CHAPTER 3 - ရွစ္ႏွစ္ၾကာမွ ျပန္ဆံုျခင္း
Yang Meng ထက္ ေခါင္းတစ္လံုးစာေလာက္ ပိုျမင့္တဲ့ ရဲသား တစ္ ေယာက္ သူတို႔ ႏွစ္ဦးေရွ႕ ေပၚမလာခင္အထိ Yang Meng နဲ႔ Bai Luo Yin တုိ႔ဟာ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ စကားေျပာေနၾကတယ္။ ထိုရဲက စာရြက္ စာတမ္း File တစ္ထပ္ၾကီးကုိ လြတ္ခ်လုိက္ျပီး ေျပာလုိက္တယ္။ "ဒါေတြ က တစ္ပတ္အတြက္ အစီရင္ခံစာ အသစ္ေတြ။ ျမန္ႏုိင္သမွ် အျမန္ဆံုး အျခားဌာနခြဲေတြ ဆီျဖန္႔လုိက္"
Yang Meng က စာရြက္စာတမ္း File ေတြကုိ ေကာက္လုိက္ျပီး ခါသီးစြာ ေျပာတယ္ "ငါ့မွာ ေအးေအးေဆးေဆးေလး စကား ေတာင္ေျပာလုိ႔ မရဘူး"
"ငါလုိက္ပို႔ေပးမယ္ ကားကိုအျပင္မွာ ရပ္ထားခဲ့တယ္"
"OK!" Yang Meng က ၀မ္းသာအားရ ေျပာလုိက္ျပီး "ဒီေန႔ေတာ့ ငါ စစ္တပ္က ကားစီးဖူးေတာ့မယ္"
လမ္းမွာ Yang Meng က ေမးတယ္ "Yin Zi, ေလယာဥ္ေတြ ဘယ္ အမ်ိဳးအစားပဲျဖစ္ျဖစ္ မင္းေမာင္းတတ္လား?"
Bai Luo Yin က ခဏေလာက္တိတ္ျပီးမွ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ျပန္ေျဖလုိက္ တယ္။
"အစံုနီးပါးပါးပဲ"
"ဒါဆုိ ဒီကို Helicopter နဲ႔လာတာ မဟုတ္ဘူး"
"ငါတုိ႔က အေရးေပၚကိစၥေတြလုပ္တုန္းပဲ ေလယာဥ္သံုးတာ မလုိအပ္ရင္ သံုးလုိ႔မရဘူး။ ေလယာဥ္က ဆင္းခ်င္တဲ့ေနရာ ဆင္း လုိ႔မရေတာ့ ကား ေမာင္းရတာေလာက္ေတာ့ ဘယ္အဆင္ေျပ မလဲ"
Yang Meng က အားက်တဲ့အၾကည့္ေတြနဲ႔ၾကည့္ရင္း "Yin Zi, မင္းက မိုက္တယ္ကြာ"
"မင္းလည္း အရည္အခ်င္းမီွလုိ႔ တပ္ထဲ၀င္လုိက္ရမယ္ဆုိလည္း ေလတပ္ Pilot ျဖစ္ျပီဆိုရင္ မင္းလုပ္ခ်င္လား"Bai Luo Yin က ေျပာင္ေတာင္ ေတာင္ေမးလုိက္တယ္။
Yang Meng က ေခါင္းရမ္းလုိက္ျပီး " ဟင္အင္.. ငါမလုပ္ခ်င္ပါ ဘူး"
"အဲ့ဒါေျပာတာေပါ့.. ငါကေတာ့ လံုုျခံဳတဲ့ေနရာမွာ အလုပ္လုပ္ေန ရတ့ဲ မင္းကုိ အားက်မိတယ္။ ေန႔တုိင္း ရပ္ကြက္တကာပတ္ျပီး ပတ္တေရာင္ လွည့္မယ္။ အစီရင္ခံစာအခ်ိဳ႕ေရးမယ္။ ရံဖန္ရံခါ အေရးေပၚကိစၥၾကံဳလာ ရင္ လူေတြအမ်ားၾကီးတုိင္ပင္ျပီး ေျဖရွင္းႏိုင္တယ္"
"မင္းေျပာသေလာက္လဲ မလြယ္ပါဘူးကြာ" Yang Meng က နည္းနည္း ဖိန္႔လုိက္ျပီး ေနာက္ေတာ့သူ႔ရဲ႕ပံုစံေျပာင္းသြားတယ္။ "ဒါေပမဲ့ လည္း မင္းရဲ႕တပ္အလုပ္နဲ႔ယွဥ္ရင္ေတာ့ ငါ့အလုပ္က အပံုၾကီး အႏၲရာယ္ ကင္းပါတယ္"
Bai Luo Yin က ဘာမွဆက္မေျပာေတာ့။
Yang Meng က ဆက္ေမးျပန္တယ္ "Yin Zi, စစ္တပ္ထဲေနရတာ ၾကပ္လား?"
