The Missing Wolf [Voltooid]

Hoofdstuk 31

Hoofdstuk 31

Pov. Louise

Ze is zwanger van hem, mijn mate van een klootzak. Ze hebben een kind veroorzaakt. Ongelofelijk, dat hij mijn mate is. Ook al willen we niet elkaar als mate. Het doet me wel pijn op een of ander manier.

Ik staar hem met open mond aan. De alpha en de luna kijken min of meer een beetje awkward. Jake staart een beetje ongemakkelijk naar zijn schoenen. 'W-wat?' stotter ik. Dit kan hij niet menen. Aiden kijkt me niet aan en krabt ongemakkelijk in zijn nek. Iedereen is stil en kijken elkaar niet aan.

Pov. Jake

Louise kijkt niet zo blij toen ze het 'nieuws' hoorde. Het is echt een schok voor haar, ze ziet nog steeds geschokt uit. Ze gedraagt zich ook griezelig kalm. Te kalm als je het mij vraagt. Niemand heeft tot nu toe nog iets gezegt. Kate kijkt emotieloos naar de witte muur. Zelfs Kate is geschokt over het nieuws. *Klopklop* De dokter komt binnen gelopen met een blauwe map in haar handen. Ze is denk ik 20 jaar of 21 jaar als ik het goed heb. 'Hallo, ik ben Jenny. Ik kom onderzoeken doen bij Kate.' Zegt ze vriendelijk. De alpha en de luna lopen de kamer uit en sluiten de deur achter zich. Gek genoeg blijft Louise daar staan. Goed, Kate is kom eerst een paar vaagjes stellen.' zegt Jenny. 'Okay.' mompelt Kate. 'Goed laten we beginnen. Hoe lang voel je al misselijk of iets dergelijks?' 'Ik denk dat het al 2 weken zo is. Alleen vandaag was het erger dan de andere dagen.' zegt Kate. Jenny knikt en schrijft in haar blauwe map. 'Dus je voelt je niet ziek maar alleen maar misselijk?' 'Ja.' 'En wanneer was je voor het laatst ongesteld?' 'Volgens mij 5 weken geleden?' 'Okay het kan zijn dat je zwanger bent. Smaakt sommige etenswaren anders dan normaal? Bijvoorbeeld dat je eerst thee wel heerlijk vond en nu niet meer?' 'Ik denk het. Laatst at ik een salade en normaal smaakten ze heerlijk, maar toen niet.'  antwoord Kate.

'Dan kan het wel kloppen ja. Ben je zwanger van je mate?' vraagt Jenny terwijl ze nog wat notities maakt in haar map. Iedereen kijkt elkaar awkward aan. Niemand zegt iets en Jenny merkt het. 'Heb ik iets verkeerd gezegd?' vraagt ze een beetje ongemakkelijk. Niemand zegt iets en kijken weg. 'Nee je hebt niets verkeerd gezegd. En nee, ze is niet zwanger van haar mate.' zegt Louise emotieloos en ze werpt Aiden een dodelijke blik toe. Ik kan niet geloven dat mijn beste vriend zijn bloedeigen mate dit aandoet. Ook al mag je je mate niet, dit doe je toch niet?

'Sorry dat ik daar naar vroeg. Maar ik moet dat vragen vanwege de regels.' zegt Jenny nerveus. 'Maar goed, aan de sfeer hier is te merken dat we beter kunnen beginnen met de echo. Willen jullie mee lopen?' vraagt ze. Aiden loopt naar Kate en help haar uit de ziekenhuisbed. Kate houdt zich vast aan Aiden en lopen de dokter achterna.

Louise blijft ongemakkelijk in de kamer. 'Kom je ook mee?' vraag ik. 'Nee, ik hoef niet te zien dat hun baby in haar buik groeit.' zucht ze. 'Maar ik heb hier geen zin in. Ik heb hier genoeg tijd aan verspild. Ik moet eens gaan. Ik zie je later wel.' glimlacht ze zwakjes. Ze loopt de kamer uit en sluit de deur. De deur gaat open en ze kijkt me aan, 'Sorry, ik vergat dat je hier zat.' en toen liep ze weg. Ik ga denk ik maar naar huis. Aiden zoekt het maar zelf uit. Dit gaat niet goed aflopen.

(Tijdsprong van een half uur, packhuis-keuken with Kelly en Hunter)

'WAT! IS DIE BITCH ZWANGER?! IK HAD DIT KUNNEN ZIEN AANKOMEN! WAAR IS DIE SLET?!' schreeuwt Kelly kwaad. Ze loopt naar keukeneiland en pakt een mes uit de messenhouder. Hunter ziet wat ze doet en grijpt in. Hij neemt de mes van haar over en leg hem weg. 'Hé, dat is niet nodig Kelly. Je hoeft haar niet af te maken met een mes en niet iedereen hoeft te horen dat Kate zwanger is. Adem nu maar rustig in en adem weer uit.' zegt Hunter. 'Je hebt gelijk, ik moet haar niet afmaken met een mes. Ik ga haar vermoorden met mijn eigen handen.' grijnst Kelly duivels. 'Dat bedoel ik niet.' zegt Hunter en slaat zich op zijn voorhoofd. 'Zal wel, moest ze niet zwanger worden.' Zegt Kelly en wrijft in haar handen. 'Ho, we gaan nu geen moordplannen maken. We hebben betere dingen te doen dan Kate vermoorden, zoals de oorlog. Je kan Kate vermoorden, maar misschien ben je er dan niet meer. Besef dat, we moeten nu bloedserieus zijn. Dit gaat om een kwestie van leven en dood. Dit is geen geheime bunker van Trump om moordplannen te bedenken.' Roep ik.

'*zucht* Ik ben in oorlog met Kate? Dat is even belangrijk als de vampieren verslaan.' Mompelt Kelly. 'Als ik Louise was geweest had ik Kate en Aiden vermoord. Boeit me niet dat Kate een baby in haar buik groeit. Waarom bleef ze daar staan?' Gaat Kelly verder.

'Ik heb werkelijk geen idee.' Zeg ik. 'Argh.. Maar waar is ze eigenlijk?' 'Ja, dat week ik niet.' 'Weet je überhaupt waar ze naar toe is gegaan?.' En ze trekt een wenkbrauw omhoog. 'Nee, ze liep gewoon weg en zei dat ze me later nog zou zien.' Zeg ik maar. 'OH MY GOD! Wat voor toekomstige bèta ben jij wel? JE WEET NIET WAAR EIGENLIJK DE ECHTE TOEKOMSTIGE LUNA IS EN WIE NOTABENE OOK NOG DE ALPHA IS VAN THE SILVER MOON!' Schreeuwt Kelly naar me. Okay dat deed een beetje pijn.

'Sorry, zo bedoelde ik het niet. Ik ben gestresst over het oorlog en dat hielp niet erbij dat Kate zwanger is. Het spijt me.' Zegt ze met spijt. 'Het is goed.' Glimlach ik vriendschappelijk naar haar.

-

In de kerstvakantie komen er veel meer hoofdstukken.