CHAPTER- 65 :အာဏာျပင္းလြန္းတဲ့ Bai Lou Yin
Bai Lou Yin က ေလထီးခုန္ခ်ေနတုန္း Gu Yang ကို ဆက္တုိက္ဆဲမိတယ္။
**ငါ့ကုိ တားရရင္ေတာ္ေရာေပါ့..သူ ဘာေၾကာင့္ ေဘာင္းဘီကိုဆြဲျဖဲရတာလဲ? တ၀ွီ၀ွီတိုက္ေနတဲ့ ေလေအးေတြေၾကာင့္ ငါတင္ပါးေတြ ထံုေတာင္ထံုေနျပီ**
ေလထီးက ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္နဲ႔ ပြင့္သြားျပီး ႏွစ္ေယာက္သား ေရညွိထူထူၾကီးေပၚကိုက်သြားတယ္။
Gu Hai ခႏၶာကုိယ္ကအရင္ ေျမျပင္ကုိ လာတုိက္တယ္။ Bai Lou Yin က သူ႕ကုိယ္ေပၚကုိ တုိက္ရုိက္က်လာေတာ့ သူ႔ကုိယ္ခႏၶာကုိ ေအာက္ကခံထားေပးျခင္းျဖင့္ ကိုယ္က်ိဳးမဲ့စြာ Bai Lou Yin ရဲ႕ေမြ႕ရာျဖစ္လာတယ္။ Gu Hai လက္ေတြက Bai Lou Yin ရဲ႕ တင္ပါးေတြကုိ ျမဲေနေအာင္ ဆုပ္ကုိင္ထားတယ္။ ရုတ္တရက္ Bai Lou Yin ေအာက္ပုိင္းက အေအးဒဏ္နဲ႔တုန္ေနတယ္။ သူငံု႔ၾကည့္ေတာ့ သူ႔ေဘာငး္ဘီအေပါက္ၾကီးက နည္းတာမဟုတ္ဘူး။ အခုေတာ့ အေအးဒဏ္ကုိကာကြယ္ဖုိ႔ သူ႔ေအာက္ခံေဘာင္းဘီကုိပဲ အားကုိးရေတာ့မယ္။
"ခ်စ္,မင္းေဘာင္ဘီ.. ေလတုိက္လုိ႔ ျပဲသြားတာလား?" Gu Hai က စိတ္ပူတဲ့ပံုစံနဲ႔ေမးတယ္။
Bai Lou Yin ဆဲလုိက္ခ်င္တယ္။ **ဘယ္ေလက ငါ့ေဘာင္းဘီကုိ ျဖဲႏုိင္မွာလဲ..ကို႔အစ္ကုိ ငတံုးဆြဲခ်တာမဟုတ္ရင္ ေဘာင္းဘီလဲျပဲမွာမဟုတ္ဘူး"
"ဘယ္ေလာက္ထိျပဲသြားလည္းဆုိတာ ကုိယ္ၾကည့္ေပးမယ္"
Gu Hai က Bai Lou Yin ကုိ တစ္ဖက္လွန္လိုက္ျပီး သူ႔ေပါင္ေတြကုိ ကုိင္လုိက္တယ္။
Bai Lou Yin က သူ႔ကုိ ေဒါသတၾကီးနဲ႔ တြန္းဖယ္ျပီး Gu Hai နဲ႔ေ၀းတဲ့ေနရာမွာ ထုိင္ဖုိ႔ေနရာရွာမယ္။ သူ႔မ်က္လံုးကလညး္ သူတို႔ တည္ေနရာကုိ သိရဖုိ႔ ဟိုဟို ဒီဒီၾကည့္ေနတယ္။
Gu Hai က Bai Lou Yin အနားကုိေရႊ႕လာတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ,လမ္းတ၀က္ေရာက္ေတာ့ Bai Lou Yin က သူ႔ကို လူသတ္ေတာ့မယ့္အတုိင္းပဲ သတိေပးတယ္။
"ငါနဲ႔ ေ၀းေ၀းေန!"
