The Missing Wolf [Voltooid]

Hoofdstuk 30

Hoofdstuk 30

Pov. Louise

De vergadering was echt geweldig, vooral hoe we werden afgeperst door Kate. Proef de sarcasme. De vergadering verliep gewoon. We bespraken wanneer we The BlackBlood Clan gaan aanvallen. We gaan waarschijnlijk over 9 dagen aanvallen. Toen verliep het nog redelijk, totdat we bij het "Wat te gebeuren na de oorlog" kwamen. En de bom barstte los.

Kate begon over haar benoeming tot luna van The Moonlight Pack. Ze wou een groot feest en dat soort bullshit. Wie begint nou over een groot feest organiseren als er een volle oorlog aan het gang is? Nou onze geweldige Kate dus. Boeit het haar echt niet, dat er een kans is dat we dood gaan? Nee, dus. Er waren wat mensen die heel erg met hun ogen aan het rollen waren. De oogballen vlogen er bijna uit de oogkasten. Jake snauwde haar af. Kate keek verontwaardigd naar hem en begon over respectvol zijn tegen een toekomstige luna. En volgde er een heel discussie tegen Kelly over haar plannen en dat soort onzin.

Ze werd helemaal kwaad tijdens de discussie tegen bijna iedereen. Ze schreeuwde tegen Jake, Rosella, Lucy... Ik kan beter de lijst noemen waar ze niet tegen had geschreeuwd.

Ze schreeude alleen niet tegen de luna en de alpha van The Moonlight. Oh ja en Aiden natuurlijk. Kate schreeuwde alleen niet tegen hun, omdat ze anders geen luna zou mogen worden. Maar schreeuwen tegen packleden is dan wel gebruikelijk voor een luna?

Ze dreigde tegen Jake en Hunter als ze luna word, ze ervoor gaat zorgen dat ze geen bèta en Gamma worden als ze nog haar tegen sprak. Ze noemde de huidige bèta en gamma min of meer prostuees. En dat hun niet waardig zijn om bèta en gamma te zijn. Wat the hell? Toen probeerde ik aardig te zijn en haar de waarheid te vertellen. Ze moest het ooit weten. Ze kon het niet echt waarderen dat ik vertelde dat zij juist een hoer was die ook voor niks deed. Ze werd helemaal woest. Ze gooide zilvere messen naar me toe. Gelukkig zag ik het optijd zien aankomen.

Daarna schreeuwde ze tegen Rosella, Lucy en Kelly. Natuurlijk moest ze daarna zo nodig andere packleden uitschelden en eentje zelfs een bitchklap te geven. Alleen diegene gaf haar een vuist in haar gezicht.

Kate begon nep te janken en kroop op Aidens schoot. Aiden stuurde het meisje weg en trooste Kate. Wat is daar logisch aan?

Ze sloeg iemand in haar gezicht en ze kon het ook terug verwachten. Wie de val kaatst kan het terug krijgen. Maar dan gelijk gaan nepjanken? Iedereen zag het dat ze neo jankte! Blijkbaar zag Aiden het niet.. Liefde maakt echt blind.

Toen Kate ongeveer 5 minuten op zijn schoot zat viel ze flauw. Haar hoofd knalde tegen de glazen tafel aan. Ik dacht dat het nep was, maar het was echt. Ze kwam een kwartier later weer bij en gaf toen over in de handtas van Sophie. Ik heb nog nooit zo iets zieligs gezien. Het was zo erg. Ik heb nog nooit zoveel medelijden gehad met iemand. Nog nooit, ik moest zelf ook bijna gaan huilen. Zo zielig was het.

Arme handtas.... We zullen je gaan missen. Ook al was je de handtas van Sophie. Ik vind het nog steeds zielig voor je Handtas.

Sommige raakten in paniek over Kate en Sophie raakte in paniek over haar handtas. Dat snap ik wel, maar Kate werd door Aiden naar beneden gedragen naar de packdokter. Sommige gingen mee naar de packziekenhuis. Ik ging niet mee en bleef daarom achter.

~
Dat was het zo'n beetje gebeurd een paar uur geleden. Wij zitten nu te wachten op het resultaat over Kate. Nu zitten we wachtend in de vergaderzaal met ieder een kopje chocolademelk met koekjes. Sommige zitten nu wat op hun telefoon te appen en de een zit weer te slapen. Het is inmiddels 8 uur s'avonds.

