Together Forever

Part 11

Φτάσαμε στο σπίτι.
"Δανάη το σπίτι μας μυρίζει σαν φούρνος." είπε και με έκανε να γελάσω.
"Τα μπισκότα σου έκαναν θραύση σήμερα."
"Ναι κάτι είδα."
"Του Γιάννη του άρεσαν πολύ και έφαγε τουλάχιστον έξι. Και η  Κέλλυ τα τίμησε. Έφαγε και αυτή κάπου τόσα."
"Και στον Διονύση άρεσαν πολύ, με ευχαρίστησε κιόλας. Στον Γιώργο δεν ξέρω αν άρεσαν. Όταν τα έτρωγε το πρόσωπο του ήταν ανέκφραστο."
"Δεν τον παρατήρησα καθόλου σήμερα." είπε καθώς ανέβαινε τις σκάλες.
"Μόλις μου έστειλε μήνυμα ο Γιάννης! Θέλει να βγούμε αύριο οι δύο μας! Θα τρελαθώ!" είπε φωνάζοντας.
"Αυτό είναι τέλειο! Άντε καιρός ήταν!"
"Ανυπομονώ για αύριο!" είπε και πραγματικά μόνο από την φωνή της φαινόταν πόσο ενθουσιασμένη είναι.
"Δεν έχω τι να βάλω."
"Μα καλά από τώρα για αύριο θα αποφασίσεις τι θα βάλεις;"
"Ναι να μην τα έχω όλα για τελευταία στιγμή!"
"Αρχικά, που θα πάτε;"
"Σε ένα εστιατόριο."
"Ωραία! Ίσως μια φούστα μέχρι το γόνατο θα είναι ιδανική."
"Έχω μία! Έλα να την δεις." είπε και άρχισα να πηγαίνω στο πάνω όροφο.
"Ναι είναι πολύ όμορφη! Αυτήν να βάλεις με ένα άσπρο μπλουζάκι."
"Έχω αυτό το άσπρο crop top."
"Για να το δω."
"Είναι strapless βέβαια."
"Αυτό ταιριάζει απόλυτα!"
"Πραγματικά Δανάη σε ευχαριστώ πολύ." είπε και με αγκάλιασε.
"Δεν υπάρχει λόγος για να με ευχαριστείς."
"Υπάρχει!"
"Σε ποιο εστιατόριο θα πάτε;"
"Δεν έχω ιδέα! Αλλά είπε πως θα έρθει να με πάρει αυτός από το σπίτι."
"Τι ώρα περίπου;"
"Κατά τις 9."
"Πως λες να φτιάξω τα μαλλιά μου;"
"Αυτό θα του δούμε αύριο. Μην ανησυχείς!"
"Εντάξει, λοιπόν, καληνύχτα."
"Καληνύχτα, όνειρα γλυκά και απονηρευτα!" της είπα και της έκλεισα το μάτι. Πήγα στο δωμάτιο μου. Έβαλα τις πιτζάμες μου και ξάπλωσα. Ακούμπησα τα χείλη μου και θυμήθηκα το φιλί μου με τον Γιώργο. Και τι δεν θα έδινα για το ξαναζουσα. Άκουσα το κινητό μου να δονείται. Μου έκανε αίτημα φιλίας ο Διονύσης στο Instagram. Το δέχτηκα αμέσως. Άφησα το κινητό μου στο κομοδίνο για να μπορέσω να κοιμηθώ. Άρχισε πάλι να δονείται. Αυτήν την φορά όμως δεν ήταν αίτημα αλλά μήνυμα από τον Διονύση.
"Κοιμάσαι; Ελπίζω να μην σε ξύπνησα."
"Όχι δεν με ξύπνησες. Τώρα ετοιμάζουν να κοιμηθώ."
"Σκεφτόμουν να βγούμε έξω καμία φορά, εγώ και εσύ, αν θέλεις βέβαια." Αυτό το μήνυμα δεν το περίμενα τώρα. Δεν θέλω να τον στενοχωρήσω αλλά δεν μπορώ κιόλας να βγω μαζί του αφού μου αρέσει ο Γιώργος. Θα είναι σαν να τον χρησιμοποιώ, πράγμα που σίγουρα δεν θέλω. Ή μήπως να του πω να βγούμε αύριο και να του πω από κοντά καλύτερα. Δεν μου αρέσει να εκφραζομαι μέσω μηνυμάτων.
"Ναι θέλω."
"Τι λες για αύριο το βράδυ;"
"Ναι τέλεια!"
"Καληνύχτα Δανάη!❤️"
"Καληνύχτα." Να τες και οι καρδούλες. Αύριο πρέπει σίγουρα να ξεκαθαρίσω την θέση μου για να μην του δίνω ελπίδες.