"ဒါဆုိ ခ်စ္,မင္း ဒီလု္ိပဲေနေတာ့မွာေပါ့!" Gu Hai က စိတ္ရႈပ္စြာေျပာတယ္။ "ကိုယ္တုိ႔ ျပန္ဆံုတဲ့ အခ်ိန္ကေန အခုခ်ိန္ထိ မင္း, ေတာက္ေလွ်ာက္စိတ္ေတြတုိေနတာ။ ယမ္းမႈန႔္စားျပီး စကားေျပာေန သလား ေအာက္ေမ့ရတယ္။ ကုိယ္တို႔တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ မေတြ႕တာဆယ္ရက္ေက်ာ္ျပီ။ မင္း က ရန္ျဖစ္ခ်င္ေနတုန္းပဲလား?"
Bai Lou Yin က အံၾကိတ္ရင္း ေခါင္းညိတ္တယ္။ "ဟုတ္တယ္။ ငါဒီလုိပဲေနေတာ့မွာ။ မင္းကုိ ငါန႔ဲအတူတူ ခုန္ခ်ဖုိ႔ ဘယ္သူက ေတာင္းဆုိခဲ့လုိ႔လဲ ဟမ္? မင္းသာ သူနဲ႔အရင္ခုန္ဆင္းသြားရင္..မင္းလည္း အခု ငါ့ကုိ ၾကည့္ေနရေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး!"
"Bai Lou Yin ...မင္း,ငါ့ကုိ တမင္ရူးေအာင္ လာလုပ္ေနတာလား? ေသစမ္းကြာ! ကုိယ္ ဒီရက္ေတြ မင္းကုိ ဘယ္ေလာက္လြမ္းေနမလဲဆုိတာ စဥ္းစားၾကည့္စမ္း!!"
"မင္းကုိ ဘယ္သူက လြမး္ခုိင္းလုိ႔လဲ?" Bai Lou Yin က Gu Hai ကုိ ေအးစက္စက္ေစြၾကည့္တယ္။ "ေျပာရဦးမယ္.. မင္းငါ့ကုိလြမ္းေနတယ္လုိ႔လဲ လံုး၀မထင္ဘူး၊ မင္းမ်က္ႏွာမွာ အေရာင္ေတြထြက္ေနတာ ငါေတြ႕သားပဲ။ မင္း ေဟာင္ေကာင္မွာ ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္ခဲ့မွာေပါ့..ဟမ္?"
Gu Hai ေဒါသထြက္ေနလုိ႔ လည္ေခ်ာင္းေတာင္တစ္ေနျပီ။ "ကုိုယ့္မ်က္ႏွာမွာ အေရာင္ေတြထြက္ေနတာ မင္းကုိ ျမင္လုိက္လုိ႔လို႔ မင္းမစဥ္းစားမိဘူးလား?"
Bai Lou Yin မၾကားခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနတယ္။ သူက ဆက္ျပီး ေအးစက္စက္ေနရင္း အရႊဲ႕တုိက္တယ္။ "ဒီမွာ ငါန႔ဲအတူ ဒုကၡခံေနမယ့္အစား မင္းရဲ႕ဟိုဘက္ႏုိင္ငံသားကုိ အပူတျပင္းသြားရွာပါ့လား? ေလထီးမပြင့္ရင္လည္း အနည္းဆံုးေတာ့ သူ႔အေလာင္းေလးရွာလုိ႔ရတာေပါ့"
ဒီစကားေတြၾကားေတာ့ Gu Hai တကယ္ပဲ မတ္တပ္,ထရပ္တယ္။ Bai Lou Yin ရဲ႕ စူးရွတဲ႔ မ်က္လံုးေတြကုိ Gu Hai က တားဆီးလုိက္တယ္။ Gu Hai က Bai Lou Yin ပုခံုးေတြကုိ ျမဲျမဲဆုပ္ကုိင္ျပီး ေျမျပင္ေပၚကုိ တြန္းလွဲလုိက္တယ္။ ျပီးမွ သူ႕လက္ေတြကုိ Bai Lou Yin ခါးေပၚတင္ေတာ့ Bai Lou Yin တစ္ေယာက္ ရုန္းရင္းကန္ရင္း တတ္ႏုိင္သမွ် တားဖုိ႔ၾကိဳးစားတယ္။
"အု အု အု...."
