Together Forever

Part 12

"Πω πω Δανάη ζωγράφισες και σήμερα!" είπε η Χριστίνα μαγεμένη από το φαγητό μου.
"Σου προτείνω να μην ασχοληθείς με την δημοσιογραφία αλλά με την μαγειρική. Αφού το έχεις!"
"Ναι όσο αφορά αυτό δεν το αποφασίσει ακόμα."
"Αλήθεια; Εγώ νόμιζα πως είχες αποφασίσει."
"Ναι έτσι νόμιζα και εγώ αλλά δεν ξέρω."
"Δανάη πρέπει να αποφασίσεις. Σε 5 μέρες κλείνει η πλατφόρμα."
"Ναι. Απλά γίνονται τόσα και είμαι αρκετά μπερδεμένη."
"Ναι όμως πρέπει να ξεμπερδευτεις. Μιλάμε για το μέλλον σου."
"Ναι το ξέρω ότι είναι σοβαρό. Απλά θέλω μία μέρα να κάτσω και να αποφασίσω. Μην με πιέζεις όμως. Όλο αυτό είναι καινούργιο για εμένα και προσπαθώ να το διαχειριστώ! Όπως και για εσένα ήταν δύσκολο στην αρχή, έτσι είναι και για εμένα!"
"Δανάη ξεχνάς το γεγονός ότι εδώ ήμουν μόνη μου, δεν είχα κανέναν. Μην συγκρίνεις ανομίες καταστάσεις!"
"Δεν συγκρίνω τίποτα! Και αν θες να μάθεις όταν έφυγες ήμουν χάλια. Και όχι μόνο ήμουν χάλια μέχρι και το κάπνισμα άρχισα, κρυφά από την μαμά." της είπα και τα δάκρυα είχαν κάνει ήδη την εμφάνιση τους.
"Δανάη, δεν έχω λόγια λυπάμαι πολύ. Δεν ήξερα τι πέρναγες. Συγγνώμη. Συγγνώμη που σου φώναξα. Και συγγνώμη που σου είπα να μην μας συγκρίνεις."
"Και εγώ συγγνώμη. Απλά μερικές φορές δεν μπορείς να λες πράγματα τα οποία δεν ξέρεις."
"Έχεις δίκιο. Λάθος μου."
"Ας το ξεχάσουμε καλύτερα, δεν ωφελεί."
"Ναι ας το ξεχάσουμε."
"Πάλι besties;"
"Εννοείται!" της είπα. Είναι αδερφή μου αλλά και εκείνη όταν έφυγε πέρασα πολύ άσχημα. Δεν ήθελα να της το πω έτσι.
"Τι ωρα έχει πάει;"
"Η ώρα είναι 16:34 ακριβώς!"
"Δεν θα προλάβω να ετοιμαστώ!"
"Σιγά καλέ! Έχεις ώρες μπροστά σου."
"Εσύ θα βάλεις το φόρεμα που πήρες;"
"Ναι." της είπα. Πήγαμε πριν το φαγητό μια βόλτα εδώ κοντά στο σπίτι όσο είχαμε το φαγητό στο φούρνο.
"Πάω στο μπάνιο! Μόλις τελειώσω θα κατέβω να μου φτιάξεις τα μαλλιά!"
"Εντάξει!" της είπα φωναχτά. Ξάπλωσα στον καναπέ και άρχισα να σκέφτομαι τι επάγγελμα να ακολουθήσω. Δεν νομίζω πως μπορώ να σκεφτώ καθαρά τώρα. Καλύτερα να περάσει το κύμα με τον Διονύση να ξεμπερδευουμε με αυτήν την παρεξήγηση. Σκέφτηκα και το άλλο: αν ο Διονύσης είπε στον Γιώργο ότι θα βγούμε, πως αντέδρασε; Τον πείραξε; Έστω και λίγο. Να τον διαπέρασε ένα κύμα ζήλειας. Τα μάτια μου ξαφνικά βάρυναν. Τα έκλεισα λίγο για να ξεκουραστώ. Με λίγες ώρες ύπνου στέκομαι. Και από ότι φαίνεται έχω μεγάλη βραδιά απόψε.
"Δανάη κοιμάσαι;" είπε η Χριστίνα και ξύπνησα.
"Κοιμόμουν μέχρι που με ξύπνησες."
"Έλα φτιάξε μου τα μαλλιά."
"Μα καλά τι ώρα έχει πάει;"
"18:57"
"Τι;"
"Ναι για αυτό τελείωνε με τα μαλλιά μου για ετοιμαστείς και εσύ!"
"Πως σου φαίνονται;"
"Είναι φανταστικές! Σε λατρεύω αδερφούλα!"
"Ναι καλά! Επειδή σου έκανα τα μαλλιά γαλλικές με λατρεύεις."
"Ναι και για αυτό αλλά και επειδή μαγειρεύεις καταπληκτικά."
"Καλά καλά, πάω και εγώ στο μπάνιο να κάνω ένα ντουζ."
"Okay!"

