The Missing Wolf [Voltooid]

You Again - 12

Hoofdstuk 12

Pov. Louise

Ik ben sprakeloos. Xavier had dit heel de tijd geacteerd. Hij had dit zeker gedaan omdat de anderen hem vroegen. Xavier was ons veel te slim af.

'Ik hoor het nog wel van jullie.' Hij huppelt vrolijk van ons vandaan. Xavier springt in de armen van Lucy. Ik hoor Lucy hem complimenteren en bedanken. Ik zie haar een doosje chocola aan Xavier geven.

'We zijn bedrogen voor een doosje chocola.' Ik sla mezelf geërgd tegen mijn voorhoofd. Ik had dit moeten zien aankomen toen Xavier begon te fangirlen. Maar nee, Xavier gebruikte zijn geheime wapen: zijn schattigheid. Ik scan gelijk iedereens gezichten af. Om te zien wie binnenkort een payback gaat krijgen. Lucy, Rose en Jake zijn sowieso de slachtoffers.

Aan Jill's verbaasde gezicht te zien vermoed ik dat zij niet in het complot zit. Jade lijkt ook niet in het complot te zitten. Dat is haast onmogelijk omdat ze Hunter geen eens kent. Ze kent hem alleen van zijn naam en gezicht, meer niet. Julian lijkt me geen type om zoiets te doen. Hem sluit ik af van de mogelijke mensen. Justin kan ook niet in het complot zitten, want hij heeft alleen maar aandacht voor het witblonde jonge vrouw. Ik weet nu honderd procent zeker dat hun mates zijn.

'We hoeven zometeen alleen Lucy, Rose en Jake zometeen opsluiten in een kamer vol met spinnen.' Zeg ik duivels. Ik wrijf in mijn handen. Klaar om aan mijn nieuwste plan te beginnen. 'En dan kunnen we met een bakje popcorn toekijken via het raam hoe ze in paniek raken.' Denk ik hardop. Ik krijg nu al zin in popcorn als ik er aan denkt.

'Ik denk dat je meerdere mensen moet toevoegen op de wachtlijst.' Hunter wenkt naar de mensen links van hem. Ik draai me naar links. Mijn moeder zit te grijnzen net als mijn neef Nate. Mijn vader lijkt hier niet heel blij mee te zijn. Hij vindt het meestal nooit okay als er een jongen in de buurt van mij of Jade komt. Bang om me te zien breken.

'Ik heb jullie bruiloft al helemaal piepfijn uitgedacht.' Hij wiebelt met zijn wenkbrauwen en kom vrolijk voor mijn neus staan. 'Alleen willen jullie een aardbeien fontein of een chocolade fontein? We doen wel beide.' Hij tikt op zijn kin net als een proffesor.

'Nate wat dacht je van-' 'Ja je heb gelijk er moet een gigantische indrukwekkende fontein komen.' Onderbreekt Nate mij. 'Nate. Ik zou het fijn vinden als je nu de sleutels haalt en ons bevrijd.' Zeg ik.

'Mwua ik vind dit wel prima zo.' Hij trekt plots een pedoface. Ik voel dat we worden aangestaard. Dat voel je gewoon. Waarschijnlijk is het Lucy met haar cameratoestel.

'Filmen jullie dit?' Vraag ik wantrouwend. 'Misschien.' Nate maakt zwaaiend een rondje. Als ik hem niet kende zou ik denken dat hij zijn medicijnen was vergeten in te nemen of dat hij stomdronken is. Ik kijk links van me en inderdaad, Lucy zit dit alles vast te leggen op camera.

'Dit kunnen jullie niet maken.' Zeg ik. 'Wat willen jullie met de beelden doen?' Hoor ik Hunter geërgerd zuchten. 'Alvast een begin maken aan een documentaire voor jullie bruiloft.' Antwoord Nate op een duh-toon.

'Nate welke kleur siervuurwerk is mooi? Goud met paars of rood met groen?' Ik tover een grijns op mijn gezicht. 'Ah jij snapt ons eindelijk. Verschillende kleuren natuurlijk!' Nate wenkt Lucy om dit dichterbijer te filmen.

'Geweldig. Je vond het vuurwerk vast geweldig op je bruiloft. En waarschijnlijk ook op je begrafenis die volgend maand plaats gaat vinden.' Mijn grijns is niet van mijn gezicht af te slaan. Nate verwerkt de woorden van daarnet.

'W-wat?' Stamelt Nate. 'Nate Fall. Fijn om je gekend te hebben. We begraven je wel in een roze grafkist. Ik regel daarnaast prachtige bijpassende bloemen en champagne voor je begrafenis.' Ik klop op Nate's schouder en laat een duivelse lach los.