ရုတ္တရက္ နာက်င္လြန္းလုိ႔ ေအာ္တဲ့အသံေပၚလာတယ္။ Gu Hai ရဲ႕လက္ေတြ လႈပ္ရွားမႈရပ္သြားတယ္။
Bai Lou Yin ၾကည့္ရတာ နာေနတဲ့ပံုေပၚတယ္။
Gu Hai က စိတ္ရႈပ္တဲ့ပံုန႔ဲ Bai Lou Yin ကုိ ၾကည့္တယ္။ Bai Lou Yin နဖူးကုိ လက္ညွိဳးနဲ႔ ထုိးျပီး "ေျပာထားမယ္ေနာ္၊ ကိုယ့္ကုိ လာညာမေနနဲ႔။ ကုိယ္,ဘာအားမွ မသံုးရေသးဘူး။ ဒါကုိ ဘာကိစၥ ကုိယ္က သတ္ေနတဲ့အတုိင္းေအာ္ေနတာလဲ?"
"ဘယ္သူက ဟန္ေဆာင္ေနလုိ႔လဲ?"
Bai Lou Yin က ခါးခါးသီးသီး Gu Hai ကုိ တြန္းလုိက္တယ္။ သူတစ္ဖက္လွည့္လုိက္ေတာ့ သိသိသာသာၾကီးကုိ သူ႔ေအာက္ခံေဘာင္းဘီမွာ ဆူးေတြနစ္၀င္ေနတာမွ အမ်ားၾကီးပဲ။
Gu Hai ရယ္ခ်လုိက္တယ္။ "ကုိယ့္ကုိ စိတ္ဆုိးေအာင္ မလုပ္ပါနဲ႔လုိ႔ ကုိယ္ေျပာထားသားပဲ။ ခ်စ္,မင္းစကားနားမေထာင္လုိ႔ ဒဏ္ေပးခံရတာျဖစ္မယ္ ဟုတ္တယ္မလား?"
သူက Bai Lou Yin ေအာက္ခံေဘာငး္ဘီေပၚက ဆူးေတြ ႏႈတ္ေပးဖုိ႔ လက္ေတြဆန္႔တန္းလုိက္တယ္။
Bai Lou Yin ကသူ႔ကုိ တြန္းဖယ္ျပီး "ေဘးဖယ္ သြား၊ မင္းအကူအညီ မလုိဘူး"
"မင္း ဆူးေတြအားလံုးကုိ ဖာသာႏႈတ္ႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး"
"ငါ့ဖာသာ အားလံုးမလုပ္ႏိုင္ရင္ေတာင္ မင္းအကူအညီ မယူေသးဘူး"
Gu Hai ထရပ္လုိက္ျပီး Bai Lou Yin ကုိ ဖက္ကာ..ဖင္ေလးကုိ ပုတ္လုိက္ေတာ့ Bai Lou Yin က မ်က္ေစာင္းထုိးတယ္။ Gu Hai ဆက္ေမးတယ္။ "ခ်စ္, မင္း ကိုယ့္ကုိ မလုိအပ္ေတာ့ဘူးလား?"
ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ Bai Lou Yin ဟာ Gu Hai ရဲ႕ ေျခေထာက္ေတြေပၚလွဲေလ်ာင္းလုိက္ရေတာ့တယ္။ Gu Hai က Bai Lou Yin ရဲ႕ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီကေန ဆူးေတြကုိ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ႏႈတ္ေပးတယ္။ သူတု႔ိ စကားစေျပာၾကျပီ။
"ဒါနဲ႔.. ခ်စ္က ဘာလုိ႔ ဒီေလာက္စိတ္ဆုိးေနရတာလဲ?"
