Gülümse Yeter

90. Güzel Sevenler Mi Kaybeder?

Bölüm şarkısı;

Gökhan Türkmen & Aslı Demirer- Korkak 🎶

Hızlı hızlı yazıp atıyorum, geceleri yazmak çok daha iyi şğsfhsk

İyi okumalar.. 🍒

~

"Kanka çok güzel olmuşsun! Yani önceden de çok güzeldin ama bu değişiklik ayrı bi' güzel olmuş. Keşke önceden saçlarına koruyucu falan sürseydin, rengi açılmasaymış!"

Belinay etrafımda dönüp beni incelerken gülümseyerek onu izliyordum. Selen'e döndüğümde gözlerini büyütüp ellerini iki yana açtı. "Sana inanamıyorum, cidden!" Dedi inanamayarak. Kaan'a döndüğünde o da, 'bana hiçbir şey sorma' der gibi bir elini salladı. Utku nefesini üfleyip gelip ellerimi tuttu. "Ne varmış benim kankimin halinde? Bence çok güzel ve çekici olmuş. Erkek kardeşin olarak bu benim açımdan biraz sinir bozucu bir durum oldu Oki. Harbi kanka, ayıptır söylemesi ama seksi olmuşsun!"

Kendimi tutamayıp gülmeye başladım ve koluna vurdum. "Of Utku ya, illa utandıracaksın değil mi," Deyip yüzümü ellerimle örttüm. Gülerek ellerimi yüzümden çekti. "Hadi hadi, utanmak yok! Doğruyu söylüyorum ben valla," diyerek Cenk'e döndü aniden. "Dimi lan Canga? Ne düşünüyorsun bu konuda?" Diye sorduğunda Cenk'e döndüm ben de. Sırıttı. "Çok haklısın Utku'cuğum. Bence bu tip çok yakışmış bizim Taş'a. Soyadının hakkını veriyor işte kız."

Bu dediğine hepimiz güldüğümüz sıra konferans salonunun kapısı açıldı ve bakışlarımız oraya döndü. Önce Gök girdi içeri, ardından yılsonu için şarkı söyleyecek birkaç kişi. En sonda giren kişiyle nefesimi yavaşça dışa verip bakışlarımı çektim üstünden. Kalçamı ve ellerimi arkamdaki sahnenin kenarına yaslamış ayakta duruyordum. Bakışlarımı bizimkilere çevirip onları dinlemeye çalıştım ama bakışlarının üzerimde olduğunu hissediyorken bu pek mümkün olmuyordu. Yanaklarımın ısınmaya başladığını hissediyordum.

Daha fazla kendimi tutamadım ve ifadesiz bakışlarımı ona çevirdim, göz göze geldik. Yutkunduğunu farkettiğimde yüzümü ifadesiz tutmak için çaba sarfediyordum. Gözleri en çok saçlarıma takıldı ama sonunda kendine geldi ve gözlerini kırpıştırıp sahneye doğru yaklaştı. Sahneyle olan temasımı kestim ve onun yanımdan geçeceğini bildiğim için ondan oldukça uzağa doğru yürüdüm. Rüzgarını bile hissetmek istemiyordum.

"Okyanus!" Bana seslenen Gök'e çevirdim gözlerimi. "Geçen seninle çalışamadık, derse gelmemiştin. Bugün çalışalım mı?" Diye sordu gitarın tellerini sıktığı sırada. Bakışlarını bana çevirdiğinde sakince başımla onayladım. "Müzik odasında çalışalım mı?" Diye sorduğumda Eray'ın bakışlarının odağı yine bendim. Bunu bilmem için ona gözucuyla bakmama bile gerek yoktu. Hissediyordum çünkü. Seven insan, sevdiğinin ona baktığını hissetmez miydi hiç?

Başıbı salladı. "Daha iyi olur. Burası biraz sesli olacak gibi duruyor," Deyip ayağa kalktığında bizimkilere döndüm. "Gök'le müzik odasında çalışacağız. Ararsanız eğer haberiniz olsun," diyerek ellerimle eteğimi düzelttim. "Tamamdır Oki, sonra yanıma gel, çıkışta benimkinin evine gideceğiz." Dedi Utku elini hafifçe kaldırarak. Ben de aynı şekilde elimi havalandırdım ve başımla onayladım.

Müzik odasına geldiğimizde Gök, gitarın akorlarıyla küçük bir egzersiz yaptıktan sonra yılsonunda söylemek için seçtiği şarkıyı çalmaya başladı. Ses ve geçişleri söylemem için bana bırakıyordu ve bu konuda fena da değildim.

Bir şarkıyı kendim seçecektim, bir şarkıysa seçilen biriymiş. Bir erkekle beraber söyleyecekmişim ama kiminle olduğunu bilmiyordum şimdilik. Sanırım son sınıflardan biriyle çıkacaktım.