The Missing Wolf [Voltooid]

Hoofdstuk 59

Hoofdstuk 59

Pov. Louise

(Inmiddels zijn er dagen voorbij gevlogen. )

'Schaakmat.' Lucy grijnst. 'Ik heb gewonnen!' Roep Lucy enthousiast.

Ze zwaait de koning voor mijn neus.

'Wie had het gedacht dat jij kon schaken.'

'Rot op.' Lucy gooit een bankkussen naar Hunters hoofd toe. Hunter gooit lachend een kussen terug.

'Maar goed. Ik heb gewonnen. Ik krijg de donuts!' Lucy pakt vrolijk een donut uit de verpakking. 'Vreetzak-Auw.' Lucy mept Hunter.

'Je bent gewoon jaloers dat jij geen heerlijke donuts heb.' Lucy zwaait pesterig een donut voor zijn gezicht.

Hij jat de donut van Lucy en neemt een hap. 'Hé, dat was mijn donut.' Mompelt Lucy.

'Ja was.' Grijnst Hunter.

'Hou je ook zoveel van je bruine haar?' Grijnst Lucy terug. 'Wat?' 'Lucy je gaat Hunters haar niet roze verfen.' Zeg ik.

'Wou je mijn haren verfen als wraak omdat ik jouw donut at?' Hunters ogen worden groot.

'Misschien. Het is wel een vaak uitgehaalde grappen. Of ik verander je kamer in een princessenkamer.' Lucy haalt haar schouders op. 'Dat is origineler.' Gaat ze verder.

'Dat klinkt ook niet bepaald aantrekkelijk. Kost dat niet te veel tijd?' Hunter lacht een beetje nerveus.

'Dat is zo gedaan in een uur.' Lucy haalt grijnzend haar handen door haar haren heen.

'Ik word echt bang van je Luus.' Hunter kijkt haar aan. Lucy lacht alleen maar.

'Hunter! Mijn nagels moeten nodig een lakje krijgen. Haal eens nagellak voor me. Matroze graag.' Tettert een irritant stem door de woonkamer heen.

'Dat is niet mijn taak. Ik ben jouw slaaf niet. Vraag het maar aan Aiden.' Roept Hunter naar Kate.

(De woonkamer is 20 bij 40 m.)

'Maar binnenkort wel. Wacht maar af tot ik mijn luna-stem krijg.' Krijst Kate.

'Luna-stemmen zijn alleen voor echte ware luna's. Niet voor tweedehandse sletten die zwanger worden van een alpha.' Roept Hunter naar haar.

'Ik haat je.' Krijst Kate door de zaal heen. 'Ik haat je. Jouw leven als gamma gaat onmogelijk worden. Niet waar?' Snauwt ze naar hem toe.

'Doe je best.' Hunter gunt haar geen blik. 'Als er in de toekomst een oorlog op aankomst is moet je niet klagen. Ik waarschuw je alvast. En dat geld ook voor jullie twee.' Ze kijkt ons met geknepen ogen aan.

'We willen toch later geen oorlog tussen de geliefde packs?' Ze glimlacht nep naar ons. En verdwijnt uit de woonkamer. Paar andere mensen staren ons aan.

'Ze spoort niet.' Lucy lacht. 'Bedreigde ze ons?'

'Een oorlog tussen The Moonlight en The Silver Moon is onwerkelijk. We zijn bondgenoten. Dat gaat nooit gebeuren.' Verteld Hunter.

'Als jij het maar zegt Hunter, als jij het maar zegt.'

Ik kijk Hunter aan. 'Wat? Het is zo.'