Bai Lou Yin ရဲ႕ မ်က္ႏွာတစ္၀က္က ေကာက္ရိုးေတြနဲ႔ ဖံုးေနတယ္။ သူေျဖတယ္။
"အေၾကာင္းျပခ်က္မရွိဘူး"
"စိတ္ရႈပ္လုိ႔လား?" Gu Hai ေမးတယ္။
Bai Lou Yin ေအးစက္စက္ ျမည္တြန္ေတာက္တီးတယ္။
"မငး္က ပုိစိတ္ရႈပ္မွာေပါ့။ ငါျဖင့္ စိတ္ရႈပ္တယ္ဆုိတာေတာင္ မစဥ္းစားမိဘူး"
Gu Hai က Bai Lou Yin ဗိုက္ေခါက္ကုိ ဆြဲလိမ္တယ္။ Bai Lou Yin နာတာကုိ သည္းခံျပီးဘာမွမေျပာဘူး။
အခ်ိန္က တျဖည္းျဖည္းကုန္ဆံုးလာတယ္။ Bai Lou Yin က Gu Hai ရွိရာ ေခါင္းလွည့္ၾကည့္တယ္။ အျခားသူေတြရဲ႕ အျမင္ကုိ နည္းနည္းမွထည့္မတြက္ဘဲ...သူ႔ဆီက ဆူးေတြကုိ စိတ္ရွည္ရွည္ ဂရုတစိုက္ႏႈတ္ေပးေနတဲ့..Gu Hai ရဲ႕ သိမ္ေမြ႕တဲ့မ်က္၀န္းေတြကုိၾကည့္ျပီး သူ႔ရင္ထဲက ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့တဲ့ မေရရာမႈေတြလည္း လြင့္စင္ကုန္တယ္။ Bai Lou Yin ဟာ သူ႔ကိုယ္တုိင္ရဲ႕ သေဘာထားေသးသိမ္ မႈကုိ စျပီးရႊံရွာလာတယ္။ သူ,မသိတဲ့လူတစ္ေယာက္နဲ႔ ပတ္သက္ျပီး..Gu Hai ကုိဘာေၾကာင့္စိတ္ဆုိးမိ မွန္း သူလည္းေသခ်ာမသိဘူး။
"ကို..မင္းသူ႔ကုိ သြားမရွာေတာ့ဘူးေပါ့?" Bai Lou Yin ေမးတယ္။
Gu Hai ေပါ့ေပါ့ပါးပါးျပန္တံုျပန္တယ္။ "ဘယ္သူ႕ကုိလဲ?"
"မင္းနဲ႔ ပါလာတဲ့ တစ္ေယာက္!"
Gu Hai လႈပ္ရွားမႈ ရပ္သြားတယ္။ "ေအာ္ မရွာပါဘူး။ သူက အၾကမ္းခံပါတယ္။ သူအဆင္ေျပမွာပါ။ ကုိယ္တုိ႔ Beijing ကုိ အႏၱရာယ္ကင္းကင္းျပန္ေရာက္တဲ့အထိေစာင့္ျပီးမွ သူ႕ကုိ ျပန္လာရွာမယ္ေလ။ အဲ့လုိဆုိလည္း ေနာက္မက်ေသးပါဘူး"
Bai Lou Yin အၾကာၾကီးႏႈတ္ဆိတ္ေနမိတယ္။ ျပီးမွ ဆက္ေမးတယ္။
"ေဟာင္ေကာင္က Gu Yang ကုမၸဏီအေျခအေန ဘယ္ေလာက္ဆုိးလဲ?"
"သူ႕ကို ခဏေလာက္ေတာ့ အလုပ္ရႈပ္ေစမွာေပါ့!"
