Gülümse Yeter

21. Çocuk Kalpli

Bölüm şarkısı;

Bridgit Mendler- Hurricane 🎤

İyi okumalar 🍎

~

Ve yine o gün.. Okul günü!

Sabahın köründen uyanmış sıkıntılı bir şekilde nefesimi üfleyip sınıfa girdim. Sınıfta herkes kendi alemindeydi. Bazıları sohbet ediyor, bazıları kendince ders çalışıyor, bazılarıysa sınıfta bile değildi.

Yerime oturdum ve hiçbir şeyi umursamadan kitaplarımı çıkarıp ders çalışmaya başladım. Kimseyle uğraşamayacaktım, konuşmaya bile üşeniyordum şuan.

"Okyanus." İsmimi sinir bozan bir sesten işitirken çatık kaşlarımla başımı kaldırdım. "Ben," deyip duraksadı yerinde rahatsızca kımıldanırken. Yine ne geveleyecekti kim bilir.. Bir şey demeden onu izlemeye devam ediyordum bir an önce gitmesini bekler gibi. Bir anda, "Özür dilerim." Dediğinde afalladım.

Şaşkınlıkla, "Azra? Sensin, değil mi?" Diye inanmayarak mırıldandığımda bıkkınlıkla göz devirdi. "Özür dilerim, söylediklerim için," Deyip birkaç saniye yüzüme boş gözlerle baktıktan sonra bir şey dememi beklemeden yerine geçti.

Bu neydi şimdi? İçine melek mi girdi acaba? 'Şeytan mı' demiyorum çünkü kendisi şeytandı zaten. Ama yüz ifadesi sanki buna mecburmuş gibiydi.

Eray mı bir şey yapmıştı acaba?

Yok daha neler!

Selen şaşkın mimikleriyle yanıma gelip oturduğubda onun da buna şahit olduğunu anlamıştım. "Bu neydi şimdi?" Diye mırıldandığımda bakışlarımı boşluktan alıp ona çevirdim. Alt dudağımı sarkıtırken, "Ben de bilmiyorum, kafasını bir yere falan mı çarptı acaba?" Dedim hala anın etkisindeyken.

Günah çıkarıyordur herhalde. Azra bu. Kesin yine bir şeyler dönüyordur kafasında. Özür dilerken bile yüzünde oluşan o aşağılanmışlık ve samimiyetsizlikten anlaşılıyordu çünkü bir şeylerin olduğu..

-

Ders zilinin çalmasıyla herkes yavaş yavaş oturduğu yerden kalkmış ve kendi alemlerine dönmüşlerdi yine. Çoğunluk dışarı çıkarken sınıfta birkaç kişi kalmıştı sadece. Zilin çalmasını umursamamış, çalıştığım testten başımı dahi kaldırmamıştım.

Sorunlarından kaçma şeklin bu değil mi zaten? Düşünmemek için dersle uğraşmak..

İç sesime karşılık iç çekip sayfayı çevirdiğim sıra yanıma biri oturdu. "Naber? Özledin mi beni?" Kaşlarım çatılırken başımı sağ yanıma çevirdim usulca. Çatık kaşlarıma karşılık pişkin pişkin sırıtıyordu. Onun aksine soğuk bir sesle, "Hayırdır?" Diye sordum tek kaşımı kaldırarak.

"Hadi ama.. Kaç gündür görüşemiyoruz, eve de gelmiyorsun. Özlemişsindir kesin! Benim gibi tatlı ve yakışıklı bir varlığı kim özlemez?" Lan noluyor, bugün herkesin kafası ayrı bir güzel!

Dişlerimi gıcırdatarak,"Eray, kalkar mısın?" Dedim sakin olmaya çalışırken. Umursamazca, "Yoo, niye kalkıyormuşum?" Dediğinde sabır dilenirce etrafa bakındım. Kaan ve Selen arka sırada kendi aralarında sohbet edip eğleniyorlardı. Vay aq!

Allah'ım, sabır sınavına mı soktun beni? Bakışlarımı tekrar Eray' çevirdim. "Sana kalk dedim," Diye mırıldandım sinirledim bozulmuş bir şekilde. Bu kadar üstüme gelmesi saçmaydı!

"Kalkmıyorum. Senin yerin mi? O taraf senin, bu taraf benim. Selen Kaan'la oturacakmış, boşuna kalkacağım için ümitlenme." Yok yok, vallahi de sabır sınavı..