"မင္းထင္သေလာက္ေတာ့ မျပင္းထန္ပါဘူး။ ဟုတ္ေတာ့ ဟုတ္တယ္။ အစပုိင္းကေတာ့ နည္းနည္းအေနၾကပ္ေပမဲ့ ေနာက္ေတာ့ထံုသြားပါျပီ"
"ငါေတာ့ မင္းစစ္တပ္ထဲကုိ ရုတ္တရက္ၾကီး ဘာလုိ႔၀င္လုိက္လဲ ဆုိတာ နားမလည္ႏိုင္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ ေလတပ္ထဲ ၀င္ဖို႔ဆုိတာ လြယ္တာမွ မဟုတ္တာပဲ။ အျခားလူေတြ အမ်ားၾကီး ေလတပ္ထဲ ၀င္ခ်င္ေပမဲ့ ၀င္ခြင့္မရၾကဘူးေလ။ အထူးသျဖင့္ မင္းတုိ႔လုိ တပ္နဲ႔ အဆက္အသြယ္ ေတြရွိတဲ့လူဆုိရင္ ရာထူးတုိးဖုိ႔ ပိုလြယ္တယ္ မဟုတ္လား? မင္း အနာဂတ္က အလားအလာေတြ ရွိပါတယ္ကြာ သူငယ္ခ်င္းေရ ၾကိဳးစား ထား။ ငါ့ရဲ႕ဘ၀လက္က်န္တစ္၀က္ေလာက္က မင္းကုိပဲအားကုိးရမွာပဲ"
Bai Luo Yin က ပါကင္မွာ ကားထုိးလုိက္ျပီး ျပည္သူ႔ လံုျခံဳေရး ေကာင္စီ အေဆာက္အဦးထဲကုိ Yang Meng နဲ႔အတူလုိက္လာခဲ့ တယ္။ ႏွစ္ေယာက္ သား စကားတေျပာေျပာနဲ႔ အ၀င္ေပါက္ကုိ ေရာက္လာျပီ။
"ဒီဘက္သြားရမွာ" Yang Meng က Bai Luo Yin ကုိၾကည့္ရင္း ေျပာ တယ္။
Bai Luo Yin ဟာေဘးဘက္ခ်ိဳးေကြ႔မလုိ႔ လုပ္ေနတုန္း သိပ္မေ၀း တဲ့ ဘက္ဆီကလာတဲ့ လူရိပ္ႏွစ္ခုေၾကာင့္ ၾကက္ေသေသသြား တယ္။
"ဌာနမႈးမရွိဘူး ဟုတ္လား?" Yan Ya Jing က Gu Hai ကုိ ၾကည့္ရင္း "နင္မလာခင္ သူ႔ဆီ ၾကိဳဖုန္းဆက္မထားဘူးလား?" Gu Hai က လမ္း ေလွ်ာက္ရင္း ျပန္ေျပာတယ္။ "သူက အေရးၾကီးကိစၥနဲ႔ ခုနေလးကမွ အျပင္ထြက္သြားတာဆုိေပမယ့္ တစ္နာရီေလာက္ၾကာရင္ ျပန္ေရာက္ လိမ့္မယ္"
"ဒါဆုိ နင္သူ႔ကိုေစာင့္မွာလား?" Yan Ya Jing က Gu Hai ေနာက္က ကပ္လုိက္လာတယ္။
"မေစာင့္ဘူး နက္ျဖန္မွ ထပ္ေတြ႔ေတာ့မယ္"
Gu Hai လမ္းေလွ်ာက္တာ သိပ္ျမန္တယ္။ Yan Ya Jing က သ အေနာက္က အေျပးေလး လုိက္ေနရတယ္။ ဒါေပမဲ့ Gu Hai က ရုတ္တရက္ၾကီး ရပ္လုိက္ေတာ့ Yan Ya Jing ဟာ သူမကုိယ္ သူမ မထိန္းႏိုင္ဘဲ Gu Hai ခႏၶာကုိယ္နဲ႔ ၀င္တုိက္မိတယ္။ Gu Hai က သူမရဲ႕ ပုခံုးကုိ လဲမက်ေအာင္ လက္နဲ႔ လွမ္းထိန္းလုိက္တယ္။
"နင္ဘာလုိ႔ ရုတ္တရက္ ရပ္လုိက္တာလဲ?" Yan Ya Jing က ကုိယ္ကို ျပန္မတ္ရင္းေမးလုိက္တယ္။