Bai Lou Yin မ်က္ႏွာတင္းသြားတယ္။ "သူ႕ကုိ ရုိက္သတ္ခဲ့တာေတာ့ မဟုတ္ဘူး?"
"အဓိပၸါယ္မရွိတာ၊ သူက ကုိယ့္အစ္ကုိဥစၥာ!"
Bai Lou Yin ႏႈတ္ခမ္းေတြကုိ မဲ့ရင္း "ေျပာမယ္ေနာ္..မင္းအစ္ကုိ မင္းကုမၸဏီအေပၚလုပ္သြားတဲ့ ဆုိးဆုိးရြားရြားကိစၥေတြက မင္း,သူ႕ကုမၸဏီမွာလုပ္ခဲ့တာေတြထက္ ပိုဆုိးတယ္။ သူသာ မင္းကို ျခိမ္းေျခာက္ဖုိ႔ မင္းကုမၸဏီက လွ်ိဳ႕၀ွက္စာရြက္စာတမ္းေတြကုိ အသံုးခ်မယ္ဆိုရင္..မင္းအၾကီးၾကီး နစ္နာသြားမယ္"
"အဆင္ေျပသြားမွာပါ။ အခုကုိယ့္မွာ ၀ွက္ဖဲရွိေနျပီပဲ" Gu Hai က ယံုၾကည္ခ်က္အျပည့္နဲ႔ေျပာတယ္။ "ကိုယ့္မွာ သူ႔လက္ရုံး Tong Zhe ကုိ ရထားျပီးျပီဆုိေတာ့..သူ႕ကုမၸဏီတစ္ခုလံုးက လွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္ေတြအားလံုးကုိ ရလုိက္သလုိပဲ။ သူ ကုိယ့္ကုိ ျခိမ္းေျခာက္ရဲမယ္ဆုိရင္..ကုိယ္လည္း သူ႕ကုိ ျခိမ္းေျခာက္ႏုိင္တာပဲ။ ဒါ့အျပင္ ကုိယ့္အစ္ကုိမ်က္လံုးထဲမွာ Tong Zhe က အရာရာထက္တန္ဖုိးရွိတယ္။ သူ,အလုပ္ထြက္လာတာဟာ သူ႔ကုိ ဖ်က္ဆီးလုိက္တာပဲ"
"မင္းေျပာသလုိ သူတုိ႔ဆက္ဆံေရးက ခုိင္မာတယ္ဆုိရင္..မင္းကဘယ္လုိလုပ္ျပီး သူ႕ကုိ အပါ,ေခၚလာႏုိင္တာလဲ?" ဒီကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး Bai Lou Yin က အရမ္းသိခ်င္ေနတယ္။
Gu Hai က ေပါ့ပါးစြာျပံဳးလုိက္ျပီး "ဒါက လွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္"
သူေျပာျပီးတဲ့ေနာက္မွာ Bai Lou Yin ကုိ ဆြဲထူျပီး သူ႔ကုိယ္ေပၚက ေျမၾကီးေတြကုိခါခ်တယ္။
"ဆူးေတြရွိေသးလား စမ္းၾကည့္ဦး"
Bai Lou Yin က မလႈပ္မရွက္ ေနရာမွာတင္ရပ္ေနတယ္။ သူ႔မ်က္လံုးေတြက Gu Hai ကုိ စိုက္ျကည့္ေနတယ္။ "ဘယ္လုိ လွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္လဲ?"
