Gülümse Yeter

53. Hep Ol

Selam, geçenki bölümün bildirimi kimseye gitmemiş galiba, bildirim sorunu mu var ne olmuş bilmiyorum ama diğer yazarlarda da böyle sanırım. Umarım bölümün bildirimi gider çünkü bir öncekini yayımdan kaldırıp tekrar attım ama hiçbir şey olmadı.

İyi okumalar 🌟

~

OKYANUS'DAN

Gözlerimi açtığımda Eray'ın yanımda olmadığını farkettim. Selen'in biriyle konuşan sesi geliyordu sadece. Yerimden yavaşça doğruldum ve önümdeki Selen'e baktım. Telefonla konuşuyordu, beni görünce gülümsedi. Ben de ona gülümseyince telefonu kapattı ve yanıma geldi.

Eliyle yüzüme düşen saçları geri itikledi. "Uyanmışsınız koala hanım, Beli'ye söyleyelim de yemeğini getirsin. Açsındır, yememiştin bir şey." Sahi, ne kadar süredir uyuyordum ben? Bakışlarımı pencereye çevirdiğimde akşam olduğunu gördüm ve gözlerimi kıstım.

"Eray nerede?" Diye sordum Selen'e dönerek. Telefonda birine mesaj atıp bana döndü. "Kaan'la bir yere gittiler," dediğinde başımı 'anladım' dercesine salladım. Merak etmiştim şimdi, nereye gitmişler acaba? "Nereye gittiklerini biliyor musun?" Diye sorduğum sırada kapı açıldı ve elinde tepsiyle Belinay girdi odaya.

"Pandamız sonunda uyandı, ben de kış uykusuna gittin sandım," Diyerek yaklaştığında arkasından Utku da geldi. "İyi de ayılar gitmez miydi kış uykusuna?" Diye sorduğunda kaşlarımı çattım. "Ayıyım ben yani?" Yalandan sinirlenmiş gibi yaptım. "Ay ne alaka be, ben ne anlarım biyolojiden!" Deyip elini 'ohoo' der gibi salladı Belinay. Gülüştük.

"Ocean'ı,  bak ne getirdim sana?" Diyerek elinde çocukların oyuncak koyduğu kovayı salladı. 'O ne' der gibi yüzüne bön bön baktım. Kovayı tersine çevirip içindekileri yatağıma döktü. "Tabii ki lego! Egolarla lego yaparsın kanki," demesiyle sırıttım. Ciddi ciddi lego getirmişti bana bebeğim ya.

Selen el çırptı kreş öğretmenleri gibi. "Önce yemek sonra oyun, hadi bakalım!" Belinay dördümüze de yetecek kadar yemek getirmişti, ki benim pek yiyesim yoktu. "Ben aç değilim, siz yiyin," Dediğimde üçü de bir anda bana döndüler. "Yok öyle şey, yiyeceksin bir kere! Bir deri bir kemik kalmışsın zaten şu günlerde," Dedi Belinay gözlerini kısarak hızlı hızlı konuşurken. Utku da başını salladı ve ellerini iki yana açtı onu haklı çıkararak. "Valla benimki haklı, panda değil pandaların kemirdiği bambulara dönmüşsün Oki."

Ağzımı açıp itiraz edecektim ki Belinay'ın bakışlarıyla ağzımı geri kapattım. "Aferin, böyle uslu ol," Dedi memnuniyetle gülümserken. Annem oldu bu kız iyice, gerçi onun yerini pek kimse tutamaz da.. Kumsal da böyleydi. Özlemiştim onu da. "Ay daldı bu, kankeytomankeyto!" Utku'nun sesiyle irkildim ve ona döndüm. "Hadi ye, halsizleştin iyice," Dedi Selen dudaklarını birbirine bastırarak. Yenilgiyle başımı salladım ve Belinay'ın ölümcül bakışlarından kurtulmak için yemeğe başladım.

-

"Vee baammm!" Attığı yumrukla kule yıkılırken Selen'le şaşkınlıkla birbirimize bakakaldık. "Niye yaptın ya?" Diye sitem etti Selen sinirle Utku'ya dönerek. Belinay zafer kazanmışça sırıttı. "Bizim kule sizinkinden dayanıklı çıktı, bakıın," Diyerek ego kastığınfa göz devirdim. "Haksızlık, Utku'nun aksine kafa atsam sizinki de yerle bir olurdu!" Dedim gözlerimi kısarak.

Selen ve ben bir, Utku ve Belinay bir olmuş Lego'lardan kule yapmıştık ve küçük lego parçalarını birbirimizinkine atıp hangimizinkinin önce yıkılacağına bakacaktık ama maalesef, bizim kule Utku'nun yumruğuyla yıkılmıştı.

Ayağa kalkıp paytak adımlarla kulenin yanına yaklaştım ve tekmeyi bastım. Belinay ve Utku şaşkınlıkla yerle bir olan kuleye bakarken bu sefer Selen'e dönerek ben sırıttım. "Eveet, bizimkinden daha berbat şimdi." Selen el çırptı sevinçle çocuklar gibi. "Oleyy!"