The Missing Wolf [Voltooid]

Hoofdstuk 36

Deze hoofdstuk is speciaal toegewijd aan aardappelpotato .

Hoofdstuk  36

Pov. Louise

'Kan je de nutella aangeven?' 'Tuurlijk, alsjeblieft.' 'Thanks.'

'Hebben jullie zin in deze dag?' Vraagt Rosella. Lucy kijkt haar aan 'Mwua.' En ze propt haar laatste stuk boterham naar binnen. Ik sta op en kijk de meiden vragend aan. 'Ik ga thee halen, willen jullie nog iets?' Lucy kijkt me glimlachend aan. 'Ja chocomelk!' 'Willen jullie verder nog iets?' 'Ja doe maar iets wat lekker lijkt. Thanks alvast.'

Ik loop naar de andere kant van de keuken, die een stukje verderop ligt. Het keuken is echt massive. Het is zo groot dat er paar honderd mensen samen kunnen dineren. Ik maak een beker chocomelk met een chocomelkmachine. Ik wist niet dat ze dat hier hadden. Ach ja, ik merk veel dingen niet. Ik pak de waterkoker en loop richting de goodsteen. Ik draai de kraan open en laat de water in de waterkoker stromen. Als het waterkoker halfvol is draai ik de kraan weer dicht. Ik klap de deksel dicht en legt de waterkoker terug waar het eerst lag. Ik druk op zo'n knopje en het water begint langzaam te koken. Ik pak een theezakje en leg het alvast in het glas.

Het water is nog niet helemaal klaar met het koken. Ik kijk naar het bakje rechts van het koffieapparaat. Er liggen allemaal koekjes erin.

Als het water eindelijk na een eeuw gekookt is, schenk ik het glas in. Ik leg de waterkoker weer terug. Wat zal ik nog meer halen? Een tosti dan maar.

=

'Thanks.' 'No problem.' Ik geef iedereen een tosti en Lucy haar Chocolademelk.

Gelach echoot door de grote keuken en  grote eetkamer (de eetkamer kan je meer een grote restaurant noemen.)  heen. Ik draai me richting de kant waar het gelach vandaan kwam. Je ziet een grote groep jongens binnenkomen met voorop 3 barbies. Oftwel Aiden, Jake en Hunter.

Het is misschien gemeen om te zeggen dat Jake en Hunter barbies zijn, maar kom op! Kijk naar hun gezichten. Aiden kijkt met zijn zwarte ogen de eetzaal en de keuken rond. Als onze ogen elkaar kruizen kijkt hij nog kwader. Het had nog erger gekunt. Ik had zijn haar niet knalroze geverfd of in een ander kleur.

Hmm.. Dat is eigenlijk geen slecht idee. De groep komt op ons af en staan voor onze tafel. Jake neemt een plek naast Rosella aan tafel. Hunter daarintegen komt naast Kelly zitten en neemt een hap van de overgebleven tosti's.

Aiden komt arrogant achter Lucy staan. Hij grijpt haar bij haar keel beet en gromt naar haar. 'Vertel eens Lucia, wie heeft dit gedaan.' Gromt hij dreigend naar haar. Lucy word langzaam bleek. 'Het is Lucy.' Zegt ze piepend. 'Ja en wie boeit dat Lucia. Wie was het? Waren jullie dat of niet?' Snauwt hij naar haar. Lucy loopt langzaam blauw aan en hoest een beetje. Aiden laat haar los en Lucy valt op de grond. Ze ademt onregelmatig en neemt een slokje van haar glas water die ze ook nog had. Ik loop naar Aiden toe. 'Kan je niet iemand van je eigen lengte lastig vallen?' Snauw ik naar hem.

'Wat is er nou kleintje?' En hij kijkt me met een duivels grijns aan. 'Jouw bestaan irriteert me nogal en vooral je lelijke gezicht. Maar ik moet helaas toegeven dat dat make-up je best fantastisch staat.' Grijns ik terug. 'Wat! Nee ik ben knap, maar jij daarintegen totaal niet! Heb je zelf wel eens gezien in de spiegel? En alles staat me geweldig.'

Are you kidding me? Ga je nu een beetje toegeven dat je make up draagt?

'Wacht zeg je nou dat je soms make up draagt?' Aiden zucht en kijkt me vuil aan, alsof ik net toegeef dat Levi geweldig is. 'Nee ik zei dat alles me geweldig staat aangezien ik geweldig ben.'