Gu Hai က Bai Lou Yin လက္ေတြကုိ ဆုပ္ကုိင္ျပီး "လာ..ကုိယ့္ေပါင္ေပၚ လာထုိင္၊ ဒါမွ ခ်စ္,ဖင္ေပၚ မဖိမိေတာ့မွာ"
"ဘယ္လုိလွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္လဲ သိခ်င္တယ္လုိ႔"
Gu Hai က ျပန္ေျဖဖုိ႔စိတ္မပါဘူး။ "ကိုယ္တုိ႔ ျပန္ေရာက္ေတာ့မွ အဲ့ဒီအေၾကာင္းေျပာရေအာင္။ ဒီကေန ဘယ္လုိျပန္ထြက္ရမလဲဆုိတာပဲ ကုိယ္တုိ႔ စဥ္းစားရမွာ"
အေျခအေနအရ ဒီအခ်ိန္မွာ ပုိအေရးၾကီးတဲ့ကိစၥအေပၚ အာရုံေျပာင္းထားျပီး..Bai Lou Yin ကုိ စကားလမ္းေၾကာင္းေျပာင္းလုိက္လို႔ အဆင္ေျပသြားတယ္။
"တကယ္လုိ႔ ငါတုိ႔သာ Beijing ကုိ အႏၲရာယ္ကင္းကင္းနဲ႔ ျပန္ေရာက္ႏုိင္ရင္..ကိစၥအားလံုးက ကုိင္တြယ္ဖုိ႔ လြယ္ကူသြားျပီ...ငါစိတ္ပူတာက မငး္အစ္ကုိ တပ္မကုိ အရင္ျပန္ေရာက္တာနဲ႔ ေလတပ္အကူအညီေခၚျပီး.. ငါတုိ႔ကုိ ဒီအထိလာဖမ္းမွာကုိပဲ။ အဲ့လုိသာဆုိ ငါတုိ႔ၾကိဳးစားထားတာေတြအားလံုး အလ ကား ျဖစ္ကုန္မယ္"
"သူ႔မွာသာ တကယ္အစြမ္းရွိခဲ့ရင္ ကုိယ္တုိ႔ႏွစ္ေယာက္ ႏြံေတာထဲ ရက္ေပါင္းမ်ားစြာပိတ္မိေနခဲ့စရာ အေၾကာင္းမရွိဘူး"
"ဒါေပမယ့္ အစြမ္းရွိေနခဲ့ရင္ေရာ?"
"အဲ့လုိျဖစ္စရာ အေၾကာင္းမရွိဘူး" Gu Hai တုိင္တည္မိတယ္ "ကိုယ္တုိ႔ Hebei ပုိင္နက္ထဲေတာင္ေရာက္ေနျပီ။ မနက္ျဖန္ကုိယ္တို႔ ေဘဂ်င္းကုိ ျပန္မေရာက္ခင္..သူလုံး၀ ကုိယ္တုိ႔ကုိ ရွာမေတြ႕ေစရဘူးလုိ႔ အာမခံတယ္။"
သူတုိ႔ စကားေျပာျပီးခါစရွိေသးတယ္။ မေ၀းတဲ့ တစ္ေနရာကေန "ဘုန္း" ဆုိတဲ့ အသံ အက်ယ္ ၾကီးၾကားရတယ္။ အဲ့ဒါက က်ယ္ေလာင္လြန္းလို႔ သူတို႔ ေျခေထာက္ေအာက္ကေျမၾကီးေတာင္ တုန္ခါသြားတယ္။
**ဘာျဖစ္တာလဲဟ**
Bai Lou Yin မ်က္ႏွာထားေျပာင္းသြားတယ္။ သူတို႔နဲ႔ သိပ္မေ၀းတဲ့တစ္ေနရာက မီးခုိးလံုးေတြ တက္လာတာ သူေတြ႔လုိက္တယ္။ ေလတပ္မွာ ႏွစ္ေတြအမ်ားၾကီးေနခဲ့တဲ့ အေတြ႕အၾကံဳအရ..ဒါဟာ ေလယာဥ္ပ်က္က်တဲ့ အပုိင္းအစေတြပဲ ျဖစ္ရမယ္။
"ဘာျဖစ္တာလဲ?" Gu Hai ထရပ္ျပီး အေ၀းကုိ ၾကည့္တယ္။ "ကုိယ္တုိ႔ စီးခဲ့တဲ့ ေပါက္ကြဲသြားတဲ့ ေလယာဥ္က အခုမွ ပ်က္က်လာတာေတာ့ မဟုတ္ႏုိင္ဘူးမလား?"
