CHAPTER 32- ဒီတစ္ခါေတာ့ ရင္ေတြကြဲပါျပီ
Bai Lou Yin ဟာအသင့္စားေခါက္ဆြဲေျခာက္ဘူးစားတာ တစ္၀က္ပဲက်ိဳးရံုရွိေသးတယ္ အျပင္က ကားတံခါးပိတ္သံကုိ ရုတ္တရက္ၾကားလုိက္ရတယ္။
သူလည္ပင္းဆန္႔ျပီး ၾကည့္လုိက္ေတာ့ Gu Hai မ်က္ႏွာကုိ ျမင္ရတယ္။
"ဟင္- ကုိမသြားဘူးလား?"
သူ႔ရင္ထဲေပ်ာ္သြားတယ္။ သူပထမဆံုးလုပ္မိတာက တစ္၀က္စားထားတဲ့ေခါက္ဆြဲဘူးကုိ အံဆြဲထဲ ဖြက္ထားလုိက္ျပီး မစားရေသးတဲ့ ဘူးသစ္ေတြကုိေတာ့ ေစာင္နဲ႔အုပ္ထားလုိက္တယ္။
သူ႔ပါစပ္ကုိသုတ္ရင္း မ်က္၀န္းက ထိန္႔လန္႔မႈနဲ႔ လဲ့သြားတယ္။
"ကုိ မသြားျဖစ္ဘူးလားဟင္?"
Gu Hai ျပံဳးလုိက္တယ္။ "ေလယာဥ္က ႏွစ္နာရီေနာက္က်လုိ႔။ ဒါနဲ႔ ခ်စ္တုိ႔နဲ႔က ေလယာဥ္ကြင္းနဲ႔နီးလို႔ ခ်စ္ကုိေတြ႔ခ်င္လုိ႔ ခဏ၀င္လာလုိက္တာ။ ကုိယ္မသြားခင္ ခ်စ္နဲ႔မေတြ႔သြားရရင္ ကိုယ္႔ရင္ထဲ နာက်င္ေနတယ္"
Bai Lou Yin ခံစားေနရတဲ့ အေၾကာတက္ေနတာေတြနဲ႔ ၀မ္းနည္းေဒါသထြက္မႈေတြဟာ Gu Hai ရဲ႕ ႏွစ္သိမ့္တဲ့ စကားေလးေတြမွာ တစ္ခ်က္တည္း ေပ်ာက္ကြယ္ကုန္တယ္။
Gu Hai က Bai Lou Yin ကုိ ဖက္လုိက္တယ္။ Bai Lou Yin ရင္ထဲသူ႔ကုိ မသြားေစခ်င္ဘူး။ သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ ခဏခဏမေတြ႕ရေပမယ့္လည္း ခ်စ္ျခင္း၊ ဂရုစိုက္ျခင္း နဲ႔ အေဖာ္ျပဳျခင္းေတြလုိ႔ ယူဆႏိုင္တဲ့ ေန႔လည္စာထမင္းဘူးေလးနဲ႔ ခ်စ္သူႏွစ္ဦးၾကားဆက္သြယ္ထားတယ္။ ဒီတစ္ပတ္ေတာ့ ႏွစ္ဦးသား တကယ္ၾကီး ခြဲရဦးမယ္။ သူတုိ႔ရဲ႕ ခံစားခ်က္ေတြကုိဖလွယ္ဖုိ႔ ေအးစက္စက္ကိရိယာ (Phone)အေပၚအားကုိးရံုသာရွိတယ္။
"ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းက စားေသာက္ဆုိင္ဖြင့္ထားတယ္။ ကုိယ္ အဲ့မွာစားဖူးတယ္။ ဟင္းေတြက မဆုိးဘူး။ အဲ့ဒီကေန ဟင္းေတြကုိ ခ်စ္အတြက္မွာျပီးပုိ႔ေပးဖုိ႔ Huang Shun ကုိ အဲ့ဒီက မန္ေနဂ်ာနဲ႔ ဆက္သြယ္ဖုိ႔လည္း ကုိယ္ေျပာျပီးျပီ။ သူ ဒီတပတ္လံုးထံုးစံအတုိင္း ထမင္းဘူးကုိ ခ်စ္ဆီလာပုိ႔လိမ့္မယ္ေနာ္။ အရင္ကနဲ႔ ဘာမွမကြာေစရဘူး"