The Missing Wolf [Voltooid]

Hoofdstuk 45

Hoofdstuk 45

Pov. Louise

We lopen al paar uur door de bossen heen. Het is hier niet erg bijzonders aan. Er zijn hier alleen maar bomen, planten en dieren. Niet heel erg bijzonder. Hier en daar hoor je wel het gefluit van vogels.

Ik loop naar Jake. 'Hoi Jake.' 'Hey Louise.' 'Hoe gaat het tussen jouw en Rosella?' Ik kijk hem nieuwsgierig aan. 'Het gaat wel goed tussen ons. Ze is zo lief en slim.' Hij kijkt dromerig naar het lucht. 'En haar lach. Het laat je hart gewoon smelten.' Zwijmelt hij verder. Wow hij is overduidelijk helemaal verliefd op haar. 'Je bent echt verliefd op haar.' Grinnik ik. 'Ja ik ben verliefd op haar.' 'Hebben jullie een relatie?' 'Ja.' 'Omg echt? Gefeliciteerd.' 'Thanks.'

'Hebben jullie al besloten wie bij wie gaat wonen?' Ik kijk hem aan. Ja ik ben te nieuwsgierig. 'We hadden daar nog gisteravond over gesproken na het diner. We weten het niet zeker, maar we willen bij The Moonlight blijven.' Antwoord hij. 'Ow.' 'Het staat niet vast.' Hij kijkt me gerustellend aan. 'Ik snap jouw wel. Jij en Lucy missen jullie vriendin en bèta. Het ligt nog momenteel moeilijk. We hadden besloten om verder over te gaanpraten na de oorlog.' Gaat hij verder. 'Ik snap wel dat Rose hier wilt blijven. Jij word de bèta van het pack. Ze hebben je hard nodig.' Reageer ik terug. 'Ja en jullie Rose.'

'Ik wil iedereens aandacht graag. We houden hier een korte pauze van 20 minuten. Gebruik de pauze nuttig, want dit is de enige pauze voor vandaag.' Roept Aiden naar ons. Iedereen kijkt opgelucht en gaan naar hun vrienden.

Ik ga op een grote steen zitten. Jake komt naast me zitten. Hunter en Lucy lopen naar ons toe en nemen ook plaats op de grote steen. 'Hoe laat is het?' Ik kijk de anderen vragend aan. 'Het is kwart voor 9. Niet erg vroeg.' Antwoord Hunter op mijn vraag. 'Okay.'

We zitten hier een paar minuutjes zonder iets tegen elkaar te zeggen. Het zon schijnt door de bladerdak van de bomen heen. Het zon is een beetje rood. Wat best logisch is omdat het nog ochtend is.

Je ziet hier en daar mensen op de grond. De ene zit weer in een groepje en de ander weer in hun eentje hun pauze door te brengen.

'Koekjes?' Ik draai me om en kijk Hunter aan. Hunter kijkt ons alle drie vragend aan. 'Ja graag.' Hij overhandigt me het koekje. Ik kijk hem dankbaar aan en neem een hap van het koekje. Lucy en Jake nemen eten ook een koekje. Deze koekje is echt heerl-. Waarom denk ik telkens over koekjes?

Misschien omdat je een koekje eet.

~Ja.~

Alexis sluit de midlink af. 'Jake, Rosella is een vriendin van ons. Ik weet niet of Rosella al zwanger van je is. Ach, ja dat is waarschijnlijk wel zo. Maar wanneer gaan jullie trouwen? En waag het om ons te vergeten te uitnodigen voor jullie bruiloft. Dan kan je vaarwel zeggen tegen je blonde haren.' Doorbreekt Lucy het stilte. Ze kijkt Jake niewsgierig aan. 'Wat, zwanger? Nee ze is niet zwanger van me en welke bruiloft? En wat ga jij met mijn haren doen?' Jake grijpt bij zijn laatste zin zijn haren.

'Hmm.. Misschien verf ik je haren knalroze. Het ligt aan het moment. Regenboogkleuren zal ook leuk staan. Rood, oranje, geel, groen, blauw, indivo en violet. Dat zijn echt mooie kleuren. Of ik verf je haren in neonkleuren. O my god, ik heb een beter idee. Glow in the dark haarverf! Ja dat gaat er dus gebeuren. Alleen het is dan wel groen. Maar ik kan ook roze glow in the dark haarverf halen. Ja als ik verf in je shampoo zou doen was het nu roze glow in the dark haarverf. Dat gaat helemaal goedkomen.' Fantaseert Lucy. Ze grijnst naar Jake.