Gu Hai ရဲ႕ မ်က္လံုးေတြက သူနဲ႔သိပ္မေ၀းတဲ့ေနရာမွာ ရပ္ေနတဲ့ Bai Luo Yin ကုိ တည့္တည့္ၾကည့္ေနတယ္။ သူတို႔ႏွစ္ဦးရဲ႕ အၾကည့္ေတြ ဆံုလုိက္တာနဲ႔ေဘးပတ္၀န္းက်င္တစ္ခုလံုး ေအးခဲ သြားသလုိပဲ။ ႏွစ္ဦးျခား အကြာအေ၀းဟာ ႏွစ္မီတာ (ေျခာက္ေပ) ေလာက္ပဲ ေ၀းေပမယ္ ဘယ္သူမွ ေရွ႕ဆက္ မသြားၾကဘူး။ သူတုိ႔ဟာ အခ်င္းခ်င္း ႏႈတ္ဆက္ဖုိ႔ေတာင္ ေမ့ေနသလုိပဲ။
Yang Meng က Bai Luo Yin ကုိ လက္တု္ိ႔လုိက္ျပီး "အဲ့ဒါ Gu Hai မလား?"
Bai Luo Yin အတြက္ လက္တုိ႔လုိက္တာဟာ အိမ္မက္က ႏွိဳးလုိက္ သလုိပါပဲ။ သူဟာ Gu Hai ရဲ႕အၾကည့္ကုိ ေတြ႔လုိက္ရ ေတာ့ မေတြ႔တာ တစ္ဘ၀ေလာက္ ၾကာသြားသလုိ ခံစား လုိက္ရတယ္။ **တကယ္ပဲ ရွစ္ႏွစ္ၾကာသြားျပီလား?** သူ႔ေရွ႕က လူန႔ဲ ရန္ျဖစ္လုိက္ ျပန္ခ်စ္လုိက္ လုပ္ေနခဲ့တာ မေန႔တေန႔ကလုိပဲ ထင္မိတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီေန႔ ဒီလူကုိ ေတြ႔ရေတာ့ သူ႔မ်က္ႏွာဟာ ရုတ္တရက္ စိတ္ထဲ စိမ္းေနတယ္။ Gu Hai ရဲ႕ ေမးရုိးက် မ်က္ႏွာ အခ်ိဳးအစားဟာ ပုိၾကည့္ေကာင္းလာတဲ့အျပင္ အေနာက္တုိင္း ၀တ္စံုနဲ႔ ေတြ႕ရေတာ့ အရင္ကမျမင္ဖူးခဲ့တဲ့ တည္ၾကည္မႈ ကုိ ေတြ႔ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူ႔ရဲ႕အၾကည့္ေတြကေတာ့ အရင္ကလုိ စူးရွေန တုန္းပဲ။ ဘာပဲေျပာေျပာ Bai Luo Yin ဟာ ထိုအရာေတြ ေနာက္မွာ ဘာေတြရွိေနမလဲဆုိတာေတာ့ မသိႏုိင္ေတာ့ဘူး။
Gu Hai ရဲ႕ မ်က္လံုးထဲမွာေတာ့ Bai Luo Yin ရဲ႕ ငယ္ရုပ္ မရွိေတာ့ဘူး။ သူ႔ မွတ္ဥာဏ္ထဲမွာရွိေနတဲ့ သန္႔ရွင္းေတာက္ပတဲ့ အျပံဳးကုိလည္း လက္ရွိမ်က္ႏွာမွာ မေတြ႔ရဘူး။ သူရွိဦးမယ္လုိ႔ ေတြးထားတဲ့ အျခား အရာေလးေတြလည္း အခုပံုကုိၾကည့္ရတာ မရွိေလာက္ေတာ့ပါဘူး။
Bai Luo Yin က အရင္ဆံုးစျပီး Gu Hai ဆီေလွ်ာက္သြားရင္း ခင္ခင္မင္မင္ ဖက္လုိက္တယ္။ သူလႊတ္လုိက္ေတာ့ Gu Hai ဆီက သေရာ္တဲ့ ရယ္သံသဲ့သဲ့ကို ၾကားလုိက္ရတယ္။
