The Missing Wolf [Voltooid]

You Again - 10

Hoofdstuk 10

Pov. Kate

Als ik 3 meter meer naar achteren stond, had ik het boeket gevangen en niet dat meisje met het witblonde haar. Als ze er niet was, had Aiden mij al ten huwelijk gevraagd, nadat ik het boeket had gevangen. Aiden zou dan plots voor mij staan. Met een knie op het grond en mij ten huwelijk vragen.

Maar nee hoor. Zij moest daar persé staan. Argh. En het ergste nog wel was dat ze het boeket eigenlijk niet eens wou. Ja hallo? Geef dan het boeket aan mij.

Alleen dat meisje liep verward weg. Met het boeket! Ze liep rechtstreeks op het zusje van Louise af. Het is echt een nachtmerrie dat er 2 van hun zijn. Dus Jade keek toen ook in paniek naar het boeket in haar eigen handen. Daarna gaf ze het snel aan Louise. Alsof iemand met haar wilt trouwen.

Alleen die slet gaf het weer snel door aan Justin Anderson. En hij durfde nog wel een grap uit te halen. Ik meende dat er nog een kans was, maar die afschuwelijke smeerlap gaf het aan een peuter. Een peuter! Wat moet een fucking peuter met een boeket?

En dat bewijst weer eens dat mensen van The Silver Moon rare types zijn.

De ring die ik volgens mij 3 jaar geleden zag in Aiden's bureau. Ligt daar nog steeds. Zielig en alleen. Ik vind het wel cute van Aiden dat hij mij niet durft te vragen om met hem te trouwen. Maar daar gaat binnenkort verandering in komen. Geloof mij maar er komt snel een bruiloft aan van mij en Aiden.

En overmorgen gaan we met de familie White picknicken en kanoën. De activiteiten lijken me fantastisch. Alleen op een aantal details na. Ik mag Jennifer en Lucas White wel. Ze vinden zelfs het relatie van Aiden en mij fabilious. Alleen van Lucas twijfel ik een beetje. Hij komt niet blij of kwaad over over de relatie die ik heb met Aiden. Ze zijn echt aardig. Wel jammer dat hun kinderen een stelletje krengen zijn.

Onder andere Jade. Ik dacht dat ze net als mij was. Perfect, slim, aardig en knap. Maar nee. Ze had in het begin al een naar voorgevoel bij mij. En sinds deze week na aantal jaren, lijkt ze me zelfs te haten. Ik heb haar niks aangedaan. Ik had zelfs een keer haar geclompimenteerd over haar uiterlijk. Jade leek dit als een belediging te hebben ontvangen.

En Louise is net als Jade, maar tien maal erger. Zij is een en al puur kwaad. Ik weet triljoen procent zeker dat ze moordlustiger en gevaarlijker is geworden. Ze is gewoon jaloers op mij. Omdat ik hoogbegaafd, knap, perfect, veel talenten heb en nog veel meer. Ik ontdek steeds meer talenten van mezelf. Onder andere bakken, dat had ik 2 maanden geleden ontdekt. Al mijn gebakjes zijn in no time op. Zo heerlijk zijn ze.

En die ene gamma Lucy. Ze is een irritant mormel en een manniak. Geen wonder dat ze geen mate heeft net als Jade en Louise. Het lot vond hun, nou ja, het lot gunt andere mensen een beter leven zoals moi. En Lucy had mij na de oorlog een hele diepe ondergang bezorgd.

Het zat namelijk zo. Ik had een DNA test geëist tegen Louise om te zien of zij wel degelijk wel de dochter was van Jennifer en Lucas White. En het bleek ook nog waar te zijn dat Louise hun dochter is. En Lucy werd kwaad op me. Ze vond het belachelijk dat ik een DNA test wou. Er is niks mis mee. Lucy heb ik nooit begrepen.

Mijn vingertoppen glijden over Aiden's gezicht heen. Langs zijn kaak en nek. Ik zit namelijk op zijn schoot. Ik had daarnet nog een paar hapjes taart genomen tot ik vol zat. Aiden wilt mij net kussen, totdat iemand ons bruut verstoord. 'Doe dit alsjeblieft in een kamer. Er zijn hier kleine kinderen. Ze willen geen trauma oplopen.' Zegt Hunter. Een peuter zit vrolijk in een kinderstoeltje naast hem te spelen met het bruidsboeket.

'Arme meisje toch.' Hij legt zijn hand beschermend voor haar zicht. 'Je bent gewoon jaloers Hunt.' Snauw ik kattig. 'Ik bescherm alleen kleine kinderen voor heksen.' Hij aait over het meisje hoofd heen. Het meisje had daarnet nog het boeket gekregen van Justin. Ongelofelijk.