Gülümse Yeter

83. Bilinmezlik

Multi: Merve ve Eray 🍃

(Herkes şok..)

Geç gelen ama uzun bir bölüm daha!

Bölüm bölüm diye diye beklettim sizi de ama sonunda yazıp bitirdim.

MUTLAKA TASLAK BÖLÜMLERİ YAZMAM LAZIM YETİŞMİYOR YOKSA!

Herneyse,

İyi okumalarr 💕

~

OKYANUS'DAN

"Kal bugün canım ağrıyor, ellerim tenini arıyor, saçlarım tel tel ağarıyor. Ölürüm ah, ölürüm o zaman benn.."

Doğradığım maydonozları tencereye döküp kapağını kapadım. Domatesleri kesme tahtasının üzerine koyarak şarkıya mırıldanmaya devam ettim. "Dur bugün, ruhum eğik bak, yorgunum zormuş unutmak her gün aynı dileği tutmak. Ölürüm ah, ölürüm o zaman ben.."

Çalan kapıyla duraksadım. Duraksamadan zil bir kez daha çalınca ellerimi kurulayıp mutfaktan çıktım. Bildiğim kadarıyla bugün gelecek biri yoktu. Abimler gideli 4 gün olmuştu, bizimkiler de meşguldü bugün. Zilin inatla çalmasına sesli sesli ofladım. "Geldik ya, çatlamasana," Diye söylendim kapıdaki kişiye. Kapıyı hafif çatılı kaşlarımla açtım. Geleni görünce kaşlarım biraz daha çatıldı. Bu kimdi şimdi?

"Merhabaa!" Diye cıvıldadı karşımdaki zayıf, benim boylarda ve benim yaşlarda sayılacak bir kız. "Merhaba?" Dedim sorarcasına yüzünü incelerken. Kız resmen 32 diş sırıtıyordu. "Pardon, tanışıyor muyuz?" Elini havada salladı. "Şey, ben Merve. Eray'ın kuzeniyim!" Deyip derin bir nefes aldı ve ardından, "Ay kapıda kaldık ya," Diyerek eliyle kapıyı itikleyip içeri geçmesiyle ağzım bir karış açıldı.

Sırtındaki spor çantasını portmantonun yanına bırakıp salona geçti. Ben daha Eray'ın kuzeni oluşunun şokunu atlatamadan bu hareketiyle iyice şaşırttı beni. Hızlıca peşinden ilerledim. Salonu bakışlarıyla tarıyordu. "Ev çok şekermiş, Eray zevkli çocuktur." Ardından bana döndü. "Ya sana sormadım, sen kimdin? Burada mı çalışıyorsun? Genç görünürsun gerçi. Eray nerede?" Diye soruladı sıraladı tek nefese. Tam ağzımı konuşmak için açmıştım ki, "Merve?" Diyerek aşağı inen Eray yüzünden bir şey diyemedim.

"Kuzen!" Diye şakıyarak Eray'ın boynuna atlayan kumral çiyana gözlerimi diktim. Bu kızı sevmedim. Kızın belini saran ellere kötü kötü bakmayı kesip gözlerimi kırpıştırdım. Ne varmış? Kuzeni sonuçta. "Siz tanıştınız mı?" Diye sordu Eray gülümseyerek bana ve Merve'ye bakarak. İç geçirdim. "Aslında kendimi tanıtma fırsatım olamadı," Dedim başımı hafifçe sol omzuma eğerek. "Ha, şey, Merve tanıştırayım. Bu Okyanus, sevgilim ve ev arkadaşım olur. Okyanus, bu Merve. Amca kızı olur kendisi," Dedi elini ensesine atarak.

Kaşlarımı havalandırıp gülümsedim Merviş'e. "Memnun oldum canım, beni çalışan falan sandın ama neyse." Dedim 'çalışan' sözünü hafifçe vurgulayarak. Kız elini saçına attı utanmışça. "Ya kusura bakma, kuzenim pek ev arkadaşlığı yapan biri değildir de, ondan tahmin edemedim, üzgünüm." Dedi mahcupça.

Dudaklarımı birbirine bastırıp başımı hafifçe kaldırıp indirdim. "Sorun değil." Büyük bir sorun. Hizmetçi deseydin bir de.

"Nereden buldun evi? Annem söyledi değil mi?" Dedi Eray zeka fışkırıyormuş gibi bir edayla sırıtarak. Kız hemen karşısındaki koltuğa kuruldu. "Tabii ki de. Seni görmek istemiştim aslında, ama Aysun yenge biraz uzakta olduğunu söyledi ve buranın adresini verdi. Ben de dedim hemen geleyim göreyim seni!" Aman Allah'ım, bu kız ne kadar akıllı değil mi? Ben şuan şok (!)