"ႏိုင္ငံျခားမွာ ႏွစ္ၾကာၾကာေနလုိက္ေတာ့ထင္တဲ့အတုိင္းပဲ မင္း အခ်ိဴး ေတြ ေျပာင္းသြားတယ္။ အရင္ကထက္ ပုိျပီးလူမႈေရး သိတတ္လာ တာပဲ"
Bai Luo Yin ရဲ႕ ရင္ထဲမွာ ဓါးနဲ႔ မႊန္းခံရသလုိျဖစ္ေနေပမယ့္ သူ႔ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္စြန္းေလး ေတြမွာ အျပံဳးမပ်က္ေသးဘူး။
"မင္းၾကည့္ရတာ အရပ္ပုိရွည္လာသလုိပဲ"
ဒီလုိေျပာတာၾကားေတာ့ Gu Hai က ေအးစက္စက္ရယ္ရင္း "ဟုတ္တယ္ အရပ္ပိုရွည္လာေအာင္ ငါ့အရုိးေတြခ်ိဳးခဲ့ရေသး တယ္"
လြန္ခဲ့တဲ့ ရွစ္ႏွစ္က ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ကားမေတာ္တဆမႈကုိ စဥ္းစားလုိက္ ရင္ Bai Luo Yin ေသြးပ်က္ ေနတုန္းပဲ။
Gu Hai ဟာ သူ႔လက္နဲ႕ Bai Luo Yin ရဲ႕ နဖူးထက္ကုိ အရပ္တုိင္းတဲ့ ပံုစံလုပ္ျပီး "မင္းလည္း နည္းနည္းေလးေတာ့ အရပ္ရွည္လာပါတယ္"
"ႏိုင္ငံျခားက ေရေျမက ပုိျပီး အဟာရၾကြယ္တယ္ထင္တယ္"
Yang Meng က သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ စကားေျပာေနၾကတာကုိ ေဘးကေန ၾကည့္ရင္း စိတ္ရႈပ္ လာျပီး
**ဒီႏွစ္ေယာက္ ဘာမဟုတ္တာေတြ ေလွ်ာက္ေျပာ ေနၾကတာပါလိမ့္?"
Yan Yin Jing ဟာ Bai Luo Yin ကုိ အၾကာၾကီး စိုက္ၾကည့္ေန တယ္။ အၾကာၾကီး စိုက္ၾကည့္ေလေလ Bai Luo Yin မ်က္ႏွာကုိ ပုိျပီးရင္းႏွီး လာသလုိ ခံစားရတယ္။ ရုတ္တရက္ သူမ မွတ္မိ သြားျပီ Gu Hai ရဲ႕ လက္ကုိ စိတ္လႈပ္ရွားျပီးဆြဲရင္း "ဟဲ့ အဲ့တာ နင့္ Laptop ေပၚက ေကာင္ေလး ....."
"သူက ငါ့ရဲ႕အစ္ကိုေလ" Gu Hai က Yan Yin Jing ရဲ႕စကားကုိ ျဖတ္ေျပာလုိက္တယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ရွစ္ႏွစ္တုန္းက Gu Hai က အစ္ကုိၾကီး လုိ႔မ်ားေခၚလုိက္ရင္ Bai Luo Yin ခမ်ာ သံုးရက္ဆက္ တုိက္ေလာက္ ပီတိေတြျဖစ္ေနလုိက္တာ။ ခုေတာ့လည္း Gu Hai က သူ႕ကုိ လုိလုိ လားလား အစ္ကုိ လုိ႔ေခၚလုိက္ေတာ့ Bai Luo Yin ရဲ႕ ႏွလံုးသားဟာ ေအးစက္သြားတယ္။
Yang Meng က Yan Ya Jing ကုိ ခဏေလာက္ စိုက္ၾကည့္ျပီး မေနႏုိင္ မထိုင္ႏုိင္ ေမးလုိက္တယ္
"သူမက ဘယ္သူလဲ?"
