The Missing Wolf [Voltooid]

Hoofdstuk 52

Hoofdstuk 52
Pov. Louise

'Hahahahaha geniaal dit.' 'Ik meende het een uur geleden het serieus.' 'Ja net zo serieus dat je nu paars haar heb.' (Zijn haren zijn niet paars.) Ik lach me te pletter. Okay mijn humor is droog, maar dat boeit me niet echt. Mensen kijken me raar aan. Waarschijnlijk omdat ik keihard zit te lachen.

'Louise ik meende het. Moet ik het anders laten zien?' En toen rolden er tranen over mijn wangen van het lachen.

Hoe dit allemaal begon?

EEN ANDERHALF UUR EERDER.

Mijn oom wou met mij een gesprek houden. Alleen, in een kamer. En daarom zit ik hier in een kamer wachtend op mijn oom. Oftewel mijn moeders broer. Nodig nog een paar familieleden uit en we kunnen een familiereünie gaan houden. Jeey. Laat maar, ik heb echt een droog humor.

Dat merk ik inderdaad.

~Bedankt.~

Ik sluit de midlink met Alexis af.

Mijn oom komt pas na 2 minuten de kamer binnen. Hij kijkt me vriendelijk aan. 'Hoi.' 'Hey. Ik wou met je gaan praten over onze familie. Vooral over jouw leven en bestaan.'

Ik knik en kijkt mijn oom afwachtend aan. 'Okay.' 'Als het goed is weet je wie jouw ouders zijn.' 'Ja Jennifer White en Lucas White.' 'Zoals je al weet komt jouw moeder uit de alpha-familie van The Ice Warriors. En jouw vader kwam uit The Silver Moon.' 'Klopt. Hoezo wonen ze niet in The Silver Moon of The Ice Warriors?'

'Daar wou ik je net iets over vertellen. Je moeder en je vader hadden elkaar ontmoet bij mijn inhuldiging als alpha. Dat was bij The Ice Warriors. Zij waren mates. Dat was gelijk te zien. Hoe ze naar elkaar keken en aanstaarden. Je snapt me wel hoe ik het bedoel. Ze konden met elkaar goed over weg. Het waren wel tegenpolen. Laten we zeggen dat tegenpolen elkaar aantrekken. Ze kregen een relatie. Na een relatie van een jaar besloten ze om samen te gaan wonen. Uiteindelijk na een heel gedoe en gezeik gingen ze in The Moonlight wonen. Jouw vader Lucas en Daniël waren beste vrienden. Net als dat jouw moeder en zijn mate beste vriendinnen waren. Best ironisch. Daarom kozen ze om in The Moonlight te gaan wonen. En daar zou jij uiteindelijk ook opgroeien, dat was het plan. Totdat jij kort na je geboorte werd ontvoerd.' Legt mijn oom uit.

'Je bent als het klopt alpha of je word alpha van The Silver Moon. Aangezien jouw oom Alex White spoorloos is verdwenen?' 'Mijn oom is niet echt spoorloos verdwenen. Hij zit in de kerkers van The Blackblood Rijk. Ik zou de alpha titel krijgen, maar ik ga het teruggeven aan mijn oom als hij bevrijd is.'

'Je weet wel dat Alex de titel niet terug gaat nemen? Zijn mate is overleden en hij heeft nooit kinderen gekregen.' 'Dat weet ik.'

'Maak je geen zorgen. Je kan ook luna worden van The Silver Moon als je je mate uiteindelijk vind. Hij kan de plaats als alpha betreden. Maar in de tussentijd ben je de alpha. Jouw officiële naam is ook natuurlijk Allison White, zoals je al weet. Daar zou jij ook mee worden aangesproken.' Ik knik. 'Geld dat echt voor alles, maar dan ook alles voor in mijn leven? Zoals als ik een koelkast aanschaf.' Het laatste zin flap ik eruit als een grap. Mijn oom lacht. 'Ja alles. Voor bijvoorbeeld vergaderingen, afspraken en jouw bruiloft.'

'Mijn bruiloft?' 'Ja als je gaat trouwen later. Als jouw mate en jij het zelf willen.' 'Moet ik daar serieus mijn echte naam voor gebruiken?' 'Ja jouw officiële naam gebruik je inprincipe voor alles. Dus ook jouw bruiloft.'

De deur word open gegooid en 2 jongens stormen de kamer binnen. 'Wie gaat trouwen?' 'Noah ik ben in gesprek met je nichtje. Een beetje respect graag. En luisterden jullie ons af? Waar zijn jullie manieren?' Mijn oom kijkt Noah en Nate bestraffend aan.

Noah negeert zijn vader en kijkt mij grijzend aan. 'Ga jij binnenkort trouwen met je mate?' Hij wiebelen met zijn wenkbrauwen. 'Vergeet je favoriete neef niet uit te nodigen.' Nate duwt Noah opzij. 'Er komt geen bruiloft. Hij gaat er ook nooit komen.' 'Wat waarom niet.' Noah heeft een niet begrijpend blik op zijn gezicht.