'Wat doe jij in je leven?' Jake kijkt haar met een facepalm aan. 'Veel, heel veel.' Lucy begint langzaam te grijnzen. 'Ik wil het niet eens weten.'

'Maar Jakie toch. Wou je wel eens bruin haar?' Lucy kijkt hem met de seconde enger aan. 'Luus.' Mompel ik naar haar. 'Als we er nog zijn na deze oorlog of iets dergelijks, stop alsjeblieft geen haarverf in wie dan ook shampoo.' Ga ik verder. 'Relax, het was maar een idee als we niet op de bruiloft zijn uitgenodigd.' Zegt ze naar me. 'Dus Jake waag het om ons niet uit te nodigen, want anders zijn je geliefde haren niet meer blond.' Ze kijkt Jake nog enger aan. Jake rolt zijn ogen naar Lucy.

'Maar Lucy heb jij een mate?' Vraagt Hunter. 'Nee jij?' 'Nope.' 'Hoezo vroeg je dat?' 'Ik wist het niet.' 'Okay en jouw zusje heet toch Jill?' 'Ja.' 'En waarom is zij blond en jij niet? Heb jij je haren donkerbruin geverft?'

'Nee.' 'Zeker?' 'Zo zeker als dat ik een man ben.' Reageert Hunter. 'Je bent geen eens 21. Hoe kan je dan een man zijn? Je bent een jongen.' Reageert Lucy terug. 'Je bent echt..' 'Ja ik ben echt geweldig. Dat weet ik.' Lucy knipoogt naar Hunter.

'Wauw.' Hunter kijkt haar droogjes aan.

=

'Opschieten! We hebben niet heel de dag te tijd.' Schreeuwt, nee beter brult Aiden naar iedereen met zijn alpha-toon. Hij is gestresst. Hij kan zo te zien de druk niet aan.

Ik sta daar kalmpjes bij. Het is nu nog geen noodsituatie. En daar moeten we ervan proviteren. Het klinkt misschien dat mij dit niet boeit, maar ik ga nu niet stressen. Want dat loopt bij mij nooit goed af.

'Schreeuw niet zo. Ze kunnen je heus wel horen. Btw ze hebben nog 4 minuten pauze. Ze hebben maar 16 minuten pauze gehad.' Mompel ik naar hem. 'War bemoei jij ermee?' 'Gast, ik ben hier ook een beetje verantwoordelijk voor. Je gaf ze trouwens 20 minuten pauze. Dat zei je zelf of ben je dat weer vergeten?' Ik kijk hem aan alsof hij daarnet op een hondendrol heeft gestaan.

'Dude, jouw miezerige groep bestaat uit 10 mensen. De mijne uit 1000. Laat het maar aan mij over. Jullie kunnen er niks van. En jij bemoeit niets meer met mijn groep.' 'Het is ook Jake's en Hunters hun groep. Maar okay als jij jezelf ziet als de enige leider, prima. Ga zo door. Niemand houd je tegen.' Bij mijn laatste zin draai ik me om. Ik gooi expres mijn blonde paardenstaart in zijn gezicht.

Ik ga een meter of vijf verderop staan.

Okay we zijn nu een aantal minuten verder. Jake en Hunter kijken toe hoe Aiden chagrijnig word op een aantal mensen.

Ik kijk ook gewoon toe. Het is gewoon hilarisch dat hij er niet zo veel van bakt. Ik bedoel daarmee dat hij met vriendelijk zijn enzo. Als hij zo doorgaat verliest hij zijn beste vrienden.

Er onstaat een kleine ruzie tussen een aantal wolven. Aiden schreeuwt naar ze dat ze volwassen moeten zijn en verder staat hij alleen maar toe te kijken. Jake en Hunter proberen de wolven uit elkaar te houden. Dat gaat best moeilijk aangezien ze dat in mensenvorm doen. En de wolven in een groep van 8 zijn.

Okay ik mag niet ermee bemoeien, maar we verspillen hier wel tijd.

'Jullie 8! Stop daar onmiddellijk mee en gedraag naar je leeftijd. Jullie zitten niets voor niets in groep B.' Roep ik naar hun. Iedereen kijkt alleen maar toe hoe Hunter en Jake de wolven uit elkaar halen.

'Stop daar nu meteen of er volgen consequenties.' Roep ik weer, maar dit maal met een enge toon. Ze stoppen gelijk en kijken me aan.

'We vertrekken nu onmiddelijk.' Ga ik verder met nog steeds een enge toon. Wat heb ik toch vandaag? Mijn stem is echt raar. Alsof ik autoriteit uitstraal.

Ze verplaatsen zich niet en kijken me met grote ogen aan. Wat heb ik gedaan dat ze me aankijken?

_____________