Together Forever

Part 31

"Λέω να κάνω ένα γρήγορο ντουζ." είπα και σηκώθηκα. Μάζεψα τα πιάτα και τα ποτήρια.
"Σε πειράζει να έρθω και εγώ;"
"Καθόλου."
"Να ξέρεις πως αν έρθω δεν θα είναι ένα γρήγορο ντουζ."
"Ε, τότε έλα." Άνοιξα την βρύση και έβαλα υγρό για τα πιάτα στο σφουγγάρι και άρχισα να τα πλένω. Ο Γιώργος έβγαλε ένα τσιγάρο και το άναψε. Αφού τελείωσα με αυτά, σκούπισα τα χέρια μου στην πετσέτα και πήγα κοντά του. Του άφησα ένα φιλί στο μάγουλο και άρχισα να ανεβαίνω τις σκάλες. Με τράβηξε πίσω.
"Που πας χωρίς εμένα;" Ανεβήκαμε τρέχοντας τις σκάλες και μπήκαμε στο μπάνιο κατέβασε το μποξερακι του και εγώ έβγαλα το πουκάμισο του. Τα αφήσαμε στο πάτωμα και μπήκαμε στην ντουζιέρα.
"Πήγες με το μποξερακι να πάρεις κρουασανακια;"
"Όχι έβαλα ρούχα. Αν και πολύ θα ήθελε να με δει η φουρναρησα μόνο με το μποξερακι."
"Πολύ αστείο." Άνοιξε την βρύση με αποτέλεσμα να βραχουν τα μαλλιά μου. Δεν με πείραξε. Αλλάξαμε θέσεις και μπήκε αυτός κάτω από το νερό. Έπιασα το σαμπουάν. Έβαλα μια ποσότητα στο χέρι και άρχισα να τρίβω τα μαλλιά μου. Ο Γιώργος έκλεισε την βρύση και έπιασε το αφρολουτρο. Σαπουνισε το σώμα του. Ξεβγαλα τα μαλλιά μου και μετά σαπουνισα το σώμα του με αφρολουτρο.
"Άσε με να σου κάνω την πλάτη." είπε ο Γιώργος. Γύρισα και άρχισε να με χαϊδεύει και παράλληλα να με τρίβει με το σφουγγάρι. Άφησε το σφουγγάρι και με έπιασε από την μέση.
"Άνοιξε λίγο τα πόδια σου." μου είπε στο αυτί μου ενώ ολόκληρος είχε κολλήσει πάνω μου. Με τραβάει λίγο πιο πίσω με αποτέλεσμα να μπει μέσα μου. Το πρόσωπο μου είχε κολλήσει στον τοίχο του μπάνιου ενώ εκείνος έμπαινε μέσα μου με σταθερή ταχύτητα. Το νερό έτρεχε στην πλάτη μου και στο πρόσωπο του. Αναστεναζε πιο πολύ από ότι εγώ. Μου αρέσει που με θέλει και το δείχνει.
"Δανάη είσαι τόσο εθιστική. Δεν μπορώ να μην είμαι συνέχεια κοντά σου, μέσα σου." είπε με ο, τι ανάσα του είχε απομείνει. Το ένα του χέρι κρατούσε το στηθος μου και το άλλο την κοιλιά μου, ενώ το σώμα του ήθελε ολόκληρο να μπει μέσα μου. Ύστερα από λίγο δεν άντεξα και τελείωσα. Μετά από λίγο τελείωσε και εκείνος στην πλάτη μου. Με το που γύρισα να τον κοιτάξω με φίλησε. Ήταν ένα φιλί παθιασμένο. Με κόλλησε πάλι στον τοίχο. Με μια κίνηση με σήκωσε.
"Θα σε ξαναέκανα να τελειώσεις αλλά δεν θα προλάβουμε." Με άφησε κάτω και με τοποθέτησε κάτω από το νερό. Τα χέρια του ταξίδευαν σε όλο το κορμί μου. Όπως και τα δάχτυλα του έψαξαν πολύ καλά την ευαίσθητη περιοχή μου. Άνοιξα το στόμα μου αλλά δεν πρόλαβα να αρθρώσω λέξη. Το στόμα βρισκόταν πάνω στο δικό μου. Με φιλούσε ενώ τα δάχτυλα του με έκαναν να τρέμω. Έβγαλε τα δάχτυλα του από εκεί, σταμάτησε το φιλί και με κοίταξε. Όρμησα πάνω του.
"Δεν με νοιάζει και αν αργήσουμε." Με κοίταξε λίγο για να το επεξεργαστεί και εν τέλει το κατάλαβε.
"Σου χαλάω εγώ χατίρι;" Με σήκωσε πάλι και ακούμπησα την πλάτη μου στον τοίχο. Μπήκε κατευθείαν μέσα μου. Οι ωθήσεις του έγιναν πιο γρήγορες και πιο δυνατές με αποτέλεσμα να φωνάζω το όνομα του δυνατά.
"Γιώργο δεν μπορώ άλλο." Με το που του είπα σταμάτησε. Με κατέβασε και με πήρε στην αγκαλιά του.
"Τι έγινε;"
"Πόνεσα λίγο." Γουρλωσε τα μάτια του.
"Πονάς τώρα;"
"Όχι, εκείνη την στιγμή μόνο."