'Ik heb geen mate?' 'Welkom in de club.' Nate geeft me spontaan een knuffel. Noah knuffelt ons ook. 'Jij niet Noah. Jij heb een mate.' Nate duwt zijn broer weg.

'Willen jullie weggaan? Ik heb een belangrijk gesprek met jullie nichtje.' 'Wij blijven wel erbij. Wij hebben toch alles gehoord.' 'Jullie zijn echt ongelofelijke idioten.' 'Hé dat hebben wij van de beste geleerd.' Nate kijkt grijzend naar zijn vader. 'Jullie blijven alleen hier als Louise er mee eens is.' 'Dat vind ze vast goed, toch Louise?' Alledrie wachten ze op mijn antwoord. 'Ik vind het prima. Hoe meer zielen hoe meer vreugde.'

'Waar was ik ook al weer gebleven?' 'Je was bij het gedeelte over de bruiloft en mijn naam gebleven.' reageer ik. 'O ja. Jouw naam word voor alles gebruikt. Voor positieve en negatieve dingen. Jouw bijnaam of roepnaam Louise kan niet worden gebruikt. En al helemaal niet bij officiële gebeurtenissen.' 'Zoals?' 'Je bruiloft, speeches voor verschillende packs en nieuwe regels voor de pack.' Somt Noah denkend op. 'Ja maar helaas ook voor bijvoorbeeld je mate afwijzen. Maar jij word nooit afgewezen. Want jouw mate zou natuurlijk blij met je zijn.' Nate kijkt me met een glimlach aan. 'Precies je bent slim, aardig, verstandig en bovendien ben je best wel knap.' 'Inderdaad niemand zou je dus willen afwijzen, tenzij jij het zelf doet. Maar mates wijzen elkaar niet snel af, zoals de zoon van de bèta hier. Hij en zijn mate lijken dolgelukkig. Maar maak je geen zorgen je word later ook gelukkig met je mate.'

Je bedoelt zonder je mate. Zonder.

'Of je bent gelukkiger zonder je mate.' mompel ik. 'Hoe bedoel je? Zeg niet dat je dat heb gedaan.' Nate zet grote ogen op. 'Ik heb mijn mate afgewezen.' zeg ik zonder emotie. 'Dit meen je niet.' Mijn oom kijkt me ook met grote ogen aan. 'Ik heb het echt gedaan.' Ik haal mijn schouders op alsof het me niet boeit. Wat ook het geval is.

'Waarom?' Nate kijkt me aan. 'Zo verschrikkelijk kan je mate niet zijn.'

'We konden vanaf het begin niet echt met elkaar overweg. Na een tijdje accepteerden wij elkaar een beetje. En op een dag zag ik hem zoenend met een meisje. Oh ja heb ik jullie al verteld dat het meisje op dit moment zwanger van hem is?'

'Hij krijgt klappen.' Nate kijkt woedend. Hij pakt een de toetsenbord van de bureau en smijt het tegen de muur aan.

Rip toetsenbord.

'Goed dat je hem heb afgewezen.' Vervolgt hij alsof hij nooit de toetsenbord heeft vermoord.

Ja hoe heb je hem eigenlijk afgewezen.' 'Na een maand had ik hem uiteindelijk afgewezen.' 'Hoe deed je dat precies?' 'Ik zei. Ik Louise White wijs jouw Aiden Williams af als mijn mate.'

'Je heb hem niet echt afgewezen.' Noah kijkt me serieus aan. 'Hoe bedoel je?' 'Je zei Louise in plaats van Allison.' 'Fuck.'

Ik ben de domste persoon ooit.

'Inderdaad schat. Ik ben dus nog jouw mate.' Iedereen in de kamer draait zich om. 'Aiden.' Mompel ik toonloos. Louise.' 'Louise is alleen voor vrienden en familie.' 'Okay. Maar hé ik ben niet de sukkel die zijn officiële naam niet gebruikte.' 'Hoe lang stond je hier al? Wat heb je allemaal gehoord?'

'Genoeg.' 'Dat is geen antwoord.' 'Jawel Allison, jawel.'

'Ik denk dat wij drieën maar eens moeten gaan.' Mijn oom en mijn neven lopen snel weg.

Aiden gooit de deur dicht als hun uit de kamer zijn.

'Ik kan je nog altijd afwijzen. Er is tijd zat.' Ik kijk Aiden arrogant aan. 'Dat kan je inderdaad maar dat gaat jammer genoeg niet.' Hij kijkt me nuchter aan.

'Waarom niet. Ik kan het ook nu zeggen. Ik All-' Aiden houd mij in een greep vast met zijn hand over mijn mond.

Heb ik je al verteld dat hij me van achteren vast houd? Het is net een kidnappose. Correctie het is een kidnappose.

'Ik zei daarnet dat het niet gaat.' Ik haal zijn hand van mijn mond af. Ik heb frisse lucht nodig. Ik heb teveel virussen ingeademd. Dit is niet goed voor mijn longen.

'Waarom dan wel niet?'

'Omdat ik van je houd.'

En toen barstte ik in lachen uit.