Together Forever

Part 22

Είχαμε μείνει ξαπλωμένοι και γυμνοί να κοιτάμε τα αστέρια.
"Να ρωτήσω κάτι;" τον ρώτησα.
"Ναι."
"Έχεις ερωτευτεί ποτέ;"
"Όχι. Εσύ;"
"Εγώ ναι." Μετά από έπεσε απόλυτη σιωπή. Δεν ξέρω, πως μου ήρθε να τον ρωτήσω κάτι τέτοιο. Περίμενα την απάντηση του αλλά κάτι μέσα μου ήλπιζε να έλεγε ναι. Το κλίμα άρχισε να βαραίνει.
"Θα μας ψάχνουν. Ας φύγουμε καλύτερα." πρότεινε και ανασηκώθηκα κατευθείαν. Άρχισα να ντύνομαι σιγά σιγά όπως και αυτός. Καλύτερα να μην ρωτούσα ποτέ. Ανεβήκαμε στην μηχανή και ξεκινήσαμε. Μου έδωσε το δερμάτινο μπουφάν του, επειδή κρύωνα. Σταματήσαμε για να σηκώσουμε τα κινητά μας. Η Χριστίνα ήταν έξαλλη γιατί ανησύχησε και ο Διονύσης έκανε πολλές ερωτήσεις. Δεν είχαμε συζητήσει τι θα πούμε. Είπα στην Χριστίνα ότι σταματήσαμε να φάμε και είπε το ίδιο και ο Γιώργος στον Διονύση. Δεν φάνηκε να το πολύ πιστέψανε αλλά αυτό ήταν κάτι που έπρεπε να το συζητήσουν μεταξύ τους. Ξαφνικά άρχισε να χτυπάει το τηλέφωνο μου. Ήταν ο πατέρας μου. Δεν ήμουν έτοιμη να του μιλήσω. Αλλά το σήκωσα.
"Ναι."
"Έλα Δανάη μου, τι κάνεις; Η Χριστίνα είναι καλά;"
"Καλά είμαστε και οι δύο. Εσύ πως είσαι;"
"Και εγώ μια χαρά είμαι. Σε πήρα να σου πω ότι σε δύο μέρες έρχομαι στο Λονδίνο."
"Θα έρθεις σε δύο μέρες;"
"Ναι."
"Μόνος;"
"Όχι ακριβώς. Θα έρθω για να σας γνωρίσω κάποια."
"Η νέα σου κοπέλα;"
"Ναι. Βασικά, όχι. Η μελλοντική μου γυναίκα."
"Παντρεύεσαι;" Δεν πίστευα στα αυτιά μου. Μόλις τώρα μου ανακοίνωσε ότι θα παντρευτεί.
"Ναι, σε λίγους μήνες."
"Πού;"
"Δεν έχουμε αποφασίσει τον τοπο ακομα, αλλά μάλλον προς τον Φεβρουάριο θα το κανονίσουμε."
"Αα αρκετά σύντομα."
"Ναι. Πρέπει να κλείσω αγάπη μου, σ' αγαπώ πολύ! Να προσέχεις! Να δώσεις φιλιά στην αδερφή σου! Τα λέμε από κοντά σε δύο μέρες!"
"Αντίο." Είπα αρκετά σοκαρισμένη. Ήταν το τελευταίο πράγμα που περίμενα να ακούσω. Κοίταζα το κενό. Για μια στιγμή ο Γιώργος ακούμπησε τον ώμο μου.
"Είσαι καλά;"
"Ναι. Όχι."
"Ναι ή όχι;"
"Όχι."
"Ποιος ήταν στο τηλέφωνο;"
"Ο πατέρας μου."
"Και θα έρθει σε δύο μέρες."
"Και παντρεύεται."
"Ναι και παντρεύεται τον Φεβρουάριο."
"Και πως νιώθεις για αυτό;"
"Δεν ξέρω. Δεν το περίμενα."
"Θέλεις να τον δεις;"
"Όχι ιδιαίτερα."
"Σε καταλαβαίνω."