"ဟုတ္သားပဲ ငါမိတ္ဆက္ေပးဖုိ႔ ေမ့ေနတာ"
Gu Hai ဟာ Yan Ya Jing ကုိ ခပ္တင္းတင္းဖက္လုိက္ျပီး ဟန္ေဆာင္ ျပံဳးရင္း Bai Luo Yin ကုိ ၾကည့္လုိက္တယ္ "သူမက ငါ့သတိုးသမီး ေလာင္း မင္ရဲ႕ ခယ္မေလး"
Bai Luo Yin က ရင္ထဲမွာေတာ့ နည္းနည္းေအာင့္သြားတယ္။ ဒါေပမဲ့ တပ္ထဲမွာ ရွစ္ႏွစ္ ေလာက္ေနခဲ့ရတာ အလကားေတာ့ မျဖစ္ဘူး။ သူ႔ ႏွလံုးသားဟာအခုေတာ့ျဖင့္ ဘယ္လုိ စိတ္ဖိစီးမႈကုိ မဆို ခံႏုိင္ေနပါျပီ။
"သူမက သေဘာေကာင္းတဲ့ပံုပဲ။ မင္းလက္ထပ္ေတာ့မယ္ဆို ငါ့ဆီကုိ ဖိတ္စာပုိ႔ဖို႔ မေမ့နဲ႔ဦး။ ဒီေလာက္ အေရးၾကီးတဲ့ကိစၥကုိ ဒီကအစ္ကုိကို ဘာလုိ႔မေျပာျပတာလဲကြ?"
Gu Hai က မွင္ေသေသ ျပံဳးလုိက္ျပီး "ဘယ္သူ႕ကို ေမ့ေမ့ မင္းကိုေတာ့ မေမ့ေစရဘူး။ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ရင္ ငါတုိ႔ ႏွစ္ေယာက္ဆံုေအာင္ လုပ္ေပးခဲ့တာ မင္းပဲေလ။ မင္းသာ ငါ့ကုိယ္ေပၚက ေရေမႊးနံ႔ကုိ အရင္ မရခဲ့ရင္ သူမက ငါ့ကုိ ျမင္ျမင္ခ်င္း ခ်စ္သြားမိတယ္ဆိုတာလည္း ငါသိမွာ မဟုတ္ဘူး"
Bai Luo Yin က ေပါ့ေပါ့ေလး ျပန္ေျပာလုိက္တယ္ "Wedding Photo ရိုက္ရင္ သတိထားေနာ္ ငါ့ခယ္မေလးကုိ ေရထဲလြတ္က် ေနဦးမယ္"
"မပူပါနဲ႔ သူေရထဲက်လည္း ငါဆင္းကယ္မွာေပါ့"
[ မွတ္ခ်က္။ ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ရွစ္ႏွစ္တုန္းက Gu Hai ႏွင့္ Bai Luo Yin ကမ္းေျခသြားတုန္းက အဲ့ဒီမွာ စံုတြဲတစ္တြဲက Wedding Photo ရုိက္ေနတုန္း သတုိးသမီးေရထဲျပဳတ္က်သြားတာေတြ႔လုိ႔ Gu Hai က မဂၤလာေဆာင္ ဂါ၀န္ၾကီးနဲ႔ သတိုးသမီးကုိ ေရထဲက ဆင္းကယ္လုိက္ တယ္။ အဲ့အေၾကာင္းကုိ ႏွစ္ေယာက္ထဲသာသိ လုိ႔ အခုလုိ ေျပာေနရတာ ပါ။ ျပီး Gu Hai ရဲ႔ အေဖက သူ႔လူေတြ လႊႊတ္ျပီး Gu Hai ကိုဖမ္းခုိင္း လုိ႔ ထြက္ေျပးရင္း Yan Ya Jing ႏွင့္ လမ္းမွာ တုိက္မိတာကို Yan Ya Jin က Gu Hai ကိုယ္ေပၚကို သူ႔ေရေမႊးေတြ တမင္ေလာင္းလုိက္တယ္။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ Bai Luo Yin က Gu Hai ကိုယ္ေပၚက မိန္းကေလးေရေမႊးနံ႔ ရလုိ႔ သ၀န္တုိေနခဲ့တယ္]
