လျင်သူစားစတမ်း(ဘာသာပြန်){WTA}[Completed]

Chapter 49(Zawgyi)

ႏွစ္ရက္ေလာက္စိတ္ၿငိမ္ၿငိမ္ထားၿပီးသည့္အခါ လီေရွာ့သည္ သူ၏အပူလြန္ေနေသာဦးေႏွာက္က ဤကာလအတြင္းအမ်ားႀကီးေကာင္းမြန္လာတာကို သိလိုက္ရသည္။မည္သည့္စိတ္လႈပ္ရွားမႈ ခံစားမႈမဆို အခ်ိန္ၾကာလာသည္ႏွင့္အမွ် ေလ်ာ့ပါးလာသည္ပင္ျဖစ္သည္။ခ်စ္စိတ္မႊန္ေနတုန္းမွာေတာ့ သူ႔ေခါင္းသည္ နက္နက္ရႈိင္းရႈိင္းေတြးေတာဖို႔ရာ မျဖစ္ႏိုင္ခဲ့။ ယခု ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ သူသည္ သူတို႔ဆက္ဆံေရးအရ လူႏွစ္ေယာက္ၾကားကလက္ရွိအေျခအေနႏွင့္ ေရွာက္ခြၽင္အေပၚထားရွိသည့္ သူ႔သေဘာထားေတြကိုပါ ဆင္ျခင္တုံ႔တရားရွိရွိေတြးေတာႏိုင္သြားၿပီျဖစ္သည္။

သို႔ေသာ္လည္း ရႈပ္ေထြးေနေသာကိစၥတို႔ကို နက္နက္ရႈိင္းရႈိင္းမေတြးေတာရေသးခင္မွာပင္ ဝမ္းေရွာင္ေဟြးထံမွဖုန္းေကာတစ္ခုက ၾကားျဖတ္ေႏွာင့္ယွက္လိုက္ေလသည္။

"ဘာရယ္!"

လီေရွာ့ တအံ့တဩျဖစ္သြားရ၏။

ဝမ္းေရွာင္ေဟြးက သက္ျပင္းခ်ရင္း

"ဟုတ္တယ္။ ေရွာက္ခြၽင္ အခုေဆး႐ုံမွာ။ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ သူ႔အသက္ကအႏၲရာယ္မရွိေတာ့ဘူးဆိုေပမယ့္လည္း ခ်န္ရႈိ႕အသံက သနားဖို႔ေကာင္းေနတယ္။ကြၽန္ေတာ့္ အဲ့ကိုသြားၿပီး ခ်န္ရႈိ႕ကိုအေဖာ္ျပဳေပးဖို႔ စီစဥ္ထားတယ္"

လီေရွာ့မွာ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာေအာင္ စိတ္ႏွင့္လူႏွင့္မကပ္ ျဖစ္ေနသည္။ေရွာက္ခြၽင္နဲ႔ လီခ်န္ရႈိ႕က ဘယ္လိုလုပ္ ဒီေလာက္ထိ အဖုအထစ္ေတြမ်ားလို႔ ရန္ပြဲမွာ ဓါးေတြ ပါလာရတာတဲ့လဲ။

သူသည္ ေရွာက္ခြၽင္ကံဆိုးဖို႔ရာ တိတ္တိတ္ေလးေမွ်ာ္လင့္ေနသည္ဆိုေပမယ့္လည္း ဒဏ္ရာရေနသည့္ လူကိုေတာ့ က်ိန္ဆဲေနမည္မဟုတ္ေပ။အေရးႀကီးဆုံးက လီခ်န္ရႈိ႕ပါဝင္ပတ္သက္ေနလား၊ မေနဘူးလားဆိုတာကို သူအစိုးရိမ္ဆုံးျဖစ္သည္။

လီေရွာ့ ေမးလိုက္၏။

"ခ်န္ရႈိ႕ဘယ္လိုေနလဲ။ သူ ဒဏ္ရာမရဘူးမလား"

"ခ်န္ရႈိ႕က ဘာမွမျဖစ္ဘူး။ နည္းနည္း ​ထိတ္လန္႔သြား႐ုံေလာက္ပဲ။ေရွာက္ခြၽင္ရဲ႕အစ္မေတြအကုန္ အဲ့ဒီမွာေရာက္ေနတယ္။ အထူးသျဖင့္ အေတာ္ပါဝါႀကီးတဲ့ အစ္မအႀကီးဆုံးေပါ့။ခ်န္ရႈိ႕က လူေၾကာက္တတ္တယ္။ သူ႔မွာေဆြမ်ိဳးလည္းမရွိ သူငယ္ခ်င္းလည္းရွိတာမဟုတ္ဘူး။တစ္ျခားလူေတြ သူ႔ကိုဘယ္လိုေတြေတာင္ အႏိုင္က်င့္ၾကမလဲ မေျပာတတ္ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္သူ႔ကို သြားကူညီခ်င္တယ္"