လျင်သူစားစတမ်း(ဘာသာပြန်){WTA}[Completed]

Chapter 80(Uni + Zawgyi)

Unicode

လီရှော့သည် ဝိုင်ပုလင်းတွေကို သိမ်းဆည်းကာ ကြမ်းပြင်ကို သုတ်ပြီးမှ ရေသွားချိုးလိုက်သည်။

ရေချိုးပြီးနောက်မှာတော့ ကျောက်ကျင်ရှင်းက ကြမ်းပေါ်လှဲလျက်သားရှိနေတာကို တွေ့လိုက်ရ၏။

လီရှော့သည် ထိုနေရာသို့လှမ်းသွားရင်း အသိစိတ်မဲ့နေသော ကျောက်ကျင်ရှင်းကို ကူကယ်ရာမဲ့စွာကြည့်ရင်း ခဏမျှ တုံ့ဆိုင်းနေပြီးမှ လူကိုတွဲပိုးကာ ဧည့်သည်ခန်းရှိရာသို့ သွားလိုက်တော့သည်။

ကျောက်ကျင်ရှင်းက တကယ့်ကို ဝိတ်မသေးလှချေ။ အထူးသဖြင့် လုံးဝကိုအသိစိတ်လွတ်နေချိန်ဖြစ်၏။လူကို ကုတင်ပေါ်တင်ပြီးချိန်မှာ လီရှော့တစ်ကိုယ်လုံး ချွေးတွေရွှဲနေတော့သည်။

သူက ကျောက်ကျင်ရှင်းကို စောင်ခြုံပေးကာ တံခါးပိတ်ဖို့လုပ်ပေမဲ့လည်း ပြင်းထန်လှသည့် ဝိုင်နံ့က ကျောက်ကျင်ရှင်းနှင့် တစ်သားတည်းကို ဖြစ်လို့နေသည်။ သူဟာ သူ့အခန်းကို ဤအနံ့တွေမစွဲစေချင်တာကြောင့် ပြတင်းပေါက်ကို အနည်းငယ်ဖွင့်ကာ အခန်းတံခါးမကိုပါ ဖွင့်ထားလိုက်သည်။

အခန်းထဲက အပူပေးစနစ်ကို လုံလုံလောက်လောက်ဖွင့်ထားပြီး စောင်လည်းခြုံထားပေးသည်ဖြစ်ရာ အအေးတော့ မမိလောက်ပါချေ။

လီရှော့ အိပ်ရာဝင်လိုက်တော့သည်။

သူက အိပ်ရာပေါ်မှာလှဲရင်း ဟိုလူးလှမ့်၊ သည်လူးလှိမ့်လုပ်နေရင်းမှ လတ်တလောဖြစ်ပျက်ထားသည့်အရာမျိုးစုံက ခေါင်းထဲမှာ ပြည့်လာသည်။ရှုပ်ထွေးသည့်ကိစ္စတစ်သီတစ်တန်းကြီးကို ရှင်းပေးနိုင်သည့်လူ မည်သူမျှမရှိသလို၊ သူ့ကို စိတ်နောက်ကျိအောင် မလုပ်သည့်လူလည်း မရှိချေ။

နောက်ဆုံးမှာ သူသည် ပင်ပန်းနွမ်းနယ်မှုနှင့် အိပ်ချင်မှုကို တောင့်မခံနိုင်တော့ဘဲ ပျော်တစ်ဝက် နိုးတစ်ဝက်ဖြစ်သွားသည့်ကာလမှာပင် ရုတ်တရက် အော်ဟစ်လိုက်သံတစ်ခုက သူ့နားစည်ထဲကို ထိုးဖောက်ဝင်ရောက်လာလေသည်။တိတ်ဆိတ်နေသည့် ညမှောင်မှောင်မှာ ထိုအော်သံက သူ့ဦးနှောက်အလွှာတစ်ခုလုံးကို ပေါက်ကွဲသွားစေသလိုဖြစ်သွားကာ ရုတ်တရက် လန်နိုးလာတော့သည်။