ႏွစ္ေယာက္သား တစ္ေယာက္ကုိတစ္ေယာက္ စိုက္ၾကည့္ေနၾက တယ္။ သူတို႔မ်က္ႏွာေပၚက ေဖာ္ျပေနတဲ့အရာေတြဟာ သူတုိ႔ရဲ႕ ခံစားခ်က္ အစစ္အမွန္ေတြမဟုတ္ဘူးဆိုတာ မ်က္၀န္းေတြထဲမွာ အထင္းသားေပၚ ေနတယ္။
Yang Meng က သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကုိၾကည့္ျပီး ေဘးကေန၀င္ လွ်ာရွည္ တယ္။
"မင္းတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ လက္ထပ္မွတ္ပံုတင္ တင္မယ္ဆိုရင္ ျပည္သူ႔ အေရး ေကာင္စီကိုသြားေနာ္ အတြဲတစ္တြဲေတာင္ ခုပဲကြာရွင္းဖုိ႔ဆုိ အဲ့ဒီကိုသြား တယ္ မင္းတုိ႔လည္း လာဘ္ေကာင္းေအာင္ အဲ့ဒီကို အခ်ိန္မီသြားလုိက္ ၾက"
Gu Hai ဟာ တည္တည္ျငိမ္ျငိမ္နဲ႔ပဲ Yang Meng ကုိ ေဒါသထြက္ေနတဲ့ အၾကည့္နဲ႔ ၾကည့္ လုိက္ျပီး
"ငါ အထက္လူၾကီး အားလံုးနဲ႔သိတယ္ မင္း၀င္ပါေနစရာ မလုိဘူး"
ပထမ Yang Meng က ခ်က္ခ်င္းနားမလည္ဘူး။ ေနာက္ Gu Hai ကုိ ေမာ့ၾကည့္ရင္းနဲ႔မွ Gu Hai ဟာ သူ႔ကို အထင္ေသးလုိ႔ ႏွိမ္ျပီးေျပာမွန္း သိျပီး အသံတိတ္ ဆဲမိတယ္
**ေသလုိက္ပါလား.... လဲေသလုိက္ပါလား"
"မင္းေရာ? မစြံေသးဘူးလား"Gu Hai က ေမးလာျပန္တယ္။ Bai Luo Yin က ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ၀န္ခံတယ္ "ဟုတ္တယ္"
"ၾကိဳက္မ့ဲသူ မရွိဘူးလားကြ?"
Bai Luo Yin က ဘာမွ ျပန္မေျပာေပမယ့္ Yang Meng ကေတာ့ "Yin Zi ကုိ ၾကိဳက္ေနတဲ့ သူေတြမွ ပံုလုိ႔။အခု သူက ဗိုလ္ ........!"
Bai Luo Yin က Yang Meng ရဲ႕ လက္ကို ဆြဲလိမ္လုိက္လုိ႔ က်န္တဲ့ စကားလံုးေတြကို Yang Meng ဆက္မေျပာႏုိင္ေတာ့ဘူး။
"Meng Zi, မင္းဘယ္လုိေရာက္လာတာလဲ?" ဒီရုံးကို မၾကာခင္က မွ ေျပာင္းလာတဲ့ Yang Meng ရဲ႕ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ တစ္ဦးက ေမးလုိက္တယ္။ သူဟာ Yang Meng ကုိ မေတြ႔တာ ၾကာျပီျဖစ္လုိ႔ ဆြဲေခၚသြားျပီး တစ္ဖက္မွာပဲ စကားေျပာျပီး ရယ္လုိက္ေမာလုိက္ လုပ္ေနတယ္။
"ငါေမးလုိ႔ ရမလား မင္းအခု ဘာလုပ္ေနလဲဆိုတာ?" Gu Hai က အၾကံနဲ႔ ေမးလုိက္တယ္။ Bai Luo Yin က ေၾကာင္သြားျပီး ျပန္ေျဖတယ္ "CEO"
"တယ္ဟုတ္ပါလား!" Yan Ya Jin က အံၾသေနတယ္။ "ရွင္က ငယ္ငယ္ ရြယ္ရြယ္နဲ႔ ႏိုင္ငံျခား ကုမၸဏီမွာ CEO ေတာင္ျဖစ္ေနျပီ!"
