Chapter 330: ဘယ်သူလဲ
သူ့ကိုယ်ပေါ်က အနံ့ဆိုးများ စထွက်လာသော် ဇူအန် ရှုံ့မဲ့သွားရသည်။
သေစမ်း ငါကတော့ လောင်မိုင်ရဲ့ ဒီကြောင်တောင်တောင်ကိစ္စကြောင့် ခံနေရပြီ။
ဝေဟုန်ဒီအစေခံများအား ဝေဆောင်ကို အခန်းပြန်ပို့ခိုင်းလိုက်သည်။ ထို့နောက် ဇူအန်ကိုပြောလာသည်။
"ညီအစ်ကိုဇူ ကျုပ်ညီလေးကိုပြန်လာပို့ပေးတာ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။ ချိုးဖို့ ရေပူနဲ့ အခန်းပြင်ပေးခိုင်းပြီးပြီ။ အစ်ကိုဇူ ရေမိုးချိုး အဝတ်လဲပြီးလို့ ဆန္ဒရှိရင် ဒီညအိမ်တော်မှာ နားလို့ရပါတယ်"
ဇူအန် ခေါင်းငြိမ့်လိုက်ပြီး
"ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ညီအစ်ကိုဝေ။ ကျုပ်လည်း ဒီနေ့သောက်တာ နည်းနည်းများသွားတယ်။ ဒီပုံစံအတိုင်းသာ အိမ်ပြန်ရင် အိမ်ကမိန်းမကတော့ သတ်တော့မှာပဲ။ အစ်ကိုဝေရဲ့ ဖိတ်ခေါ်မှုကို ဝမ်းသာအားရ လက်ခံလိုက်ပါ့မယ်"
ဝေဟုန်ဒီ အသက်ရှုပင် ရပ်ချင်သွားသည်။ သူက ယဉ်ကျေးသမှုပြုကာ ဖိတ်ခေါ်ရုံပင် တကယ်နေလိမ့်မည်ဟု မထင်ထားပေ။
သို့သော် ပြောပြီးပြီဖြစ်၍ သူ့စကားသူ ပြန်ရုတ်သိမ်း၍မရတော့ပေ။
"ညီအစ်ကိုဇူက အားနာနေပါပြီ။ ဒါပေမဲ့ ချူသခင်မလေးက ဒီလောက်ကြမ်းမယ်လို့တော့ ကျုပ်စိတ်ကူးယဉ်လို့ကို မရဘူး"
ဇူအန် ရယ်လိုက်သည်။
"သူက တစ်ခြားလူတွေရှေ့မှာပဲ နတ်သမီးလေးလိုဖြစ်နေတာ။ သီးသန့်ဆိုရင် တစ်ခြားမိန်းကလေးတွေနဲ့ အတူတူပဲ"
ထိုစကားကြားသော် ဝေဟုန်ဒီ အလွန်မနာလိုဖြစ်သွားရသည်။
"အစ်ကိုဇူက တကယ့်ကိုကောင်းချီးပေးခံထားရတာပဲ"
ငါ့မှာသာ ချူသခင်မလေးလိုမိန်းမရှိရင် အချိန်တိုင်း သူ့ဘေးနားကပ်နေမှာပေါ့။ ဘာလို့ အပြင်မှာ အိပ်နေဦးမလဲ။
အစာဝတဲ့လူတွေက တကယ်ပဲ ငတ်နေတဲ့လူတွေရဲ့ ဒုက္ခကို နားမလည်ဘူးပဲ။
သင်သည် ဝေဟုန်ဒီ ထံမှ အမျက်ပွိုင့် ၉၉ ရယူလိုက်သည်။
"ဟားဟား မြှောက်နေပါပြီ။ အမှန်တော့ သူ့လိုဇနီးမျိုးကလည်း သူ့ပြဿနာနဲ့သူ လာတာပဲ" ဇူအန် သက်ပြင်းချလိုက်သည်။
