The Missing Wolf [Voltooid]

Hoofdstuk 32

Hoofdstuk 32

Pov. Lucy

(Volgende dag)

'Rosie! Moet jij ook een gekookt ei?' Roep ik. 'Nee dankje en noem me geen Rosie. Je weet dat ik dat niet leuk vind.' Roept ze terug. Ik knik en begin mijn ei te koken. Als mijn ei klaar is giet ik de pan af en leg mijn ei in een eierdop. Ik loop naar buiten met een dienblad vol eten. Bij de terasje leg ik het op een tafel neer bij Rosella. Wij zitten als enige te ontbijten, maar wat moet je anders verwachten. Wie ontbijt vrolijk om half 6 s' ochtends? Nou Rosella en ik. Helaas hadden we geen keuze en moeten we beginnen aan onze plannen voor de oorlog helemaal uit te werken. Gisteren was het best chaotisch. De Pack van The Moonlight werd aangevallen door de vanpieren van Koning Levi. Toen het min of meer afgelopen was hadden we een spoedvergadering. De vergadering verliep in eerste instantie goed, totdat Katelynn de dramaqueen uithing. Ze heet toch Katelynn? Daarna viel ze flauw en werd ze naar de ziekenhuis gebracht. Niemand wist precies wat er was met haar. Een paar uur later werd Louise door de mate van Rosella opghaald vanwege iets belangrijks. En ik heb een vermoeden dat het iets met Katelynn is.

Toen Rosella's mate, de alpha, de luna terugkwamen zeiden ze niks over wat er gebeurd was. Louise was eerder teruggekomen met een kwade gezichtsuitdrukking en heeft uit woede stoelen tegen de muur gesmeten. Ze wou niks vertellen en ze zag er best gebroken uit. Daarna sloot ze zichzelf op in haar kamer. Toen Aiden terugkwam om middernacht hield ik hem tegen. Ik wist dat er iets niets klopte.

Throwback middernacht:

Er klopt hier iets niet. Waarom was Louise kwaad teruggekomen? De alpha, luna en Rosella's mate wouden niets vertellen. Ze waren ook niet in een al te blije humeur.

De deur van de grote ingang van de packhuis word open gesmeten en Aiden komt binnengelopen. Ik loop zo snel mogelijk naat hem toe en houd hem tegen. 'Hey, jij bent toch de zoon van de alpha?' Vraag ik. 'Ja en?' Snauwt hij. 'Nou kijk, ik ben de gamma van The Silver Moon zoals je al weet. Ik weet dat er iets aan de hand is. Je ouders en je bèta Jake kwamen daarnet niet zo blij aan. Ten slotte kwam Louise eerder aan en ze was erg kwaad aan haar gezichtsuitdrukking te zien. En dat allemaal was gebeurd toen dat meisje Katelynn ofzo flauw viel.' 'Wat gauw jou dat aan!' Sist hij en duwt me omver. Wat voor toekomstige alpha is dit? Dit kan toch niet? Welke toekomstige alpha gedraagt zich zo.

Nee wacht hij gedraagt zich zo. Ik loop hem snel achterna en duw hem ook omver. Als hij mij omverduwt mag ik hem ook omver duwen. 'En nu antwoord graag Williams.' Snauw ik naar hem terwijl hij me pissig aankijkt. 'Het is niks bijzonders of ergs.' Snauwt hij terug. Ik trek mijn wenkbrauw omhoop en ik kijk hem wantrouwend aan. 'Waarom waren je ouders, je bèta en bovendien Louise kwaad toen hun terug kwamen? Ze worden toch niets voor niets kwaad?!' Roep ik. 'En dat was heel raar. Ze gingen met een neutrale blik naar de ziekenhuis en kwamen met een kwade en teleurgestelde blik terug. Hoe toevallig dat Kate in de ziekenhuis lag? Vind je ook niet?' Ga ik verder. Aiden kijkt me chagrijnig aan en loopt dan zonder nog iets te zeggen weg. 'Ik kom hoe dan ook er achter!' Schreeuw ik hem achterna als hij de trap oploopt.

Hij komt hier niet zo snel van me af. Ik kom hoe dan ook achter wat er is gebeurd. Al is het laatste wat ik doe.

Einde throwback.

We hebben ondertussen onze ontbijt al opgegeten. 'Rose heb jij enig idee, wat er met Louise enzo aan de hand zijn?'
'Nee, maar jouw aanpak van gisteren tegen Aiden hielp ook niet echt.' Zegt ze en ze neemt een slokje van haar thee. Ik blader wat door mijn map totdat een jongen naar ons toeloop met een oud boek. Volgens mij heet hij Hunter. 'Hey.' Glimtlacht hij naar ons. 'Hoi.' Zeggen Rosella en ik tegelijkertijd terug. Hij gaat op een stoel zitten en leg de boek op de tafel. 'Ik heb een magisch boek mee genomen. Dat zal helpen tegen onze strijd tegen de vampieren.' Zegt Hunter. 'Dat is best handig. Hadden jullie al iets gevonden in de boek?' Vraagt Rosella. 'Ja..' En kijkt een beetje nerveus. Alsof er iets ergs aan gaat komen. 'Ja laatst keken we in de boek en jullie alpha leeft nog.' 'Omg! Dat is goed nieuws!' Gil ik. 'Ja dat is wel goed nieuws alleen.' Gaat hij verder. Hij bladert door de boek. 'Waar ligt dat vervloekte bladzijde' moppert hij en hij bladert weer geconcentreert verder. 'Ik had het moeten weten dat die bladzijde er niet meer was.' Zucht hij. 'Verdwijnen er soms bladzijden? Vraagt Rosella. 'Ja en soms verschijnen ze. Sommige bladzijden staan voor altijd in de boek. Niet dat er veel zijn.' Zegt hij terwijl hij door de magische boek bladert. Hunter stopt met bladeren en kijkt op. 'Eindelijk gevonden.' Zegt hij en schuift de boek naar ons toe. 'Jullie kunnen het beter zelf gaan lezen. Dan dat ik het vertel. Dat zal hopelijk duidelijker zijn.'

We kijken naar de bladzijden. Er is een afbeelding van een man. Alpha Alex White. Hij zit in een donkere cel met boeien om zijn polsen en enkels. Alle kettingen van de boeien lijden naar de hoeken van een muur. Hij kan alleen maar staan en verder niks. Verder zit hij onder de verwondingen en het bloed. Het ergste ook nog aan de foto is dat er een blonde vampier erbij staat. Vampierenkoning Levi... De vampierenkoning heeft een zwaard in zijn handen. Alleen die zwaard stal recht in de hart van alpha Alex.

De tekst eronder maakt het er niet beter op.

Dit zal gebeuren in de toekomst en is niet te voorkomen.

Op dat moment valt mijn mond open. Dit kan niet waar zijn. Ik kijk opzij en kijk Rosella aan. Zij staart met grote ogen naar de magische boek alsof ze het niet kan geloven dat het echt is. 'Is dit een van de bladzijden die is gebleven?' Vraagt ze terwijl haar gezicht langzaam wit trekt. 'Ja en dat betekend nooit iets goed.' 'Hoe bedoel je?' Vraagt Rosella.

'Als een bladzijde of meerdere over een bepaalde onderwerp in de boek blijft is het slecht nieuws. Dat geeft altijd nare gevolgen voor de toekomst en dat blijft je dan ook helaas lang achtervolgen.'