Bai Luo Yin က အရွက္မဲ့စြာ ျပံဳးလုိက္ျပီး Gu Hai ကုိ ျပန္ေမးတယ္။ "မင္းေရာ အခု ဘာေတြလုပ္ေနလဲ"
"ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး ကုမၸဏီေသးေသးတစ္ခုရဲ႕ဥကၠဌ လုပ္ေနတာ"
Bai Luo Yin ဟာ Gu Hai ရဲ႕ ဒီလုိႏွိမ္ခ်ေျပာဆိုမႈကုိ အရင္က မေတြ႔ဖူးဘူး။ ဒါဟာ ဟန္ေဆာင္မႈတစ္ရပ္ျဖစ္ေပမဲ့ ဘြင္းဘြင္းေန တတ္တဲ့ လူတစ္ေယာက္ကခုလုိဖံုးဖိေနတတ္တဲ့ လူတစ္ေယာက္ အျဖစ္ ေျပာင္းလဲသြားတာ Bai Luo Yin အဖို႔ အံ့ၾသဖြယ္ျဖစ္ေန တယ္။
Yang Meng က ေ၀းကေန လွမ္းေအာ္တယ္ "Yin Zi, မသြားေသးဘူး လား? ငါ့အလုပ္ေတြျပီးျပီ အိမ္ျပန္ျပီး ပစၥည္းေလး ေတာ့ယူရဦးမွာ"
Bai Luo Yin ဟာ Gu Hai ကုိ တစ္ခါျပန္လွည့္ၾကည့္ျပီး "ငါသြားေတာ့ မယ္" Gu Hai က ေခါင္းညိတ္ျပလုိက္တယ္။
သူတုိ႔ႏွစ္ဦး ပုခံုးခ်င္းယွက္သြားတဲ့အခါ အၾကည့္ခ်င္းလည္း ဆံုသြား တယ္။ သူတုိ႔ရဲ႕ ရင္ထဲမွာဗေလာင္ဆူသြားေပမယ့္ မ်က္ႏွာ မွာေတာ့ သိသိသာသာ ေျပာင္းလဲသြားတဲ့အမူအရာ မျပၾကဘူး။
Bai Luo Yin ဟာ Yang Meng နဲ႔ လမ္းေလွ်ာက္ျပီး အျပင္ထြက္ လာတယ္။ Bai Luo Yin က Yang Meng ကိုဆြဲျပီး လမ္းေပၚက Taxi တစ္စီးငွားလုိက္တယ္။
"ကားပါလာတယ္ မဟုတ္လား?" Yang Meng က စိတ္ရႈပ္သြား တဲ့ပံုနဲ႕ "မင္းကားမယူေတာ့ဘူးလား?"
Bai Luo Yin က မ်က္ႏွာညွိဳးညွိဳးနဲ႔ျပန္ေျဖလုိက္တယ္ "ျပီးမွ တစ္ေခါက္ျပန္လာယူမယ္" Yang Meng က ပုိျပီးစိတ္ရႈပ္ သြားတယ္ "ဘာေၾကာင့္လဲ?"
"စစ္တပ္က ကားမုိ႔!"
Yang Meng ေနာက္လွည့္ၾကည့္လုိက္ေတာ့ Gu Hai ထြက္လာ တာ ေတြ႔ရတယ္။ သူက Bai Luo Yin ရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို သေဘာေပါက္ သြားပံုပဲ။ Bai Luo Yin နဲ႔အတူ အသာတၾကည္ပဲ Taxi ေပၚတက္လုိက္ တယ္။ Taxi ကားေပၚမွာ Bai Luo Yin ဟာ မွန္တံခါးအျပင္ကုိပဲ တစ္လမ္းလံုး ေငးလာ လုိက္တယ္။ Yang Meng ဟာ သူ႔သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ စိတ္ကုိ မွန္းလုိ႔မႏိုင္ဘူး။
"Yin Zi"
"ေျပာ"
"မင္းတပ္ထဲ၀င္လုိက္တဲ့အေၾကာင္းကုိ ဘာလုိ႔ Gu Hai ကုိ မသိေစခ်င္ တာလဲ?"
