The Missing Wolf [Voltooid]

Hoofdstuk 3

Foto Louise (Foto is erafgehaald)

Foto Kelly (Madison Beer)

Hoofdstuk 3

pov. Kelly

School is net afgelopen, in ieder geval ik ben klaar met mijn lessen voor vandaag. Samen met Sophie en Samantha staan we te praten over de nieuwe zomercollectie. Hopelijk hebben ze ook een nieuwe collectie zonnebrillen. En naast dat we over mode hebben, hebben we natuurlijk over wat losers.

'Girls dit is belangrijk. Die rogue hoort hier niet op school. Ze hoort op een rogueschool. We moeten echt iets aan doen anders komen er steeds meer roggeas naar deze school.' Ik leg mijn mascara terug in mijn make-uptasje. Sophie pakt haar pluizige roze met nep diamanten bezetten notitieboek en begint erin te schrijven.

'Nou Kelly wat ben je van plan?' Sophie schrijft in sierlijke letters het woord "plan" met haar roze pen op een bladzijde. 'Dat is niet zo moeilijk. Samantha jij heb toch permanente markers in je etui?' Vraag ik grijzend. Ik tuit mijn lippen. Ja daar kan nog een laagje lipgloss op.

'Is dat alles?' Vraagt Samantha terwijl ze op haar kauwgom kauwt. 'Nee we hebben een schroevendraaier nodig en de code van Louise's kluisje.' 'Dat is geen probleem Kelly. Ik had vorig jaar namelijk een kopie gemaakt van het boekje van de conciërge. Alle codes staan er op.' grijnst Sophie.

'Dit is perfect. Aan het slag, zou ik zeggen.' Er komt een sluwe glimlach op mijn gezicht. Bereid je maar alvast voor Louise.

pov. Louise

Ik leg tevreden mijn pen weg. Het huiswerk was niet heel veel. Ik heb daar hooguit drie kwartier aan besteed. Het was saai, maar ja ik heb niet veel te doen vandaag. Ik zie mijn telefoon oplichten. Ik vergrendel mijn telefoon en ga naar WhatsApp.

(Whatsappgesprek Louise en Hunter)

Hunter: Hey Louise

Louise: Hoi

Hunter: Ik heb de boek gevonden. Althans gekregen van mijn vader.

Louise: Cool, zitten er merkwaardige dingen in?

Hunter: Oorlogen en dat soort dingen.

Louise: Is het een soort van geschiedenisboek?

Hunter: Wacht, ook een ontvoering van een baby.

Louise: Dat is echt zielig voor het kind. Vertel.

Hunter: Het is ongeveer 17 jaar geleden gebeurd. Een stelletje vampiers hadden een baby ontvoerd. De baby was een meisje met blauwe ogen. Ze was een maand later dood verklaard door onze huidige alpha Daniël Williams. Haar ouders waren een paar jaar later ook verdwenen. Haar ouders waren trouwens beste vrienden met de alpha en luna.

Louise: Had het iets te maken met haar afkomst?

Hunter: Niet dat ik het weet. Ik ga ff doorbladeren in deze boek.

Louise: Is ze echt dood? Of leef ze nog?

Hunter: Het kans dat ze nog leeft is wel klein. Ze word "The Missing Wolf" genoemd.

Louise: De vermiste wolf. Maar waarom hadden de vampieren haar ontvoerd? Ik vind het niet logisch dat ze een weerloos kindje ontvoeren.

Hunter: Nou volgens de helderziende die we hier hebben. Hij is trouwens best wel gestoord en niet zo'n beetje ook. The Missing Wolf zou rond haar 18e levensjaar een belangrijke taak verwachten. Zij moest de koning van de vampierenrijk "The BlackBlood" moeten verslaan.

Louise: Ik ben blij dat ik niet in haar schoenen sta. Het is een taak om niet erg blij van te worden.

Hunter: Dat klopt.

Louise: Zullen we morgen na schooltijd aan het project beginnen?

Hunter: Ja dat kan.. Ik wacht morgen na schooltijd op je bij de ingang van het schoolgebouw.

Louise: Dat is goed, later.

Hunter: Bye.

Tijdens het les hadden Hunter en ik onze nummers met elkaar gewisseld. Maar ja nu moet ik mijn boekenkast in elkaar zetten. Ik had hem eerlijk gezegd al een paar weken geleden binnen gekregen, maar ik had hem nooit in elkaar gezet. Ik was soort van te lui. Maar vandaag staat mijn boekenkast er! Hoop ik..

Pov. Kelly

'Meiden dit is amazing. En dit is ook nog maar pas het begin van mijn meesterlijke plan.' Ik bekijk mijn gezicht in het spiegeltje in mijn hand. 'Ik kan niet wachten.' Samantha gaat met haar vingers door haar natuurlijke krullen heen. 'Ja wie niet.' Ik leg mijn spiegeltje snel in mijn tas. We lopen gezamenlijk naar buiten naar onze taxi-chauffeur die al een tijdje op ons wacht.

'We willen graag naar de stad.' zeg ik tegen de chauffeur. Ik heb namelijk een geweldige outfit nodig voor morgen. Ik moet er perfect uitzien.

Als we eindelijk in de stad zijn aangekomen gaan we gelijk naar een dure warenhuis binnen. We zijn trouwens in een stad waar alleen weerwolven mogen komen. Dus een stad voor alleen weerwolven. Mensen worden hier direct beveelt om weg te gaan met smoesjes zoals dat dit voor bepaalde mensen alleen toegankelijk is.

Na 2 uur lang zweten en ploegen hebben Samantha, Sophie en ik onze geweldige outfits bij elkaar gehaald. Het staat ons alledrie beeldig. Daarmee zullen we morgen de show stelen. Nadat we alles hebben afgerekend loop ik met mijn telefoon in handen naar buiten.

Ik scrol door Instagram heen en al gauw zie ik een foto van Aiden. Ik reageer gelijk met "Mine" en "Schatje". Aiden zal ooit inzien dat we voor elkaar zijn gemaakt. Het is nu of nooit.