လျင်သူစားစတမ်း(ဘာသာပြန်){WTA}[Completed]

Chapter 14(Zawgyi)

Translator: oink_oink_95

တစ္ည ႏွင့္ တစ္ရက္ ေစာင့္ၿပီးသည့္အခ်ိန္အထိ လီခ်န္းရွို့ ၏သတင္းမၾကားရေသး။ လီေရွာ့သည္ လီခ်န္းရွို့ သူ႔သေဘာႏွင့္သူ ထြက္သြားတာ မဟုတ္ဟူ၍ သံသယစျပဳလာသည္။ ေရွာက္ခြၽင္ ျပန္ေပးဆြဲသြားတာပဲ ျဖစ္ရမည္။ အခန္းထဲပိတ္ေလွာင္ေနလိုက္ၿပီး အခ်ိန္အေတာ္ၾကာသည္အထိ စဥ္းစားၿပီးကာမွ သူ႔လက္ေထာက္ကို ေခၚ၍ ေရွာက္ခြၽင္ ၏ ဖုန္းနံပါတ္ကို လွမ္းေမးလိုက္သည္။ သူ႔စိတ္ကိုသူ ျပင္ဆင္ထားၿပီးကာမွ ဖုန္းေခၚလိုက္သည္။

ဖုန္းဝင္ၿပီးသြားသည္အထိ ႏွစ္ဖက္လုံးက ၿငိမ္သက္ေနဆဲပင္။ နိုင္ငံျခားနံပတ္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္တစ္ဖက္ကလူသည္ ဘယ္ကဆက္ေနမွန္းေတြးဆေနဟန္တူသည္။ လီေရွာ့သည္ သူစိတ္မၾကည္မလင္ျဖစ္ေနသည္ကို ဖုံးကြယ္ရင္း သူ႔ကပင္စတင္ေျပာလိုက္သည္။

"ငါပါ လီေရွာ့"

ဖုန္းထဲကေန အသက္ရွူသံျပင္းျပင္း ကို ၾကားလိုက္ရကာ ငယ္ရြယ္၍ မာန္ပါေသာအသံက ဟိန္းေအာ္ေတာ့မတတ္ ေမးလာသည္။

"လီခ်န္းရွို့ ဘယ္မွာလဲ!"

လီေရွာ့၏ ႏွလုံးသားေလးမွာ ေအးစက္သြားရသည္။ အမွန္တကယ္ပင္ ေရွာက္ခြၽင္လိမ္ေနဟန္မေပၚ။ ႐ုတ္တရပ္ သူ႔စိတ္သူမထိန္းနိုင္လိုက္ပဲ ေအးစက္စြာ ျပန္ေျပာမိလိုက္သည္။

"မင္းကမ်ားငါ့ကို ေျပာရေသးတယ္။ ငါကမင္းကို ျပန္ေမးရမွာကြ!"

ေမာင္းတင္ထားေသာ စိတ္မ်ားသည္ သဲထဲေရသြန္။ စိတ္သက္သာရာ ရသြား၍ တိမိဝင္သြားေသာအသံျဖင့္ တစ္ဖက္ကဆိုလာသည္။

"သူ မရွိေတာ့ဘူး..."

"ေရွာက္ခြၽင္ တိရစၧာန္ေကာင္! မင္းအခု ေစာက္ရမ္းေပ်ာ္ေနလား!"

လီေရွာ့သည္ အျမဲတေစ သူ႔ကိုယ္သူ ရည္မြန္ေနေစရန္ထိန္းနိုင္ေသာ္လည္း အခုအခ်ိန္တြင္ေတာ့ မရေတာ့။ သူဘယ္သူ႔ကိုမွ ဆိုးဆိုးရြာရြား မမုန္းဖူးခဲ့။ "ေရွာက္ခြၽင္" ကေတာ့ နာမည္ ၾကား႐ုံႏွင့္ပင္ ေအာ္ဂလီဆန္လာရသည္။သူသည္ ေဒါသေၾကာင့္ တစ္ကိုယ္လုံးတုန္ယင္ေနသည္။ ဒီလူႏွင့္ ပတ္သတ္သမၽွ အရာအားလုံးသည္ ညစ္ညမ္း၍ သည္းမခံနိုင္စရာမ်ားပင္။