamdaman na niya ang matigas na bagay sa gitna ng pantalon nito, nakadiin sa pagitan ng mga hita niya.

Halos madurog na din ang braso niya sa higpit ng kapit nito.

Lalong lang siyang napapikit.

"T-tumigil ka na, please" daing niya. Umaasa pa siyang matauhan ito.

Binitawan na nito ang kamay niya. Saglit na lumayo. Minulat na niya ang mga mata at nakita niyang hinubad na nito ang suot na t-shirt.

Umiwas nalang siya ng tingin para di na niya makita pa ang halos perpektong katawan nito.

Umiinit ang pisngi niya. Malapit na siyang traydurin ng katawan niya.

Oo nga natatakot siya. Pero hindi niya maintindihan kung bakit parang inaapoy ang buong pagkatao niya ngayon.

Dinig na dinig niya ang malakas na tibok ng puso nito. Ang malalim na paghinga. Halos mapaso siya sa init ng katawan nito ng pumatong na uli ito sa kanya.

Bumaba uli ang mga labi nito sa likod ng tenga, pababa sa leeg.

Binuksan na nito ang zipper ng damit niya. Unti-unting umaakyat ang kamay nito mula sa bewang, papunta sa dibdib. Dama niya ang paghawak at pagpisil ng madiin nito sa isa sa mga iyon. Napasinghap siya ng natanggal na nito ng isang kamay ang snap ng bra niya sa likod.

Naramdaman niya ang mga mainit at marahas na halik nito sa dibdib. Ang mga gasgas ng mga pangil nito sa balat niya. Naamoy na niya ang sarili dugo sa mga sugat na ginagawa sa kanya.

Hindi parin siya gumagalaw kahit pakiramdam niya lalagnatin na siya sa ginagawa ni Alejandro.

"G-ganto ba talaga ang silbi ko sayo?" halos mabasag ang boses niya. “Kapalit ng kaibigan ko?” Di niya alam kung saan niya nakukuha ang lakas para magsalita pa. Ito nalang ang kaya niya. Alam niyang hindi na mapipigilan si Alejandro sa gusto nitong gawin sa kanya.

"Isabelle,"

Uminit ang pakiramdam dahil sa pagbulong nito sa pangalan niya. Naramdaman niya ang pagtarak ng pangil nito sa leeg niya. Napaigtad siya sa sakit. Pero kasabay noon ang parang ilang libong boltahe ng kuryente ang dumaloy sa mga ugat, sa buong katawan. Kinagat nalang niya ang labi para pigilan ang sarili sa pag-ungol.

"You can't replace her..." Malinaw ang pagkakadinig niya nang tigilan na nito ang paghigop ng dugo niya. Para siyang nabuhusan ng malamig na tubig.

Gusto na niyang itulak ito palayo pero tuluyan na siyang nawalan ng lakas.

Unti-unti na nitong binababa ang sleeves ng dress niya. Lalo pang dumagan si Alejandro at pilit na pinaghiwalay ang mga hita niya. Halos mapunit nito ang panty niya ng hilahin ito pababa.

Mukhang nawalan na ito ng pasensya. Marahas nitong hinawi ang damit at napunit.

"Isabelle..."