'Denk je dat Kate gewond is?' Zegt Hunter die naast me komt zitten. 'Uhm.. Ik zal het eigenlijk niet weten. Als ze inderdaad gewond is zullen we moeten hopen dat ze beter word. Dan is iedereen weer gelukkig. Zij en Aiden zullen een mooie koppel vormen.' 'Vind je? Ik vind Aiden beter bij jouw passen dan bij Kate. Hij kan best aardig zijn. Dat weet je. En ja, je heb gelijk over dat met Kate.' Zegt Hunter. Ik knik en glimlach naar hem. 'Ja, maar vind je dat we geen romantische date moeten regelen voor Jake en Rosella?' grijns ik. 'Dat is geen slecht idee.' 'Dit gaat geweldig worden.' Zeg ik erg vrolijk. 'Ja, maar wel naar de oorlog White.'

Ik rol met mijn ogen en geef hem een duw. 'Maakt niet uit, we regelen die date voor hun we-' 'LOUISE!! Er is iets dat je moet weten!' Onderbreekt Jake me. Hij komt hijgend achter me staan. 'Wat is er Jake?' 'Je moet nu meekomen en het is erg belangrijk!' Hijgt Jake. 'Ik kom al.' Jake rent de vergaderzaal uit. Ik ren hem achter na en haal hem in als we uit de packhuis rennen.

'Wat is er zo belangrijk?' Vraag ik. 'Dat vertel ik je zometeen wel in de ziekenhuis. We moeten nu gaan shiften. We moeten opschieten!' Roept Jake naar me. Hij shift in zijn wolf en sprint weg. Ik shift ook in mijn wolf en sprint hem achterna.

Na 7 minuten komen we bij de ziekenhuis aan. Jake stopt voor een man met kleding in zijn handen. Hij rijkt de kleding aan Jake. Jake bijt de kleding vast en loopt naar een boom. De man rijkt ook kleding naar me uit. Ik shift voor zijn ogen en schudt mijn hoofd. 'Nee, dankje wel. Ik kan shiften met mijn kleren.' Glimlach ik vriendelijk naar hem. Hij knikt en loopt weg.

Jake komt achter de boom vandaag en komt naast me staan. 'Okay, let's go!' 'Ehh.. Okay? Gaan we Kate bezoeken?' 'Zo iets.' Zegt Jake vaag. 'Kan je duidelijk zijn?' 'Nee.' 'Waarom niet? Vertel het nou. Je zou het vertellen als we aankwamen.' 'Sorry, maar dat gaat iemand anders aan je vertellen. Diegene moet het vertellen, niet ik Louise.' Zegt Jake. 'Okay, prima.' 'Kom we gaan nu onze geweldige Kate bezoeken.' Zegt hij met een lichte sarcasme in zijn stem. Ik grinnik en volg hem dan.

We lopen naar een lift en lopen de lift in. Jake drukt op een knopje en de deuren sluiten zich. De lift gaat naar boven. Er komt een irritang liedje uit de geluidsboxem. Waarom hebben ze altijd irritante muziek in liften? Moeten ze ons dood hebben?

De lift stopt en de deuren openen. We zijn op de 4e verdieping volgen de bord. We lopen de lift uit en lopen naar Kate's kamer. Daarmee bedoel ik eigenlijk. Jake loopt voorop en ik loop achter hem aan.

Jake loopt een gang in en stopt bij een kamer. Op de deur staat kamer D38. Jake klopt op de deur en loopt naar binnen. Ik loop ook naar binnen en zie gelijk Kate in een bed. Aiden zit naast de bed op een stoel. Hij gaat frusterend met zijn hand door zijn haar. Aiden kijkt op en knikt naar Jake. Jake gaat op een stoel bij de deur zitten. De alpha en de luna staan bij het raam en kijken niet zo blij?

'Hey.' Zeg ik dan maar. Niemand antwoord erop. Awkward... We staan zo'n 10 minuten in de kamer zonder iets te zeggen. Uiteindelijk besluit Ik de stilte te doorbreken. 'Wat is hier aan de hand?' Aiden kijkt me een beetje gespannen aan. De alpha en de luna staan daar een beetje bij en Jake kijkt heel de tijd uit de raam. Kate kijkt emotieloos naar de deur. Okay?

'Uhm.. Wat is er aan de hand? Waarom zijn jullie zo stil?' Vraag ik. 'Wil je het echt weten?' Zucht Aiden gefrusteerd. 'Ja, want ik moest komen voor iets belangrijks?' Aiden kijkt heel even weg naar de raam. Hij kijkt me weer aan en zucht. 'Kate is zwanger.'