လျင်သူစားစတမ်း(ဘာသာပြန်){WTA}[Completed]

Chapter 38(Zawgyi)

ေက်ာက္က်င္ရွင္းသည္ ေရဆာေနသူတစ္ေယာက္ကေရအရင္းအျမစ္ကိုေတြ႕သြားသည့္အလား ပိုင္စိုးပိုင္နင္းႏိုင္စြာျဖင့္ လီေရွာ့တစ္ကိုယ္လုံးအား ၿမိဳခ်ေတာ့မတက္ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းသားတို႔အား စုပ္ယူနမ္းရႈိက္ေတာ့သည္။

လီေရွာ့က ေက်ာက္က်င္ရွင္းအား ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းတြန္းထုတ္ကာ သူ႔ေျခေထာက္ေပၚသို႔ တက္နင္းပစ္လိုက္၏။

ေက်ာက္က်င္ရွင္းက ညည္းတြားလိုက္ေသာ္ျငားေနာက္ဆုတ္မသြားေပ။ သူက လီေရွာ့တစ္ေယာက္ အရင္တစ္ခါလိုသူ႔ႏႈတ္ခမ္းအား ထပ္မကိုက္ႏိုင္ေစရန္အတြက္ လီေရွာ့ေမးေစ့ကိုဖ်စ္ညႇစ္ပစ္လိုက္သည္။သူက လီေရွာ့ လက္ေကာက္ဝတ္ႏွစ္ဘက္ကို လက္တစ္ဖက္တည္းျဖင့္ခ်ဳပ္ကိုင္ထားကာ အနမ္းတို႔ကိုဆက္လက္ နက္ရွေစ၍ သူ႔၏လွ်ာကိုေတာင္ ခံတြင္းဝထဲ အထိန္းအခ်ဳပ္မရွိစြာ လ်ိဳဝင္ၿပီးေမႊေႏွာက္လိုက္ေသးသည္။သူသည္ လီေရွာ့ကိုအျပင္းအျပနမ္းရႈိက္ေနသည္မွာ လီေရွာ့တစ္ေယာက္ အသက္ေတာင္ရႈလို႔မရေတာ့သည့္အထိပင္။ ထိုအခါမွပင္ ေက်ာက္က်င္ရွင္းသည္ သူ႔အားလႊတ္ေပးေတာ့သည္။

လီေရွာ့ သူ႔အားစူးစူးရဲရဲစိုက္ၾကည့္ရင္း

"ဒီလိုေတြလုပ္ေတာ့ေရာ ဘာေတြေျပာင္းလဲသြားမွာမို႔လို႔လဲ"

ေက်ာက္က်င္ရွင္းက အေမာတေကာအသက္ရႈေနရင္းမွ ခပ္တိုးတိုးဆိုလိုက္သည္။

"ကြၽန္ေတာ္က ဒီတိုင္း ခင္ဗ်ားကိုလြမ္းတာနဲ႔ နမ္းခ်င္စိတ္ေပါက္သြားလို႔"

လီေရွာ့ႏွလုံးသားက တုန္လႈပ္ခါယမ္းသြားရကာ သူ႔အမူအရာတို႔ကလည္း အနည္းငယ္ရႈပ္ေထြးသြားရသည္။

ေက်ာက္က်င္ရွင္းက လီေရွာ့လည္တိုင္ၾကားတြင္မ်က္ႏွာအပ္ကာ ပြတ္တိုက္လိုက္ရင္း

"ခင္ဗ်ား သူနဲ႔အိပ္ခဲ့ေသးလား"

လီေရွာ့သည္ အခ်ဳပ္ခံထားရသည့္သူ႔လက္တို႔ကို ျပန္ဆြဲယူရန္ ႐ုန္းကန္လိုက္ေသာ္ျငား ေက်ာက္က်င္ရွင္းလက္တို႔က အလြန္တရာသန္မာလြန္းလွသည္။သူပိုၿပီး႐ုန္းေလေလ ပိုၿပီးတင္းၾကပ္လာေလပင္။ တင္းၾကပ္လြန္းလို႔သူ႔မွာ နာက်င္မႈကေနမလြတ္ေျမာက္ႏိုင္ေအာင္ပင္။သူ အံႀကိတ္ရင္း ေမးလိုက္သည္။