Chapter 22(Zawgyi)

3.3K 531 108
                                    

လီေရွာ႔သည္ စာခ်ဳပ္ကိုငံု႔ၾကည့္ေနရင္း ရွားပါးလွတဲ့ ထိုမ်ိဳးရိုးနာမည္ကို ၾကားလိုက္ရေတာ့ မသိစိတ္အရ ေခါင္းေထာင္လိုက္မိသည္။

ေက်ာက္က်င္ရွင္းအမူအရာကေတာ့ပံုမွန္လိုပင္ျဖစ္ေနတာကိုေတာ့ သူျမင္လိုက္ရ၏။

"သူဒီမွာ ေရာက္ေနသင့္တာဗ်..ေနာက္မွ ကြၽန္ေတာ္ ေမးၾကည့္လိုက္ပါမယ္"

ေရွ႕ေနခ်န္က တစ္စံုတစ္ရာကို ေျပာခ်င္ေသးေပမယ့္ ရံုးခန္းတံခါးက အေခါက္ခံလိုက္ရတာေၾကာင့္ သူလွည့္ကာ အသံျပဳလိုက္ရသည္။

"ဝင္ခဲ့ပါ"

အတြင္းေရးမွဴးက ပူပူေႏြးေႏြးနွပ္ထားသည့္ လက္ဖက္ရည္၊ မုန္႔အနည္းငယ္နဲ႔အတူ ဝင္လာသည္။

လီေရွာ႔ ထိုကိစၥကို သိပ္ၿပီးအေလးအနက္ထားမေနေတာ့။ အတြင္းေရးမွဴးကို ကူညီကာ စားပြဲေပၚ ပစၥည္းေတြခ်ထားေပးလိုက္သည္။

ေက်ာက္က်င္ရွင္းက လီေရွာ႔ထံတစ္ခ်က္ခိုးၾကည့္သည္။ သူ႔မ်က္လံုးေတြက ဝင္းလက္သြားကာ မ်က္နွာေပၚမွာအၿပံဳးတစ္ပြင့္ကေပၚလာသည္။

"ဒီအခ်ိဳပြဲက ကုမၸဏီေအာက္ထပ္က ျပင္သစ္စတိုင္ ကိတ္ဆိုင္က ဝယ္လာတာေတြပဲ။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ဒီအနီေရာင္ဘယ္ရီသီးခ်ဥ္နဲ႔လုပ္ထားတဲ့ပူတင္းကိတ္ကို အႀကိဳက္ဆံုးပဲ"

သူက ကိတ္မုန္႔တစ္ဖဲ့ေလာက္ကို ေကာက္ခပ္ကာ လီေရွာ႔ထံကမ္းေပးလိုက္သည္။

"ျမည္းၾကည့္"

"အင္း....အရသာရွိသားပဲ။ အေတာ္လည္း ႏူးညံ့တယ္။"

လီေရွာ႔က ရယ္ေမာရင္း

"မင္းတို႔ ကုမၸဏီနားတစ္ဝိုက္မွာ အရသာရွိတဲ့စားေသာက္စရာေတြ အမ်ားႀကီးရွိေနတာပဲေနာ္။ ဒီမွာ အၿမဲတမ္းအလုပ္ လုပ္ေနသူေတြအတြက္ ဝိတ္တက္လာဖို႔ အရမ္းလြယ္မေနဘူးလား"

"ဟင့္အင္း ကုမၸဏီက Gymကို ပံုမွန္သြားတဲ့လူေတာင္ သိပ္မရွိဘူး"

သံုးေယာက္သားက က်န္းမာေရးနဲ႔ကိုယ္လက္ေလ့က်င့္ခန္းေတြအေၾကာင္း ေျပာျဖစ္သြားၾကျပန္သည္။

တိုေတာင္းလွတဲ့နားခ်ိန္အၿပီးမွာ သူတို႔ဟာ စာခ်ဳပ္ရဲ႕က်န္ရွိတဲ့အပိုင္းေတြကို လက္စသတ္လိုက္ၾကသည္။ သေဘာမတူတဲ့အခ်က္တစ္ခ်ိဳ႕ကိုေတာ့ ေက်ာက္ရုန္ထ်န္းနဲ႔ျပန္တိုင္ပင္ဖို႔ လိုေသးသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ျပႆနာက သိပ္ႀကီးမားလွတာမဟုတ္။ လီေရွာ႔ အခ်ိန္တြက္ၾကည့္လိုက္သည္။ ဒီအပါတ္အတြင္းမွာပဲ အၿပီးသတ္နိုင္ေလာက္ပါ၏။

လျင်သူစားစတမ်း(ဘာသာပြန်){WTA}[Completed]Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt