လျင်သူစားစတမ်း(ဘာသာပြန်){WTA}[Completed]

Chapter 45(Zawgyi)

လီေရွာ့ ၾကက္ေသေသသြားသည္။

သူသည္ အရက္နာက်ေနမႈေၾကာင့္ ထင္ေယာင္ထင္မွားေတြၾကားေနျခင္းျဖစ္မည္ဟု ေတြးလိုက္ပါေသာ္လည္း ေက်ာက္က်င္ရွင္း၏ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးေသာအၾကည့္ေတြက သူ၏အျမင္လႊာကိုျဖတ္ကာ ပူေလာင္ေနေသာဦးေႏွာက္ဆီ ႐ိုက္ခတ္သြားၿပီး ေရွာင္လႊဲဖို႔ရာ မတတ္သာေအာင္ ျဖစ္ေစေတာ့သည္။

ေက်ာက္က်င္ရွင္းက သူ႔မ်က္ႏွာကိုညင္သာစြာပြတ္သပ္လိုက္သည္။ သူ႔အၾကည့္တို႔က အာ႐ုံစူးစိုက္မႈအျပည့္ရွိေနကာ စစ္မွန္႐ိုးသားစြာ ဆိုလာ၏။

"လီေရွာ့...ကြၽန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားကိုသေဘာက်တယ္။ခင္ဗ်ားနဲ႔ ေမတၱာရွိခ်င္တယ္"

လီေရွာ့သည္ ေက်ာက္က်င္ရွင္း၏ ညိဳ႕ငင္ျဖားေယာင္းေသာ အၾကည့္မ်ားအတြင္းသို႔ ေႂကြဆင္းလုမတက္ျဖစ္သြားရသည္။သူ႔ႏွလုံးသားထဲမွာ အနည္းငယ္နာက်င္သြား၏။ သို႔ေသာ္လည္း ထိုနာက်င္မႈအျပင္ တုန္ယင္ေနေသာထုံထိုင္းမႈအခ်ိဳ႕ကိုပါ ခံစားလိုက္ရ၏။

ေက်ာက္က်င္ရွင္းက ........ဝန္ခံတယ္တဲ့လား။ သူ႔ကို ဝန္ခံတယ္ေပါ့ေလ....တကယ္ႀကီးပဲလား.......တရားဝင္ေျပာေနတာလား.........

ေက်ာက္က်င္ရွင္းက ၿပဳံးသည္။

"ခင္ဗ်ားတစ္ခုခုေတာ့ေျပာေလဗ်ာ....ခင္ဗ်ားက ဒီလိုႀကီးလုပ္ေနေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ႀကီးစိတ္လႈပ္ရွားေနမိၿပီ"

ေက်ာက္က်င္ရွင္း စိတ္လႈပ္ရွားေနတာကိုေတာ့ လီေရွာ့မျမင္ပါေခ်။ သူ႔အတြက္ကေတာ့ ထုံးစံအတိုင္း စိတ္လႈပ္ရွားဖို႔ဆိုတာ ခက္လွသည္။ သူ႔ဘဝမွာ ဖြင့္ဟဝန္ခံတာမ်ိဳးကို အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာႀကဳံဖူးခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ အသစ္အဆန္းမဟုတ္သည့္ ဝန္ခံခ်က္ေလးတစ္ခုေလာက္ကို သူကဘယ္လိုလုပ္ စိတ္လႈပ္ရွားေနရမွာတဲ့လဲ။

လီေရွာ့ တံေတြးၿမိဳခ်လိုက္သည္။ သို႔ေပမယ့္ သူ႔အသံေတြကအနည္းငယ္တုန္ယင္ေနသည္။

"မင္းဘာလို႔မ်ား ႐ုတ္တရက္ႀကီး....."

"႐ုတ္တရက္ႀကီးတဲ့လား......ဘယ္နားက ႐ုတ္တရက္ဆန္ေနလို႔လဲ"

ေက်ာက္က်င္ရွင္းအမူအရာက အနည္းငယ္ ဝမ္းနည္းသြားသည့္ဟန္ျဖစ္လာသည္။