Hij heeft echt problemen met zijn ego. Hij heeft duidelijk hulp nodig want.. ja.. Zijn ego is gewoon te groot. Hij is te vol van zichzelf. Ik ben blij dat ik zijn mate niet meer ben. Kak we hebben elkaar niet officieel afgewezen. Dat moet nog gebeuren en snel ook. Het gedachte  dat ik zijn mate ben maakt me al misselijk. We willen al 2 maanden ofzo elkaar afwijzen en dat is nog lang niet gebeurd.

'Je moet eens iets doen aan je mislukte ego. Het irriteert me nogal.'

=

'De speciale groep moet Levi vermoorden terwijl de groepen A, B en C min of meer de vampieren bij zijn kasteel afleiden. Dat staat genoteerd.' Bevestig ik. 'Ja en de groepen A, B en C hun moeten ook min of meer de vampieren ophouden om hun keizer te helpen. We hebben wel tanks, maar gaam tanks een beetje niet te ver? Wat nou als mensen dit zien? Dan zijn wij "de geheime mytische wezens" niet meer zo geheim.' Rosella kijkt ons aan en noteert notities in haar map.

'Daar heb je en groot gelijk in. Er wonen ten slotte ook mensen in teritoriums van sommige packs terwijl ze dat zelf niet weten.' Zucht ik. 'Ja maar tegenwoordig letten wolven op mensen. Daarom wonen ook in de 'mensendorpen' ook wolven om te verzorgen dat hun geheimen niet worden achterhaald. Daar loopt bijvoorbeeld veel politie rond. De politie zelf zijn eigenlijk allemaal wolven. Je kan ze meer bewakers noemen dan politie.' Verteld Lucy.

'Ja dit begint een beetje ingewikkeld te worden.' Mompel ik. 'Dat klopt, maar het goede is dat we vechten op de grens waar geen mensen komen.' Zegt Rosella. 'Hoe zit het eigenlijk met de vampierenrijk? Lopen daar ook mensen rond?' Vraag ik. 'Ja en nee. De meeste daarvan zijn vampieren zoals je weet. Waar wij gaan vechten daar zijn ook geen mensen te bevinden. Zij wonen namelijk aan de andere kant van hun rijk. Dat is 6 uur vliegen met een vliegtuig.'

'Okay, hoe groot is The Black Blood Clan of Rijk eigenlijk?' Vraag ik. 'Best groot en het word steeds groter. Laten we zeggen de grootte van Brazilië en Frankrijk samen.' Zegt Lucy. 'Brazilië is de 5e grootste land ter wereld?' Vraag ik. 'Ja dat klopt.' 'Onze pack beslaat heel Canada of niet?' Vraag ik. 'Ja. Alleen het word steeds lastiger om de grenzen te verdedigen. Packs kunnen ons in het westen (Rusland) aanvallen. Je hebt natuurlijk ook packs in De Verenigde Staten. Zoals The Moonlight. We zijn praktisch buren met hun. Hun beslaan niet heel Verenigde staten maar wel een heel groot gedeelte. En nee de mensen hier weten niet dat de president gewoon 1 van ons is.' Zegt Rosella.

'Oh my god is president Jackson(zelf verzonnen persoon. Nee dit is niet Donald Trump.) echt een wolf?' Gil ik. 'Ja en hij is trouwens Jake's oom.' Vertelt Rosella. 'Echt? Waarom vertelde Jake me dit niet?' Zeg ik enthousiast. 'Ja en onze president is Jack Collins.' Zegt Lucy. 'Jouw oom zeker?' 'Ja dat klopt.' Grijnst ze trots. 'Laat me raden. Alle wereldleiders zijn gewoon wolven behalve Levi?' Vraag ik niewsgierig. 'Ehm nee. Er zijn meerdere vampieren aan de macht.' Verteld Rosella.

'Maar het komt ooit wel goed.' Gaat ze verder. 'Oh. Wie is eigenlijk de president in Rusland?' Vraag ik niewsgierig. 'Je moeders zus. President Fall. (Die namen zijn niet belangrijk.)

'Meen je dat?' Vraag ik. 'Ja en 1 van de packs daar is van haar broer. De pack heet overigens The Ice Worriors. Groenland hoort ook bij The Ice Worriors.' 'Die naam had ik niet echt verwacht. Maar hoe kan dat, dat mijn ouder hier woonde en niet in Canada of Rusland?' Vraag ik. 'Dat weet ik niet, sorry.' Verteld Lucy. 'Het maakt ook niet zo veel uit.' Glimlach ik.