Bai Luo Yin ဟာ ဟိုဘက္ျပန္လွည့္သြားတယ္။ သူ႔ရဲ႕ ေဘး တစ္ေစာင္း မ်က္ႏွာကုိ ၾကည့္ရတာ စိတ္က်ဥ္းက်ပ္ေနပံုေပၚတယ္။ သူဟာ အဲ့ ခံစားခ်က္ကုိ အတင္းမ်ိဳသိပ္ထားေသာ္လည္း Yang Meng က အေျခအေန မေကာင္းဘူးဆုိတာေလာက္ေတာ့ ရိပ္မိသြားတယ္။
"သူက မင္းကုိလာရွာမွာ စိုးလုိ႔လား?"
"မေမးပါနဲ႔ေတာ့ကြာ ေနာင္အခြင့္သင့္ရင္ မင္းကုိရွင္းျပပါမယ္"
Gu Hai ကားေပၚေရာက္ေတာ့ ဘာစကားမွမေျပာဘဲ ေရွ႕တူတူကုိ မ်က္ေမွာင္က်ံဳ႕ျပီးျကည့္ရင္း အခ်ိန္အေတာ္ၾကာကားစက္မႏိႈးဘဲ Steer Ring ကုိ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြနဲ႔ ေခါက္ ေနတယ္။
"MD Gu, နင္ခုနက ေျပာလုိက္တဲ့ .. သတို႔သမီးေလာင္းဆုိတာ? အဲ့ဒါ ဘာအဓိပၸါယ္လဲဟင္? ငါနားမလည္လုိ႔"
Gu Hai ဟာ ရုတ္တရက္ၾကီး ေဒါသပုန္ထရင္း Steer Ring ကို လက္သီးနဲ႔ထုိးလုိက္တယ္။ ကားတစ္ခုလံုး လႈပ္ခါသြားတယ္။
Yan Ya Jing ဟာ Gu Hai ကို တကၠသိုလ္တက္ရင္း မထင္မွတ္ ဘဲ ေတြ႔ခဲ့တာျဖစ္တယ္။ အဲ့ဒီကတည္းက Gu Hai ေဘးမွာ ငါးႏွစ္ ေက်ာ္ေနခဲ့ ေပမယ့္ ဒီလုိပံုစံနဲ႔ Gu Hai ကို သူမ တစ္ခါမွ မျမင္ဖူးဘူး။
"နင္ အထင္.. အထင္မလြဲပါနဲ႔...." Yan Ya Jing က နည္းနည္း လန္႔ေနသလုိပဲ။ "နင္ေနာက္ေျပာင္ၿပီးေျပာလုိက္တယ္ဆုိတာ ငါ နားလည္ပါတယ္။ ငါအတည္မယူပါဘူး ဒီတိုင္းေမးၾကည့္ရုံ သက္သက္ ပါ"
ဒီစကားေတြေျပာေနတုန္း Gu Hai ကားစက္ႏႈိုးေနျပီ။ သူဟာ U-turn ေကြ႔လိုက္ျပီး လမ္းမၾကီးေပၚ တက္လုိက္တယ္။
Yan Ya Jing ရဲ႕ ႏွလံုးခုန္သံက ျမင့္တက္လာတဲ့ကားအရွိန္နဲ႔ အတူ ျမန္လာတယ္။ Gu Hai ဟာ အရွိန္တင္တယ္ ဘရိတ္ေစာင့္ အုပ္တယ္ ဇြတ္ေက်ာ္တယ္။ Yan Ya Jing က ဆက္တုိက္ သတိေပးေနရတယ္ "MD Gu, ဒီလုိကားေမာင္းတာ အရမ္း အႏၱရာယ္ ......."
သူမေျပာေနတုန္းပဲ ကားေခါင္မိုးက ျဖည္းျဖည္းခ်င္းပြင့္သြားျပီး ေလေအး ေတြဟာ အၾကမ္းပတမ္း ၀င္လာေတာ့ Yan Ya Jing အသက္ေတာင္ မရႈႏုိင္ေတာ့ဘူး။
"Ahaa....... နင္ဘာလုပ္တာလဲ? အခုက ေဆာင္းတြင္းၾကီးေလ MD...... Gu Hai!!!"
Gu Hai က တစ္ခြန္းတည္းပဲ ျပန္ေျပာလုိက္တယ္
"ဒီလုိလုပ္လုိက္မွ နင္လည္း ပါးစပ္ပိတ္သြားမွာ"
End of Chapter 3
