CHAPTER 36- ငါေသရေတာ့မယ္!
တိမ္ထူျပီး အသက္မဲ့ေနတဲ့ Gobi သဲကႏၱာရထဲမွာ ေထာင္ခ်ီေနတဲ့ အနီေရာင္မုိင္ေပါင္းမ်ားစြာကုိ ေၾကာက္စရာတံလ်က္အလႊာက ဖံုးကာထားတယ္။ ရုတ္တရက္ ေကာင္းကင္မွာ မုိးျခိမ္းသံလုိအသံ..ခပ္အုပ္အုပ္ထြက္ေပၚလာျပီး အနီေရာင္မီးခုိးတန္းက တိမ္ေတြကုိျဖတ္သြားတယ္။ ဒီေျခဆင္းသံက "တုိက္ပဲြ" ျဖစ္ေတာ့မယ့္သေဘာပဲ။
ဒီတစ္ခါ စစ္ေျမျပင္ကျပင္းထန္တဲ့စစ္ပြဲေတြရဲ႕သမုိင္းေၾကာင္းကုိ တဖန္ျပန္ေရးရမယ့္အခ်ိန္အခါျဖစ္တယ္။
ေလတပ္နဲ႔ ေရျပင္ေလတပ္တုိ႔က ေကာင္းကင္ျပာၾကီးေအာက္မွာ တုိက္ပြဲအတြက္ျပင္ဆင္ေနၾကတယ္။ စစ္တပ္သံုး တင့္ကားၾကီးေတြဟာလည္း တစ္ခ်ိန္တညး္မွာပဲ ေျမျပင္မွာေနရာယူထားျပီး..လက္နက္ထိန္းခ်ဳပ္တပ္က ေကာင္းကင္ကုိ ဒံုးက်ည္လႊတ္လုိက္တယ္။ ေတာင္ေျမာက္ပုိင္းပင္လယ္မွာ ၾကည္းတပ္က အထက္ရာထူးၾကီးတုိ႔ကလညး္ ဒီလုိပြဲၾကီးပြဲေကာင္းမွာ လာဆံုၾကျပီး၊ ေခတ္သစ္ စစ္ေနာက္ခံ drama ဇာတ္ကြက္ေတြကုိ စင္ျမင့္ေပၚကၾကည့္ေနၾကတယ္။
အရင္ရက္အနည္းငယ္က ဘယ္ေနရာမွာတပ္သားေတြ စခန္းခ်ခဲ့ၾကသလဲဆုိတာ Bai Lou Yin မသိေပမယ့္..ဒီအခိ်န္ပုိင္းေလးအတြက္ သူဘာေတြေပးဆပ္ခဲ့ရသလဲဆုိတာေတာ့ ေကာင္းေကာင္းၾကီး သေဘာေပါက္တယ္။ သူကံေကာင္းပါတယ္။ အနညး္ဆံုး သူစစ္ေျမျပင္ဆီလာခဲ့ရတယ္။ ႏွင္းေတာထဲ မွာ ရပ္လ်က္..တပ္သားေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာဟာ မ်က္လံုးမွာ မ်က္ရည္စေတြနဲ႔..ျပီးေတာ့ လည္ေခ်ာင္း အက္ကြဲကြဲျဖစ္ေနၾကတာေတာင္ Bai Lou Yin ကုိ အေလးျပဳျပီး လုိက္ပို႔ေပးခဲ့ၾကေသးတယ္။
ေလ့က်င့္ေရး ဆယ္ရက္ဆုိတဲ့ အခ်ိန္တုိေလးအတြင္း အားလံုးျပန္လည္ေမြးဖြားလာၾကပံုပဲ။
ဒီအခိ်န္ပိုင္းအတြင္း Bai Lou Yin.. သူ႔တပ္သားေတြနဲ႔ စကားေျပာဆုိတဲ့အခါ ခက္ထန္မာေၾကာတဲ့ အမူအရာမျပေတာ့ဘူး။ သူေတြးထားတာက သူတပ္ထဲျပန္ေရာက္တဲ့အခါ တပ္သားေတြကုိ ဒီစကားလံုးေတြကုိ ၀ံ့၀ံ့ၾကြားၾကြားေျပာရမယ္။
"မင္းတုိ႔အားလံုး ေတာ္ၾကပါတယ္!" လို႔။
Bai Lou Yin တုိက္ေလယာဥ္ထဲ၀င္ျပီး ပ်ံသန္းေတာ့မယ့္အခ်ိန္..သူဟာ တိတ္တိတ္ကေလး Gu Hai ကုိ တုိင္တည္မိတယ္။