[...]

"Καλημέρα, πως κοιμήθηκες;" ρώτησε η Χριστίνα καθώς έβαζε καφέ στην κούπα της.
"Καλημέρα! Καλά." της απάντησα. Έχω ξυπνήσει εδώ και πολύ ώρα και αυτός είναι ο δεύτερος καφές που πίνω. Όλο το βράδυ στριφιγυρνουσα, δεν μπορούσα με τίποτα να κοιμηθώ. Μάλλον έχω άγχος για το σημερινό.
"Χριστίνα θέλω να σου πω κάτι."
"Ωχ. Για πες."
"Χθες το βράδυ μου έστειλε μήνυμα ο Διονύσης."
"Ναι παρακάτω..."
"Μου ζήτησε να βγούμε οι δύο μας και εγώ δέχτηκα."
"Δέχτηκες; Με έχεις μπερδέψει! Θέλεις τον Γιώργο ή τον Διονύση;"
"Τον Γιώργο θέλω."
"Και γιατί τότε θα βγεις με τον Διονύση;"
"Γιατί δεν θεώρησα σωστό να του πω ότι δεν μου αρέσει μέσω μηνυμάτων. Καλύτερα face to face."
"Σε αυτό θα συμφωνήσω απόλυτα!"
"Πάω να ντυθώ γιατί σκέφτομαι να πάω μια βόλτα στα μαγαζιά. Θέλεις να έρθεις και εσύ;" συμπλήρωσε η Χριστίνα.
"Σκεφτόμουν να πήγαινα το μεσημέρι. Αν θες εσύ να πας τώρα πήγαινε."
"Ας πάμε μαζί το μεσημέρι για να σου δείξω τα αγαπημένα μου!"
"Εντάξει λοιπόν!" Μόλις ήρθε μήνυμα από τον Διονύση.
"Καλημέρα! Λοιπόν, θέλεις να έρθεις από το πανεπιστήμιο κατά τις 21:30 στο δωμάτιο μου;"
"Καλημέρα και ναι!"
"Τέλεια! Ανυπομονώ για απόψε!😍" Σε αυτό το μήνυμα δεν ξέρω τι να απαντήσω.
"Ναι και εγώ!" Καλύτερα που του έγραψα αυτό παρά να μην απαντούσα καθόλου.
"Πότε θα βγείτε με τον Διονύση;"
"Σήμερα το βράδυ."
"Τι ώρα;"
"21:30"
"Πρέπει να αποφασίσουμε τι θα φορέσεις!"
"Αφού θα πάμε το μεσημέρι στα μαγαζιά. Κάτι θα βρω σε ολόκληρο το Λονδίνο."
"Ναι σωστά!"
"Πήρες πιπεριές χθες από το σούπερ μάρκετ;"
"Όχι δεν πήρα. Γιατί;"
"Σκεφτόμουν να φτιάξω πιπεριές γεμιστές στο φούρνο."
"Πόσο καιρό έχω να φάω αυτό το φαγητό; Θες να πάω να πάρω;"
"Όχι θα πάω εγώ."
"Όπως θες. Το σούπερ μάρκετ ειναι τέσσερα τετράγωνα ποιο πάνω."
"Okay."
"Πάντως να κάνεις μια λίστα για να ξέρεις τι θα πάρεις."
"Ναι το έχω υπόψη μου."
"Περίμενε μισό λεπτό! Να βρω την κάρτα να στην δώσω."
"Την κάρτα, την πιστωτική;"
"Ναι! Ορίστε."
"Ευχαριστώ."
"Γεια και πρόσεχε μην χαθείς! Να βάλεις GPS!"
"Εντάξει!"

[...] 

"Επιτέλους, γύρισες! Που ήσουν τόση ώρα;"
"Πρώτα πήγα μια βόλτα εδώ στο τετράγωνο και μετά πήγα σούπερ μάρκετ."
"Ανησύχησα ρε Δανάη! Το κινητό σου γιατί δεν το σήκωνες;"
"Ήταν στο αθόρυβο! Συγγνώμη που σε ανησύχησα."
"Βρήκες πιπεριές;"
"Ναι!"
"Πάλι καλά γιατί τις έχω λιγουρευτει!"
"Τι ώρα έχει πάει;"
"Κοντεύει 12."
"Ωραία, θέλω την βοήθεια σου. Αν θες, βέβαια, να φάμε νωρίς."
"Θέλω! Πες μου τι θες να κάνω."
"Θέλω να βγάλεις ένα ταψί για αρχή."
"Μάλιστα καπετάνιε!"

Γειαα!!! New part!
Αντίο μέχρι το part!