[...]

"Να μπω; Έχεις ντυθεί;"
"Ναι έτοιμη είμαι!" της απάντησα ενώ έβαζα λίγο μάσκαρα.
"Πω πω μια αδερφή που έχω!"
"Ναι καλά! Δεν έκανα και κάτι εντυπωσιακό. Λίγο μάσκαρα και ρουζ έβαλα. Σε αντίθεση με εσένα."
"Τι δεν είμαι καλή;"
"Σε πειράζω! Είσαι κούκλα!"
"Λοιπόν σε περίπου 20 λεπτά θα έρθει ο Γιάννης! Δεν μπορώ να περιμένω!"
"Να ρωτήσω κάτι;"
"Ναι ο,τι θες!"
"Θα γυρίσεις το βράδυ σπίτι;"
"Δεν ξέρω. Ας ελπίσουμε πως όχι."
"Γιατί να μην έρθεις; Είναι το πρώτο ραντεβού! Να είστε λίγο ρομαντικοί! Αμέσως δεν μπορείτε να συγκρατηθειτε."
"Έχεις δίκιο! Αλλά... Αν καταλήξουμε ξέρεις που δεν θα πω όχι!"
"Καλά θα κάνεις!"
"Τι; Με μπερδεψες!"
"Δεν πειράζει! Να κάνεις ο,τι σου λέει η καρδιά σου."
"Αυτό θα κάνω. Σε ευχαριστώ Δανάη." Δεν απάντησα απλά χαμογέλασα.
"Πρέπει να πάω στο μπάνιο! Από το άγχος μου κατουριεμαι όλη την ώρα!" είπε και με έκανε να γελάσω. Πήρα το κινητό μου στα χέρια μου για να χαζεψω λίγο.
"Δανάη έχεις φουρκέτες;"
"Ναι μέσα στο συρτάρι." της είπα και της έδειξα με το δάχτυλο μου ποιο συρτάρι εννοώ.
"Αχ με έσωσες!"
"Γιατί έπαθαν κάτι θα μαλλιά σου;"
"Ναι καταλάθος τράβηξα ένα τουφακι."
"Έρχομαι να στο φτιάξω."
"Για να το δω. Πετάει;"
"Όχι το έφτιαξα!"
"Σε ευχαριστώ για άλλη μια φορά."
"Χτύπησε η πόρτα ή είναι ιδέα μου;" την ρώτησα.
"Ναι χτύπησε!"
"Έλα ηρέμησε όλα καλά θα πάνε."
"Εύκολο να το λες!"
"Θετικές σκέψεις! Πάω να ανοίξω." Κατεβαίνω τις σκάλες και κατευθύνομαι προς την πόρτα.
"Γιάννη, καλώς ηρθες!"
"Ω γεια σου Δανάη!"
"Πέρασε μέσα!"
"Σε ευχαριστώ!"
"Η Χριστίνα;"
"Κατεβαίνει."
"Στις ομορφιές σου!"
"Ευχαριστώ πολύ!"
"Έμαθα για το ραντεβού σου με τον Διονύση. Ξέρεις είναι πολύ ενθουσιασμένος!"
"Αλήθεια, ε;"
"Ναι! Όλο για εσένα μιλάει! Μας έχει ζαλίσει!"
"Ήρθα και εγώ!" μας ανακοίνωσε την άφιξη της η Χριστίνα. Ο Γιάννης την κοίταζε από πάνω μέχρι κάτω.
"Είσαι πανέμορφη." είπε. Η Χριστίνα αν πριν ήταν μια φορά κόκκινη τώρα είναι χίλιες.
"Σε ευχαριστώ!"
"Πάμε;"
"Ναι!"
"Γεια Δανάη και πάλι."
"Αντίο! Καλά να περάσετε!" είπα. Η ώρα πλέον είναι 21:7. Καλύτερα να ξεκινήσω.

Hello 👋! Η Δανάη θα συναντήσει τον Διονύση ή και κάποιον άλλον; *SPOILER ALERT*🤭 δεν λέω κάτι άλλο!
Goodbye till next part 💋