လျင်သူစားစတမ်း(ဘာသာပြန်){WTA}[Completed]

Chapter 15(Zawgyi)

ေက်ာက္က်င္ရွင္းက ခပ္ေအးေအးပင္ၿပံဳးသည္။ သူက ေရွ႕သို႔အနည္းငယ္ ကိုင္းကာ လီေရွာ႔နား နားကိုကပ္ကာတိုးဖြဖြဆိုသည္။

"ခင္ဗ်ားအသံက သဝန္တိုေနသလိုပဲေရာ"

လီေရွာ႔က ရယ္ေမာလိုက္ရင္း။

" အဲ့လိုဆိုရင္ေတာ့ ေတာ္ေသးတာေပါ့"

"ခင္ဗ်ား ဘာေတြေတြးေနလဲ ကြၽန္ေတာ္သိတယ္"

ေက်ာက္က်င္ရွင္းက လက္ေခ်ာင္းတို႔ျဖင့္ လီေရွာ႔ေမးေစ့ကို ခပ္ဖြဖြကုတ္လိုက္ရင္း(ေၾကာင္ေလးေတြေမးေအာက္ကို ခ်စ္စနိုးနဲ႔ကုတ္ေပးသလိုမ်ိဳးေျပာတာပါ)။

"ကြၽန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားလိုပံုစံမ်ိဳးကိုႀကိဳက္တယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔လို အသက္႐ြယ္ကေပးစြမ္းတဲ့ ရင့္က်က္မႈေတြနဲ႔ေၾကာ့ရွင္းရည္မြန္မႈေတြကို သေဘာက်လို႔ပဲ။ဒါေပမဲ့လည္း ခင္ဗ်ားနဲ႔ ကမၻာေပၚက တစ္ျခားလူေတြကေတာ့ မတူဘူးေပါ့ ခင္ဗ်ားရာ...။အရင္တုန္းက ကြၽန္ေတာ့္ဘဲႀကီးေတြဆီက အေတြ႕အႀကံဳေတြရခဲ့တယ္ ဟုတ္တယ္။ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ အဲ့ဒီအရာေတြကို အသံုးခ်ဖို႔က ခင္ဗ်ားအေပၚမွာ ပိုၿပီးေကာင္းေအာင္ျပဳစုေပးဖို႔နဲ႔ဂရုစိုက္ေပးနိုင္ဖို႔တစ္ခုတည္းပါပဲ...ဒါက ကြၽန္ေတာ့္ဘက္ကမစစ္မွန္ဘူးလို႔ မဆိုလိုဘူးေလ ခင္ဗ်ားရယ္"

လီေရွာ႔က သူ႔လက္ေခ်ာင္းတို႔ကိုဖမ္းဆုပ္ရင္း လက္ေခ်ာင္းထိပ္ဖ်ားတို႔ကို ျငင္သာစြာပြတ္သပ္ေပးလိုက္သည္။

"ကိုယ္အဲ့လို မဆိုလိုပါဘူး..ေဆာရီး..ကိုယ္အရမ္းအျမင္က်ဥ္းသြားမိတယ္"

လီေရွာ႔က အံ့အားလည္းသင့္သြားရသလို သူခနက ေျပာခဲ့မိတာေတြအတြက္ ေနာင္တရမိသြားသည္။သူသည္ ပံုမွန္ဆိုလ်ွင္ ထင္ရာျမင္ရာနဲ႔ စိတ္ဆိုးတတ္တဲ့လူမ်ိဳး မဟုတ္ေပ။ ေက်ာက္က်င္ရွင္းက သူ႔အေပၚမွာစစ္မွန္သည္ျဖစ္ေစ မမွန္သည္ျဖစ္ေစ သူ႔အေနနဲ႔ တစ္ျခားလူေတြအေပၚမွာ ထင္ေၾကးေပးသံုးသပ္ဖို႔ရာ အေၾကာင္းရင္းမရွိပါေခ်။

သူတကယ္ပဲ သဝန္တိုေနမိတာမ်ားလား။

လီေရွာ႔ ထိုျဖစ္နိုင္ေခ်ကို ခ်က္ခ်င္းျငင္းပစ္လိုက္သည္။ သူ႔အေနနဲ႔ ဒီေကာင္ေလးကို အထင္ႀကီးတာမွန္ေသာ္ျငား သဝန္တိုရေလာက္ေအာင္ထိ မဟုတ္ေသးေပ။ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္နိုင္တာက ဒီအခ်ိန္ေလးမွာ ထင္ေၾကးတစ္ခ်ိဳ႕ကို သူ႔ဘက္က အတည္ျပဳလိုက္နိုင္ၿပီဟု ေတြးမိတာေၾကာင့္မ်ားလား။ တကယ္တမ္းက် ေက်ာက္က်င္ရွင္းရဲ႕ ပေရာပရည္လုပ္တတ္မႈေတြကအရမ္းကို ေျဗာင္က်တတ္လြန္းတာမို႔ သူအၿမဲသတိထားေနခဲ့ရသည္ပင္။