Bai Lou Yin ရင္နဲနဲ တုန္သြားျပီး..ခ်က္ခ်င္းျပန္ေျဖတယ္။ "ဘယ္လုိလုပ္ ျဖစ္ႏုိင္မွာလဲ?"သူက အသံမာမာနဲ႔ ေျပာတယ္။
စစ္စိမ္းေရာင္ေလထီးတစ္စီးက သိပ္မေ၀းတဲ့ ေနရာမွာ ဆင္းသက္လာတယ္။
Bai Lou Yin စိတ္ေယာက္ယက္ခက္သြားတယ္။ "မဟုတ္မွလႊဲေရာ..မင္းရဲ႕ Tong Zhe ဆုိတာ ေျမျပင္ေရာက္ျပီထင္တယ္?"
"သူက စြန္(kite) လား? ေလေပၚဒီေလာက္ေတာင္ အၾကာၾကီး ၀ဲေနရေအာင္..."
ႏွစ္ေယာက္သား အသံလာရာကို ဦးတည္ျပီး ေျဖးေျဖးသြားၾကတယ္။ လမ္းတစ္၀က္ေရာက္မွ Bai Lou Yin ရဲ႕ လမ္းေလွ်ာက္ႏႈန္းက စိတ္ပ်က္စြာရပ္တန္႔သြားတယ္။
စိုးရိမ္ရတဲ့အရာက သင့္ဆီတကယ္ပဲ လာပါျပီ။
Gu Hai လန္႔ဖ်န္႔သြားတယ္။ "ငါ့အစ္ကုိ ဘယ္လုိမ်ား ခုန္ခ်ခဲ့ရတာပါလိမ့္?"
Bai Lou Yin က ေလယာဥ္အပ်က္အစီးေတြနဲ႔ သိပ္မကြာတဲ့ ေနရာမွာ ရွိတယ္။ "သူ႔ကုိ တစ္ေယာက္ေယာက္ ပစ္ခ်လုိက္တာ!"
Gu Yang က ေျမျပင္က ကုန္းထတယ္။ သူ႔အကၤ် ီမွာ ေပေနတဲ့ ေျမၾကီးေတြကုိခါခ်ျပီး သူ႔ ေဘးပတ္ပတ္လည္ကို စတင္စူးစမ္းတယ္။ မၾကာပါဘူး၊ သူ႕မ်က္လံုးေတြက မေ၀းတဲ႔ေနရာက ရပ္ေနတဲ့ လူႏွစ္ေယာက္ဆီကုိ ဦးတည္လာတယ္။ ေသြးကန္ၾကီး သူ႕ရင္ထဲမွာ ေပါက္ပြားလာျပီး သူ႕လည္ေခ်ာင္းကေန ပန္းထြက္လာေတာ့မလုိပဲ။
**အက်င့္မေကာင္းတဲ့ေကာင္ေတြ!! ေနာက္ဆံုးေတာ့ တိရစၧာန္ႏွစ္ေကာင္ကုိ ဖမ္းမိျပီေပါ့!!**
Gu Yang တစ္ေယာက္ သူတုိ႔ဆီကုိ လူသတ္ခ်င္ေနတဲ့အမူအရာနဲ႔ ခ်ဥ္းကပ္လာတာေတြ႕တာနဲ႔...Gu Hai ပထမဆံုးလုပ္တာက..ရန္သူကုိ ေခါင္းခ်င္းဆုိင္ေတြတာ မဟုတ္ဘဲ..Bai Lou Yin ရဲ႕ ေအာက္ခံ ေဘာင္းဘီကုိ Gu Yang မေတာ္တဆ,မျမင္ေစဖုိ႔.. သူ႔လက္ေတြနဲ႔ Bai Lou Yin ေဘာင္းဘီေတြကုိ ဆြဲေစ့ထားမိတာပဲ။
Gu Yang က Gu Hai ရဲ႕ ေကာ္လံကုိ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း ဆုပ္ကုိင္လုိက္ျပီး ေဒါသူပုန္ထကာေအာ္ေငါက္ပစ္တယ္။
"မင္းက တကယ့္ ငါ့ရဲ႕ညီလိမၼာေလးပဲ!"
