Gülümse Yeter

38. Seni Kırmak İstemedim

Bu da part 2.

İyi okumalarr 🌜

~

"Napmışsın lan sen," Diye sordu şaşkın mimikleriyle yerine otururken. Sırıtışım şirin bir gülümsemeye dönerken başımı kıpırdatmadan gözlerimi ona çevirdim. "Beğendin mi canısı? Valla Picasso bile yaratamazdı bunu bence," Deyip egolanmaya başladım.

Bazılarının Azra'ya olan şaşkın bakışlarına Eray'ınkiler de eklenince şımarıyordum.

Dişlerini gösterecek olan sırıtışını meydana salırken konuştu. "Evet, iyi bir iş çıkarmışsın da, o Azra bilmem farkında mısın. Maskeli yüzünün gerçeğini benden iyi tanıyan kişisin sen. Kesinlikle intikamsız kalmaz, tehlikeli oynar."

Dudağımı büzüp başımı yana eğdim. "Yaa Eray'cığım şimdi ayıp olmuyor mu bana?" Zil çaldığında yüzüm ciddi halini alırken konuşmaya devam ettim.

"Kimin tehlikeli olup olmadığını yolun sonunda göreceğiz. Ve ben daha oynamadım bile."

-

Çantamı alıp banktan kalkarken Belinay koluma girdi ve okula girip spor salonunun olduğu kata indik. Spor salonuna doğru ilerlerken Belinay yönümüzü değiştirdi. Kaşlarımı çatarak yüzüne baktığımda, "Bugün ders başka yerde olacak." Diye cevapladı.

Dersin olacağı yere girince aldığım koku ve ilerleyip gördüğüm şeyle gözlerim büyüdü, kaşlarım çatıldı. "Nasıl ya?" Diye mırıldandım bizim sınıftan 2-3 kişinin olduğu odada.

Burası havuzdu!

Havuz.

Havuz..

Eray'ın bana yaptığı şakadan sonra hiç havuza girmedim, şuan suyun mavi yüzeyine baktıkça içime bir ürperti geliyordu. Ben sudan korkuyordum sanırım..

Yutkunarak yanımıza gelen Selen'e baktım. Belinay çoktan üzerini değiştirmek için bir odaya girmişti. Havuzun öbür ucundaki Utku'ya seslenen Eray'ı farketmemle gözlerimi kaçırdım hemen.

Evet belki onun yüzünden olmuştu içimdeki bu korku, ama o böyle bir şey olmasını istemezdi. Ve.. onun yüzünden olduğunu ya da korktuğumu falan bilsin istemiyordum. Kendini suçlayacaktı yoksa..

Selen'e hafifçe yaklaşarak, "Kanka ben havuza giremem," Diye fısıldadım Eray'ın duymaması için. Kaşları kalktı. "Neden ki?" Bakışlarımı su yüzeyine çevirip hemen tekrsr yüzüne baktım. "Kanka korkuyor musun yoksa?" Diye sordu Selen şaşkınlıkla mimiklerimi incelerken. Sesli söylemişti bunu ve.. umarım duymamıştır.

"Sessiz olsana!" Diye fısıldadım, daha çok bağırırcasınaydı ama fısıldamaya çalışmıştım. Neyse anladınız siz. "Noluyor burada?" Beden hocasının sesiyle ikimiz de usulca ona döndük. "Okyanus? Hala değiştirmedin mi üzerini kızım?"

Belinay'ın seslenmesiyle Selen onun yanına ilerlerken çaktırmadan yandan yandan Eray'a baktım. İzliyordu bizi! Umarım duymamıştır, umarım! "Şey, hocam.." diye başladım söze. "Aslında şey, ben.. havuza giremem." Ağzımda gevelediğim birkaç şey sonucu zorla bunu söyleyebilmiştim.

Hoca kaşlarını havalandırdı. "Nasıl? Sudan mı korkuyorsun yoksa? İlk geldiğinde girmiştin ama?" Dudaklarımı araladım hemen. "Hayır, hocam, şey yani. Ben şeyim.." Nasıl diyeceğim bunu lan. "Şey hocam, malum günüm," Diye söyleyiverdim. Sesimin yavaş çıkmasına özen gösterdim ama hocanın duyacağı şekilde dile getirmiştim.

Gözlerimi yere çevirdim. Tamam, belki de 'Hocam sonradan su korkum çıktı, ben de şimdi farkediyorum' deseydim daha mantıklı olurdu. Ama olmazdı çünkü Eray vardı. Ama böyle bir bahane..