Gülümse Yeter

63. Kız Kardeş

Uzun bir bölümle geldimm, iyi okumalar 💕

~

"Tamam da niye biz de geliyoruz?"

"Ne bileyim, eğleniriz."

"Alışverişle ne eğleneceğiz hatun ya."

Mızmızlanan çocuk misali oflayan Kaan'a ters bir bakış attı Selen. "Ne yani, benimle olmak sıkıcı mı şimdi?" Selen kaşlarını çattığında hayretle ona dönerek, "Ne alakası var? ALIŞVERİŞ sıkıcı dedim ben!" Dedi çabucak Kaan yiyeceği tribi anlamışçasına. Omuz silkti Selen sakince. "Çok uzun sürmeyecek." Kaan başını 'aynen' der gibi sallayınca gülümseyerek yanağına öpücük kondurdu ve ilerleyip Belinay'ın koluna girdi.

Utku, Beli'nin kolundan çıkarak Kaan'ın koluna girdi. "Biz de beraber takılırız aşkım ya, benimle daha çok eğlenirsin hem," Deyip çapkınca göz kırpan Utku'ya yüzünü buruşturdu Kaan. "Saçmalama lan, ne aşkı?"

Utku sırıtarak dudaklarını büzüp ona yaklaşırken Kaan yüzünü ondan uzaklaştırdı. "Geri zekalı, etraftakiler gaymişiz gibi bakıyorlar bize!" Gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırıp onları izlerken Utku dudaklarını sarkıttı. "Bebeğim utanıyor musun benden? O kadar fanteziler içinde çok hevesliydin."

Yandan geçen teyze onlara bakıp cıklamaya başladı. "Gençlik ölmüş yahu. Evladım ayıp, insan içindesiniz!" Kendimi tutamayıp gülmeye başladım. Kaan omzundan tutup itti onu. "Utku, sarhoş musun sen? Ne fantezisi, beni Belinay mı sandın?" Eray da kendini tutamayıp kahkahalarla gülerken yanımızdan geçenler maymun oynatıyormuşuz gibi bakıyorlardı bize.

"Ya aşkım küsme ya," Diye sitem eden Utku'yla gülüşümüz arttı. Kaan eliyle yüzünü sıvazladı sabır dilenircesine. Avm'nin ortasında sinir krizi geçirmesi olağandı. Yanında durduğumuz kitapçıyla Eray benimle beraber duraksayarak konuştu. "Hadi size iyi EĞLENCELER," deyip içeri girecekken Kaan atladı hemen. "Beni bırakacak mısınız bununla? Bari sen gel be Eray!" Eray omuz silkti ve sırıttı. "Sevgilimi yalnız bırakamam. Hem kafa dinlerim, benim beynimi yiyor zaten, biraz da seninkini yesin."

"Ay sevgilini yesinler! Canım cicim aylarındasınız siz şimdi, doğru ya," Diye söylendi Kaan kendi kendine ve ardından sinirle Utku'ya döndü. "Yürü sen de, bir yere gidelim oturalım. Orada bekleriz kızları." Utku nedense inada gelmeyip kabullenince biz de el ele onları bırakıp kitapçıya girdik.

Kitap kokusunu içime çekip bir rafa doğru ilerledim. Eray'ı da beraberimde sürükledim ve elini bırakıp raflara bakındım. Yeni çıkan kitaplar, en çok satan kitaplar, en çok okunan kitaplar.. Elime birini alıp birkaç sayfaya göz gezdirdim. Güzele benziyordu, başkalarına da göz gezdirirken bir anda telefondan gelen fotoğraf çekme sesiyle hızla sol omzuma döndüm. Gözlerim büyürken şaşkınlıkla mırıldandım. "Napıyorsun sen?"

Gülümseyerek baktığı telefondan başını kaldırdı. "Kitaplara bakarken yüzünde oluşan o ifadeyi telefona sakladım." Boşvererek omuz silkip elime aldığım iki kitabı onun eline bıraktım. "Şunları tut sen, şuradakilere de bakacağım," Dedim rahatça ve diğer rafa ilerledim. "Ee, ben ne yapayım o zaman?" Diye sorduğunda omzumun üstünden arkama baktım. "Elindekileri tut. Ne bileyim Eray, sen de bak bir şeylere?"

Bu raftan da bir kitap daha seçtim. Birkaçına daha baktım ama şimdilik bunlar yeter diye düşündüm ve Eray'ı bıraktığım yere geri döndüm. Buralarda yoktu. Etrafa bakarak onu aramaya başladım ama ortalarda görünmüyordu. Şu mağazada beni bi başıma bırakıp gitmiş olmazdı, değil mi?

Çıkışa doğru ilerlerken şarkı albümlerinin yanından geçiyordum ki gördüm onu. Oyuncak reyonunun önünde hem de. Yanına yaklaşıp elimi omzuna koydum yavaşça. "Eray?" Gözünü bir noktadan ayırmadan oraya bakıyordu. Baktığı yere bakışlarımı çevirdiğimde bir oyuncak bebek evine baktığını gördüm. Kaşlarımı çatarak ona döndüm tekrar. "Eray, noluyor?" Sesimi yeni duymuş gibi irkildi ve bana döndü. "Ha? Okyanus?"