Gu Hai ၾကည့္ရတာ တကယ္တည္ျငိမ္တယ္။ "ခ်ီးက်ဴးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးပဲ!!"
"မင္း ငါ့ဖိုင္က password ကုိ သိခ်င္လား?" Gu Yang က ခ်က္ခ်င္းပဲ ေလသံေျပာင္းသြားတယ္။
Gu Hai က ေအးစက္စက္နဲ႔ သူ႕ကုိ အကဲခက္ေနတယ္။
Gu Yang က သူ႕ႏႈတ္ခမ္းေတြကုိ Gu Hai နားနားေလးကပ္သြားျပီး စကားလံုးတစ္လံုးခ်င္းဆီကို နား,နား ျပီး ေျပာတယ္။ သူေျပာတာက "ငါ- Bai Lou Yin - ကို - ခ်စ္ - တယ္"
Gu Hai တစ္ကုိယ္လံုး ထိန္႔လန္႔မႈနဲ႔ ျပည့္သြားတယ္။
ဟိုတစ္ဖက္ကေန ဒါကုိ Bai Lou Yin ရွင္းရွင္းၾကီး ၾကားရတယ္။ သူက Gu Hai ကုိ ျမန္ျမန္ဆြဲေခၚသြားျပီး သူ႔ခႏၶာကုိယ္ကုိ တင္းတင္းဖက္ထားရင္း..Gu Hai ခံစားခ်က္ေတြ သက္သာသြားေအာင္ အဆက္မျပတ္ၾကိဳးစားေနတယ္။
"သူ႔စကားေတြကုိ မယံုနဲ႔ေနာ္။ သူက ကို႔ကုိ ဆြဖုိ႔ ၾကိဳးစားေနတာ...ငါသူနဲ႔ ဒဲ့သြားရွင္းမယ္"
Gu Hai ညီးတြားတယ္။ "ခ်စ္, မင္း..ဒီေနရာမွာပဲေျပာ"
"ဒီစကားေတြက ကို႔မ်က္စိေရွ႕မွာ ေျပာလုိ႔မရဘူး" Bai Lou Yin စြဲစြဲျမဲျမဲေျပာတယ္။
Gu Hai ခ်က္ခ်င္းပဲ စိတ္လြတ္သြားတယ္။
"ဘာစကားမို႔လုိ႔ ကိုယ့္မ်က္စိေရွ႕မွာ ေျပာလုိ႔မရတာလဲ?"
"ကို႔ေရွ႕မွာ ေျပာလုိ႔မရဘူးဆုိရင္.. ေျပာလုိ႔မရလုိ႔ပဲ! ကို,မနာလုိျဖစ္လာရင္ေတာင္ ကိုပဲ,ေအာင့္အီးသည္းခံေန,ေနရမယ္ေနာ္!" Bai Lou Yin တစ္ခါမွ ဒီေလာက္အရွိန္နဲ႔ မေပါက္ကြဲခဲ့ဖူးဘူး။
သူက Gu Yang ကုိ လက္ေမာင္းကကုိင္ျပီး အေ၀းကုိဆြဲေခၚသြားတယ္။
ဒီအမ်ိဳးသားႏွစ္ေယာက္ မီတာ ၅၀ ေလာက္လမ္းေလွ်ာက္ျပီးမွ Bai Lou Yin က Gu Yang လက္ေမာင္းကုိ လႊတ္ေပးလုိက္တယ္။
