Chapter 234: အပြန်အလှန်
ကျီတန်ထု ချက်ချင်း ဇူအန်အင်္ကျီရင်ဘတ်ကို ဖမ်းဆုပ်လိုက်သည်။ “ရှောင်ချီအပေါ် မင်း ဘာလုပ်ခဲ့တာလဲ”
“အစ်ကိုကြီး စိတ်လျော့ပါအုံး စိတ်လျော့ပါအုံး” အဲ့လိုတုံ့ပြန်မှုမျိုး ရလိမ့်မယ်လို့ ဇူအန် ဘယ်လိုမှ ကြိုမတွေးမိခဲ့ပေ။ ချက်ချင်း မတရားခံရသော အသံမျိုးဖြင့် ပြောလိုက်သည်။ “ကျုပ် ဘာမှမလုပ်ခဲ့ပါဘူး”
“အဲ့ဒါဆို မင်းညီလေး ပြန်ကောင်းမကောင်း ဘာလို့ သူ့ဆီမေးခိုင်းရတာလဲ” ကျီတန်ထုမျက်ဝန်းထဲ၌ အန္တရာယ်များသည့် အရိပ်အခြည် ဖျတ်ခနဲ လက်သွားသည်။ သူ၏ ပုံမှန်ပေါ့ပြက်ပြက်နိုင်သော အမူအကျင့်သည် ဘယ်ရောက်သွားမှန်း မသိတော့ချေ။
“သူကျုပ်ကို အဲ့အကြောင်း မေးလို့ ဖြစ်ပျက်ခဲ့တဲ့ အရာအားလုံး ကျုပ် သူ့ကို ပြောပြခဲ့လို့ပေါ့” ဇူအန် လုံးဝဆွံ့အသွားသည်။ အဖေတွေအားလုံးက သူတို့သမီးတွေ အခြားယောကျာ်းလေးတွေရဲ့ ချဉ်းကပ်ခံလိုက်ရရင် ဒီလိုပုံစံမျိုး ဖြစ်သွားကြတာလား။ သူ့သမီးနဲ့တွေ့ရင် ယောက်ျားတွေအကုန် ငတ်ပြတ်နေတဲ့ ၀က်တွေ ဂေါ်ဖီထုပ်တွေ့သလို ပြုမူကြမယ်ထင်ထားကြတာလား။
ထိုအခါကျမှသာ ကျီတန်ထု၏ အမူအရာ ပြေလျော့နူးညံ့သွားနိုင်တော့သည်။ သို့သော် သူ့မျက်ခုံးများကို ပင့်တက်သွားစေသည့် အကြောင်းအရာတစ်ခုအား သူ ချက်ချင်း စဉ်းစားမိလိုက်ပြန်သည်။ “မင်းတို့နှစ်ယောက်က ဘာလို့အဲ့လိုအကြောင်းမျိုး ပြောကြတာလဲ”
“ကျီ မိန်းကလေးက နဂိုကတည်းက ကြင်နာတတ်တဲ့သူလေ။ ဘယ်လိုပဲဆိုဆို သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ကို စိုးရိမ်စိတ်ပူပေးမှာက ပုံမှန်ပဲမလား” ဇူအန်သည် နတ်ဆေးဆရာ၏ လက်ကို သူ့အင်္ကျီကော်လာမှ ဖယ်ရှားပစ်ဖို့ ကြိုးစားလိုက်သည်။ “အဲ့ဒါတွေအပြင် သူက အမြဲတမ်း ဆေးပညာကို စိတ်ထက်သန်သန်နဲ့ လေ့လာသင်ယူနေခဲ့တာပဲ။ ဒီလောက်ခက်တဲ့ ကိစ္စမျိုး ထွက်ပေါ်လာချိန် ကုသနည်းလမ်းစဉ်ကို သူစိတ်ဝင်စားမှာက သေချာနေတာပဲလေ”
ထိုမျှ စကားအများကြီးပြောပြီးနောက် သူ စပြီး စိတ်တိုလာတော့သည်။
“ခင်ဗျား ဘယ်လိုလုပ်ဒီအကြောင်းကို စပြောရဲတာလဲ။ ရှောင်ချီကသာ ကျုပ်ကို မပြောရင် ခင်ဗျားရဲ့ ချိတ်ပိတ်မန္တာန်ပျက်ပြယ်ဆေး ဆိုတာက ဒီအတိုင်း ကြုံရာပြောလိုက်တာပဲဆိုတာ ကျုပ် သိခဲ့ရမှာ မဟုတ်ဘူး။ အဲ့ဒါက အလုပ်ဖြစ်မဖြစ် ခင်ဗျားကိုယ်တိုင်တောင် မသိခဲ့ဘဲနဲ့”
