Together Forever

Part 9

Μας άνοιξε ο Διονύσης.
"Γεια σας κορίτσια! Περάστε μέσα!" μας είπε χαμογελώντας.
Όταν μπήκαμε μέσα, είδα τον Γιώργο να κάθεται στο παράθυρο και να καπνίζει. Ο Γιάννης είναι ξαπλωμένος και κοίταγε το κινητό του. Μόλις άκουσαν την άφιξη μας γύρισαν και μας κοίταξαν, ο Γιάννης κοίταξε την Χριστίνα και ο Γιώργος κοίταξε εμένα.
"Λοιπόν, εγώ πάω να πάρω μπύρες. Δεν θα αργήσω!" είπε ο Διονύσης και έσπασε την σιωπή.
"Ωχ ξέχασα το κινητό μου!" είπε η Χριστίνα και κατάλαβα πως ξεκινάει η παράσταση.
"Πήγαινε παρ' το.'' είπε ο Γιώργος.
"Μόνη μου; Φοβάμαι λίγο."
"Θα έρθω εγώ μαζί σου." αμέσως προσφέρθηκε ο Γιάννης. Νομίζω πως ακούω την καρδιά της Χριστίνας να κάνει τούμπες. Χαίρομαι για την αδερφή μου! Άφησα το μπολ με τα μπισκότα σε ένα μικρό κοντό τραπεζάκι με άλλα snacks.
"Επιστρέφουμε σε λίγο." είπε ο Γιάννης.
"Μόνο για το κινητό δεν πάνε." είπε ο Γιώργος αφού έφυγαν.
"Ναι όντως. Η Κέλλυ δεν θα έρθει;" τον ρώτησα και μόλις συνειδητοποίησα ότι είμαστε μόνοι μας στο δωμάτιο.
"Θα αργήσει είπε." είπε. Στέκομαι όρθια και παρατηρώ το δωμάτιο. Δεν είναι και μικρό. Ιδανικό δωμάτιο για δύο άτομα. Δεν έχω ρίξει το βλέμμα μου πάνω στον Γιώργο ενώ καταλαβαίνω πως κάθε ματιά του με καίει. Είναι άβολο όλο αυτό το σκηνικό.
"Καπνίζεις;" με ρώτησε.
"Έχω καπνίσει αλλά τώρα όχι."
"Ξενερωτη."
"Πως με είπες;"
"Άκουσες τι είπα." απάντησε και άρχισε να με πλησιάζει. Νομίζω τρέμω ολόκληρη.
"Δεν με γνωρίζεις καν πως είσαι σίγουρος ότι είμαι ξενερωτη;"
"Πρώτων: δεν θέλω να μάθω τίποτα για εσένα και δεύτερων: φαίνεται ότι είσαι πολύ ξενερωτη και βαρετή." είπε και πλέον η απόσταση που χωρίζει τα στόματα μας είναι λιγότερο από 10 εκατοστά.
"Μάλλον εσύ είσαι ξεροκέφαλος." είπα σιγανά. Με πλησίασε ακόμα περισσότερο.
"Γιατί μου το κάνεις αυτό;" ρώτησε.
"Δεν κάνω τίποτα." απάντησα. Πλέον δεν χώριζε καμία απόσταση τα στόματα μας. Ένωσε τα χείλη μας. Κράτησε μόνο 2 δευτερόλεπτα δεν ήταν τίποτα παραπάνω από ένα απλό πεταχτό φιλί. Απομακρύνθηκε για λίγο, πήρε μια βαθιά ανάσα όπως έκανα και εγώ. Ήρθε ξανά κατά πάνω μου και κόλλησε τα χείλια του πάνω στα δικά μου. Το χέρι του βρισκόταν πάνω στο μάγουλο μου και το άλλο του χέρι πλέον βρισκόταν τυλιγμένο γύρω από τη μέση μου. Κατάφερα να κλείσω τα μάτια μου. Η γλώσσα του δεν άργησε να μπει μέσα στο στόμα μου και να τα εξερευνήσει όλα. Είχε γεύση από τσιγάρο, το οποίο δε με χάλασε καθόλου. Δάγκωσε τα χείλια μου και κέρδισε από έμενε έναν μικρό αναστεναγμό, που