Gülümse Yeter

73. Beni Al

Multi: Eroşumuz (özlemişsinizdir)

Bölüm atmayı unutmak..

Sorry :/

İyi okumalar 💕

~

"Bana bakın, dikkatli olacaksınız tamam mı? Bu işi hiç kabul etmemem gerekirdi.." Yüzünü sıvazladı Kaya'ya bakarak kollarımı göğsümde bağladım. "Güvenip sana anlattık, yüzüstü mü bırakacaksın bizi şimdi?" Dediğimde Utku da beni savundu. "Bir şey olmayacak. Ses kaydı açık, sana söylediklerimizi yerine getirsen yeterlidir," Dedi ciddi bir sesle kaşlarını çatarak. Ağır ağır başını salladı Kaya. "İyi, dikkat edin." Onaylayıcı homurtular çıkarıp arkamızı döndük.

Utku'yla kol kola girip sanki sahil kenarı yürüyüş yapıyormuşuz gibi sakin sakin yürüdük o enkaz binaya doğru. "Babamlar bu yaptığımızı öğrenirlerse ağzımıza s*çacaklar, biliyorsun değil mi?" Diye sordu Utku normal bir şeyden bahseder gibi. Omuz silktim. "Kim bilir? Belki de Berk s*çacaktır. Belki ucuz sıyırabiliriz sonra, bilemiyorum. Demiştim ya sana, her türlü boku yiyeceğiz diye." Oflayarak 'hı hı' gibi bir ses çıkardı.

Binaya girince burun kıvırdım. "Bir insan nasıl böyle bir yerde yaşar ki?" Utku da etrafa göz gezdiriyordu. "Bir ergen kaçaktan bahsediyoruz Okyanus, konforlu, 5 yıldızlı otelde kalacak değil ya," Dediğinde dudağımı sarkıttım. Haklıydı valla.

"Hayatımız sence de bir Wattpad hikayesine benzemeye başlamadı mı ya?" Diye sordu Utku sırıtarak. Başımı sağa yatırdım hafifçe. "Hmm.. sanırım.. Belki biraz," Diye geveledim. "Aslında evet. Şu başımıza gelenlere bir baksana ya, ben bunu bir kitapta falan okusam 'yok artık, bunlar gerçek olamaz' derdim. Bal gibi de gerçek oluyormuş." Dudaklarını birbirine bastırdı. Diyeceklerim bu kadardı benim de..

"Çok bekletmedim umarım?" Gelen sesle irkilirken bakışlarımı etrafta gezdirdim. Berk'in karşımızdan çıkmasıyla yutkundum. Şerefsizin evladı.. -ama ailesiyle alakası da olmayabilir.- Ellerimi yumruk yaparken Utku'nun da çenesi kasılmıştı. İğrenç bir şekilde sırıttı. "Nabersiniz? Utku, nasıl gidiyor?" Utku ona nefretle bakarken sertçe cevapladı. "Şuan hapiste olsan daha iyi gidecek," Dedi buz gibi soğuk bir sesle. Sesi o kadar soğuk çıkmıştı ki bir an içim üşüdü sandım.

Sıkkın bir nefes verdim. "Neden çağırdın bizi buraya?" Dedim iğrenircesine yüzüne bakarken. Aslında plan falan olmasa şuan üstüne atlardım bile. "Konuya geçelim hemen diyorsun? Tamam o zaman. Amacım için, senin için, sevgilim." Bir an kusacağım sandım. Gülmeyi bir anda keserek bir adım attı öne. "Seni almak için.."

Bir adım geriye giderken Utku önüme geçti. "Ne diyorsun lan sen! Sana öylece Okyanus'u vereceğimi mi sandın?!" Diye kükredi. Kahkaha attı Berk. "Ben de diyorum sen neden geldin buraya? Ama eski arkadaş, onu buraya çağırma sebebim de buydu benim? Seni görmeye gelmedim herhalde." Sonra bana döndü. "Bir sorun çıkarırsan ne yapacağımı biliyorsun," Dediğinde çığlık atasım gelmişti fakat sessizce ağır ağır başımı sallamakla yetindim. Haraketlendiğim sıra Utku kolumu sıkıca tuttu. "Olduğun yerde kal Okyanus!" Dedi sesini yükselterek. Dudağımı ısırdım. Kaya.. Kaya'nın çoktan polise haber vermesi gerekiyordu, neden hala gelmediler ki?

"İşte, sana bu yüzden yalnız geleceksin demiştim. Aptal!" Dedi Berk bana bağırarak. Belinden çıkardığı silahla daha da sarsıldım. Silahı Utku'ya doğrulttu. "Şimdi, ya yanıma gelirsin ya da onu da iki büklüm ederim!" Gözlerimin sulandığını hissederken çabucak kırpıştırdım. Kolumu Utku'dan kurtarıp iki adım geriledim. "Okyanus-" Arkasını dönüp bana bakacakken, "Kıpırdama!" Diye havladı Berk. Utku dönüp bana 'neden yaptın bunu' der gibi bakarken bir anda Berk'in kolunu arkadan onun boynuna dolaması ve silahı şakağına dayamasıyla çığlık attım.