"Είσαι σίγουρη πως δεν πονάς;"
"Ναι και συγγνώμη αν σε ξενέρωσα." είπα με κατεβασμένο το κεφάλι.
"Τι; Ούτε καν!"
"Απλά ξέρεις... εγω πριν από εσένα δεν είχα... δεν είχα σεξουαλική ζωή. Οπότε καταλαβαίνεις πως τέσσερις φορές ήταν κάπως αρκετό έως πολύ για εμένα αλλά μάλλον χρειάζομαι λίγο χρόνο για συνηθίσει το σώμα μου."
"Ναι έχεις δίκιο, δεν...δεν σκέφτηκα καθόλου ότι μπορεί... μπορεί να σε πονέσει."
"Εντάξει δεν έγινε και κάτι." Είχε κατεβάσει το κεφάλι του.
"Αλήθεια δεν έγινε κάτι." Σήκωσε το βλέμμα του και τα μάτια είχαν ήδη κοκκινίσει. Ένιωσα πολύ άσχημα. Δεύτερη φορά που τον βλέπω να κλαίει.
"Δεν ήθελα να σε πονέσω." είπε φανερά μετανιωμένος.
"Στιγμιαίος ήταν ο πόνος. Πέρασε τώρα, αλήθεια."
"Εντάξει, όμως πρέπει να ντυθούμε και να πάμε στην σχολή."
"Ναι." Πήρα την πετσέτα μου και τυλίχτηκα. Έβγαλα και μια καθαρή πετσέτα από την ντουλάπα και την έδωσα στον Γιώργο. Άνοιξα και μια καινούργια οδοντόβουρτσα και του την έδωσα.
"Αυτή είναι για όταν θα κοιμάσαι εδώ. Αν θες μπορείς να φέρεις μερικά εσώρουχα για να έχεις εδώ."
"Καλή σκέψη. Θα φέρω." Χαμογέλασα πλατιά. Πήγα στο δωμάτιο μου για να ντυθώ. Με ακολούθησε. Έβγαλα από την ντουλάπα ένα τζιν και ένα μαύρο μπλουζάκι. Ντύθηκα γρήγορα γρήγορα, έβαλα τα αθλητικά μου και σκούπισα τα μαλλιά μου. Τα χτενισα και τα έκανα μια πλεξούδα.
"Είμαι έτοιμη!" είπα και γύρισα να κοιτάξω τον Γιώργο. Είχε ξαπλώσει στο κρεβάτι μου και χάζευε με το κινητό του.
"Τι ώρα είναι;"
"9:43."
"Πρέπει να φύγουμε."
"Ναι αλλά πρώτα να περάσουμε από τον ξενώνα να αλλάξω."
"Ναι όντως. Είναι υπερβολή να πας πρώτη μέρα με πουκάμισο." Σηκώθηκε και κατεβήκαμε στο σαλόνι. Άκουσα κλειδιά στην πόρτα. Ήταν η Χριστίνα.
"Καλημέρα." είπε.
"Καλημέρα Χριστίνα." είπε ο Γιώργος.
"Εμείς φεύγουμε τώρα." είπα καθώς ετοίμαζα την τσάντα μου.
"Ωραία, εγώ πάω να αλλάξω."
"Πάμε;" με ρώτησε.
"Ναι φεύγουμε." είπα και άνοιξα την πόρτα για να βγούμε.
"Πήρα εγώ τα κλειδιά σου." είπε ενώ με είδε να τα ψάχνω μανιωδώς.
"Εντάξει αλλά μετά να μου τα δώσεις."
"Εντάξει." Περπατήσαμε αμίλητοι μέχρι το πανεπιστήμιο. Η αυλή ήταν σχεδόν γεμάτοι από φοιτητές. Έπιασε το χέρι μου. Δεν σταμάτησε στιγμή να περπατάει και δεν μου άφησε το χέρι, ίσα ίσα που το κράτησε πιο σφιχτά.
"Γιώργο;"
"Ναι."
"Θέλεις να έρθω μαζί σου στον ξενώνα;"
"Ναι δεν θα αργήσουμε."
"Ναι αλλά δεν λέω για το αν θα αργήσουμε. Το λέω αν θέλεις να μας δουν μαζί."
"Γιατί να μην θέλω;"
"Εε δεν ξέρω. Έχεις μία φήμη και δεν..."
"Δανάη είσαι μαζί μου. Δεν με ενδιαφέρει ποιος θα μας δει. Και μην ξαναπείς ότι εσύ μου χαλάς την φήμη μου. Εσύ βασικά είσαι αυτή που την κάνει καλύτερη."Δεν μίλησα. Καθώς περπατούσαμε στους διαδρόμους όλα τα κορίτσια κοιτούσαν μία εμένα μία τον Γιώργο. Τον Γιώργο τον κοιταγαν σαν θεό. Κοιταγαν εμένα και ξινιζαν τα μούτρα τους. Ο Γιώργος πριν από εμένα είχε χαρέμι. Τώρα τι; Θα με βαρεθεί. Θα βλέπει τόσες όμορφες κοπέλες και θα γυρνάει σε εμένα. Ο Γιώργος δεν είναι συνηθισμένος σε σχέσεις. Σταμάτησα να το σκέφτομαι επειδή φτάσαμε στο δωμάτιο του. Άνοιξε την πόρτα και μπήκε πρώτος. Για να δει αν ήταν κανείς μέσα.