Chapter 380: တိတ်တခိုးပျော်ရွှင်မှု
ဟုန်ရှင်းယင်ကို လိုက်ရှာရန် ကြိုးစားခြင်းဖြင့် ဇူအန် အလုပ်မရှုပ်တော့ပေ။ ထို့အစား ချင်ဝမ်ယွီ ကို အိမ်တော်သို့ ပြန်ခေါ်ရန် လူတစ်ချို့စေလွှတ်လိုက်သည်။
သူမကို စောင့်နေရင်း ဇူအန် တစ်စုံတစ်ရာကို သတိရလိုက်သည်။ ချူတိုင်းရှန် ၏ ခန္ဓာကိုယ်ကို ရှာဖွေလိုက်သောအခါ ပုလင်းနှစ်ခု ရှာတွေ့လိုက်ရသည်။ အနီရောင်စာသားဖြင့် နွားသိုးနို့ရည် ဟုရေးထားသော အဖြူရောင်ပုလင်းတစ်ခု ရှိနေသည်။ ၎င်းသည် ချင်ဝမ်ယွီ ကို အဆိပ်မိစေသောအရာဖြစ်ပေမည်။ ကျီတန်ထု တောင့်တနေသောအရာလည်းဖြစ်သည်။
ဟမ့်… ဒါကို ငါ ဘဏ္ဍာပိုင်သိမ်းတယ်။ ကျီတန်ထု ရသွားလို့မဖြစ်ဘူး။ သူ့ကြောင့် အပြစ်ကင်းတဲ့မိန်းမပျိုလေး ဘယ်နှစ်ယောက် ထိခိုက်နိုင်မလဲမသိနိုင်ဘူး။
ဒုတိယပုလင်းမှာ အစိမ်းရောင်ဖြစ်ပြီး ‘စိတ်ပူစရာများပျောက်ကွယ်စေ’ ဟူ၍ တံဆိပ်ကပ်ထားသည်။
‘စိတ်ပူစရာများပျောက်ကွယ်စေ’ တဲ့။ ဇူအန် တွေဝေသွားသည်။ ဒါက ဘာလဲ။ ဒီနာမည်က ကဗျာဆန်တယ်ဟ။ ဒါပေမယ့် ဘယ်လိုအာနိသင်ရှိမလဲ မသိဘူး။
နောက်မှ ရှောင်ချီကို စမ်းကြည့်ခိုင်းရမယ်။
ကျီတန်ထု၏ ဒေါသထွက်နေသော မျက်နှာ စိတ်ထဲတွင်ပေါ်လာသည်။ အကယ်၍ သူ၏ အဖိုးတန်သမီး ကို မည်မျှ ဒုက္ခရောက်စေခဲ့သည်ကို ရှာတွေ့သွားပါက ဇူအန် လူသေဖြစ်လိမ့်မည်ဖြစ်သည်။
တုန်ယင်သွားကာ ၎င်းအတွေးကို ချက်ချင်း ဖယ်လိုက်သည်။ ၎င်းကို နောင်မှ စူးစမ်းရန်အတွက် တောက်ပခြင်းဖန်လုံး ထဲသို့ ထည့်လိုက်သည်။
...
ခိုလှုံရာအိမ်တွင် ချင်ဝမ်ယွီက ချူအိမ်တော်၏ အစောင့်များကို တွေ့ရသောအခါ အရင်ဆုံး ပုန်းကွယ်ရန်စဉ်းစားမိသည်။ ဇူအန် ထွက်သွားသည့်အချိန်ကြာနေပြီဖြစ်သောကြောင့် စိုးရိမ်နေသေးသည်။
သတင်းပို့သူက ထပ်ခါတလဲလဲ သစ္စာဆိုနေသောကြောင့် ထိုသူမှာ ယုံကြည်ရသူဖြစ်သည်ကို သတိရလိုက်သည်။ အဆုံးတွင် ချူအိမ်တော်သို့ ပြန်လိုက်သွားသည်။
ချူအိမ်တော် က လူများ ချင်ဝမ်ယွီ ကို မြင်သောအခါ သူတို့ပုခုံးတွင် ပိနေသော ကျောက်တုံးကြီး ပြုတ်ကျသွားပြီဖြစ်သည်။
ဇူအန်၏ စကားလုံးများမှာ တစ်ဖက်သက်သာဖြစ်သည်။ သူသည် ချူကလန်၏ သခင်လေးဖြစ်နေရင်တောင်မှ သြဇာအမှန်ရှိသူတို့မှာ သခင်ကြီး၊ သခင်မနှင့် ပထမသခင်မလေးတို့ဖြစ်သည်။