τον ικανοποίησε μάλλον αφάνταστα. Δεν είχα φανταστεί ποτέ το πρώτο μας φιλί. Δεν πίστευα ότι θα ήταν έτσι τραβηχτήκαμε και ίδιο μακριά για να πάρουμε αέρα και ύστερα ο Γιώργος ξανά όρμηξε στα χείλια μου. Αναστέναξα και έβαλα τα χέρια μου γύρω από το λαιμό του. Τώρα τα χέρια του βρίσκονταν γύρω από τη μέση μου σφιχτά. Βέβαια τα χέρια του δεν έμειναν εκεί. Άρχισε να μου χαϊδεύει την πλάτη ενώ τα χείλια του ταξίδευαν από το στόμα μου στο λαιμό μου. Μου άφηνε φιλία στον λαιμό γλείφοντας παράλληλα και ρουφώντας ορισμένα σημεία του λαιμού μου. Με κάθε του ρούφηγμα, κέρδιζε έναν αναστεναγμό. Και τότε, ξαφνικά σταμάτησε. Απομακρύνθηκε λίγο για να συντονίσει τις αναπνοές του. Ένιωθα τόσο ζαλισμένη μετά από αυτό το παθιασμένο φιλί. Η πόρτα του δωματίου ανοίγει.
"Όλα καλά παιδιά;" μας ρωτάει ο Διονύσης. Δεν μπορώ να ανασάνω.
"Ναι είμαστε μια χαρά." μπόρεσε να μιλήσει ο Γιώργος με βαριά φωνή, ο οποίος είναι λαχανιασμενος. Εγώ απλά κούνησα το κεφάλι μου. Ο Διονύσης μας κοίταγε περίεργα. Ο Γιώργος βρισκόταν αρκετά μακριά για να καταλάβει κανείς ότι πριν φιλιομασταν. Τον κοίταξα και αυτό που αντίκρισα με ξάφνιασε. Το βλέμμα του ήταν παγωμένο και ψυχρό απέναντι μου. Άνοιξε ξανά η πόρτα. Ήρθε ο Γιάννης με την αδερφή μου και την Κέλλυ από πίσω. Η Κέλλυ έτρεξε κατευθείαν προς το μέρος μου.
"Αχ Δανάη μου έλειψες!" είπε ενώ με αγκαλιάζει σφιχτά. Το βλέμμα μου έπεσε πάνω στην αδερφή μου. Έλαμπε από ευτυχία. Ήταν φανερό τι είχε προηγηθεί. Δεν μπορώ να περιμένω μέχρι να γυρίσουμε σπίτι για να μάθω τι έγινε και να της πω τι συνέβη με τον Γιώργο.
"Εντάξει βρε Κέλλυ! Την έσκασες την κοπέλα! Άστην να ανασάνει και λίγο!" είπε ο Διονύσης και η Κέλλυ με άφησε από την σφιχτή αλλά και ζεστή αγκαλιά της. Απορώ πως ζω ακόμα. Όλα αυτά τα λεπτά, το φιλί με τον Γιώργο και την αγκαλιά της Κέλλυς μετά βίας μπορούσα να ανασάνω. Κοίταξα τον Διονύση με ένα βλέμμα που έλεγε ευχαριστώ και αυτός μου χαμογέλασε πλατιά.
"Λοιπόν τι ταινία διαλέξατε;" ρώτησε η Κέλλυ.
"Θα δούμε την Δαιμονισμένη." απάντησε ο Διονύσης.
"Θρίλερ θα δούμε; Όχι καλύτερα γιατί θα έχουμε εφιάλτες!" είπε η Κέλλυ πράγμα με το οποίο συμφώνησα. Δεν είμαι λάτρης των θρίλερ και των ταινιών τρόμου.
"Θα έχετε εφιάλτες γιατί πολύ απλά φοβάστε!" είπε κάπως κοροϊδευτικά ο Γιώργος.
"Δεν φοβόμαστε! Ξέρεις κάτι ας την δούμε και θα δούμε ποιός θα φοβηθεί!" είπε η Κέλλυ.

Γειααα σαςςς!!! Σε αυτό το part είδαμε το φιλί του Γιώργου και της Δανάης!
Αντίο μέχρι το επόμενο part!