Requiem: Eternal (Book 1)

14: KissKiss BangBang

Napahawak si Raven sa batok ni Kiel. Hindi niya alam kung bakit ganito ang reaksyon ng katawan niya sa halik nito.

He taste like alchohol and nicotine.

Dangerously addicting.

Damn, so addicting.

Naramdaman niya ang paggapang ng kamay nito sa likod niya, humigpit ang hawak sa kanya na parang ayaw siyang pakawalan. She felt goosebumps crept through her skin as she slighty opened her mouth and let his tongue...oh d*mn his tongue.

She can feel his heart like almost like he was— NO!

Pumulupot na ang isang kamay niya sa likod nito.

And she took it.

Tinulak niya ang sarili papalayo. She's holding his gun aimed directly to his heart.

"Sh*t." Ito lang ang nasambit ni Kiel nang maghiwalay ang mga labi nila.

Halo-halong reaksyon ang rumehistro sa mukha nito. Galit. Pagkabigla.

Pagkabitin?

What?

"If you need my gun, ibibigay ko naman sayo," ngumisi ito. "You don't have to kiss me, unless--"

"Shut it, Hunter."  Damn those lips. 

Limang hakbang ang layo niya kay Kiel pero ramdam parin niya ang init ng katawan nito. Muntik na siyang madala kanina.

"What?" Tanong nito. Akmang hahakbang ito sa kanya papalapit. Pinaputukan niya ito ng isa, kaunting pulgada ang layo sa ulo nito, tumama ito sa pader. May silencer ang baril, walang makakarinig sa nito loob ng bar. Napaling nalang ito na parang nanghihinayang.

“Raven—“

"Stay right there." Utos niya. Ano ba? Hindi ba ito takot mamatay?

"Iniintegorate mo ba ako?" tumawa lang si Kiel. Humalukipkip ito at sumandal sa pader. "Go ahead my princess, just ask."

Ang dami niyang gustong itanong pero parang walang rumerihistro sa utak niya.

"You want to know about the other girls?" tanong nito. Nakangiti parin ito sa kanya. "Yun ang gusto mong itanong hindi ba? Alam kong alam mo na. You have a very powerful 'Aunt'. Alam kong pinaimbestigahan niya na ako."

Hindi siya nakasagot. Nakatututok parin ang baril nito sa lalaki.

"Ok lang sila. They are all alive and well," tuloy nito. "Ako ang tumulong sa kanila para magtago. Mga kliyente ko sila."

Kliyente? Anong klaseng kliyente?

"And Mariana?" Tanong niya. “She’s dead.”

Napatigil ito. Nakita din niya ang pagdilim ng mukha. Nawala ang ngiti.

"Mariana..." Sabi nito pagtapos ng bugtong hininga.

Sh*t. So Vicky was right.

"You bastard! Ikaw ang may gawa noon sa kanya!" She hissed.

"Damn it. Yes, it was my fault," sagot nito, napasuklay ito sa sariling buhok. "Dumating ako sa usapan para ibigay ang ticket nila papaalis ng Brazil. Itatakas ko sana sila gaya ng deal namin. But I was too late,"

"I found her beside Rico's ashes, tulala, halos wala na sa sarili," tuloy nito.

Kinagat niya ang pang-ibabang labi. Hindi niya yon matanggap.

Kilala niya si Rico. He was so inlove with Mariana sa kabila ng pagiging bampira nito. He changed because of her. Di niya matanggap na matapos ang ilang taong pagtatago ganto lang ang mangyayari sa kanila.

"And then she asked me to end her life." Narinig niyang sinabi nito.

"And you did?"

"I have no choice. Alam niyang papatayin din siya nang—Sh*t, Raven, maniwala ka sakin. Hindi ko ginusto yun. Kailangan ko lang talagang gawin."

Huminga siya ng malalim. Alam niyang nagsasabi ito nga totoo. Kitang-kita rin niya ang pagsisi sa mukha nito.

"Why are you doing this?" hindi niya napansin na nakalapit na ito sa kanya. Nakadikit ang dulo ng baril nito sa dibdib ni Kiel. "You're a Hunter."

"Tulad ng sinabi ko sayo marunong akong tumanaw ng utang na loob."

"Wala parin akong tiwala sayo."

"Just trust me."

Mabilis nitong naagaw ng baril sa kamay niya. Napakabilis.

Shit pano niya nagawa--

Pumulupot ang braso nito sa leeg niya. Napasandal siya dibdib nito. Shit.

"Kiel, what--"

"Raven, just one thing," bulong nito. "Always shoot what you aim."