"Μπορείς να με γυρίσεις στο σπίτι;"
"Ναι μπορώ." Μετά από μισή ώρα περίπου φτάσαμε στο σπίτι.
"Σε ευχαριστώ που με έφερες."
"Παρακαλώ. Είσαι σίγουρα εντάξει;"
"Ναι νομίζω."
"Μήπως θέλεις να έρθω μέσα;"
"Δεν είναι ανάγκη, είμαι καλά." Ήθελα να μείνω μόνη μου.
"Όπως θες, καληνύχτα Δανάη."
"Καληνύχτα και πάλι σε ευχαριστώ." Του είπα πριν με φιλήσει. Αφού έφυγε, μπήκα μέσα στο σπίτι ακόμα προσπαθούσα να συνειδητοποιήσω τι έχει γίνει. Τώρα θα πρέπει να το πω και στην Χριστίνα, σκέφτηκα. Θα της το πω αύριο το πρωί καλύτερα. Δεν ξέρω αν θα γυρίσει στο σπίτι ή θα κοιμηθεί στον Γιάννη. Ανέβηκα πάνω, άλλαξα ρούχα και ξάπλωσα στο κρεβάτι μου. Ένιωθα περίεργα. Δεν ξέρω αν θέλω να συναντήσω τον πατέρα μου. Η Χριστίνα θα ενθουσιαστεί. Εγώ πάλι καθόλου. Η νέα του γυναίκα άραγε θα γνωρίζει όλη την αλήθεια, όσα συνέβησαν, όσα έκανε εκείνος σε εμάς; Πραγματικά, δεν έχω ιδέα. Θα είναι καλή; Έτσι και αλλιώς δεν θα την βλέπω συχνά για να με νοιάζει. Ο πατέρας μου σίγουρα θα είναι ευτυχισμένος μαζί της. Αυτή την ευτυχία την είχε με την μαμά μου ή όχι; Θυμάμαι να ήμασταν μαζί, μία οικογένεια. Τώρα ξαφνικά θα αποκτήσω και δεύτερη μαμά. Σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να αντικαταστήσει την μητέρα μου και ούτε πρόκειται να την αποκάλεσω μαμά ή μητέρα. Για εμένα είναι μια ξένη. Και για πόσο θα μείνουν στο Λονδίνο; Και θα πρέπει να είμαστε μαζί τους κάθε μέρα; Δεν θέλω καθόλου. Θα προσπαθήσω να βρίσκω δικαιολογίες για να το αποφύγω, όσο μπορώ. Δεν είναι και το καλύτερο πράγμα. Θα προσπαθήσω να βρίσκομαι περισσότερο με τον Γιώργο. Δεν ξέρω τι θα πει στον Διονύση και πως θα το πάρει. Δεν έπρεπε να είχα βγει μαζί του και για την ακρίβεια έπρεπε να το είχα ξεκόψει από την αρχή. Εν μέρει φταίω κι εγώ. Με τον Γιώργο είναι φίλοι, θα τα βρουν μεταξύ τους.
Συζήτηση Γιώργου - Διονύση στο δωμάτιο.
Ο Γιώργος ήταν καθισμένος στο παράθυρο και κάπνιζε την ώρα που μπήκε μέσα ο Διονύσης.
"Ρε που εξαφανιστηκατε και οι δύο σήμερα;"
"Σου είπα."
"Ναι μου είπες αλλά εγώ δεν σε πίστεψα."
"Γιατί να σου πω ψέματα;"
"Δεν ξέρω. Ίσως γιατί είστε μαζί."
"Δεν είμαστε μαζί."
"Το αντίθετο φαίνεται."
"Τίποτα δεν φαίνεται."
"Της το έχεις πει τουλάχιστον;"
"Ποιο;"
"Ότι δεν σε ενδιαφέρει;"
"Και ποιος σου είπε εσένα ότι δεν με ενδιαφέρει;"
"Κανείς."
"Ωραία! Τι θες να σου πω; Ότι το έχουμε κάνει δύο φορές; Ευχαριστημένος;"
"Τι;"
"Τι δεν άκουσες από όσα είπα;"
"Σου είχα πει ότι την γουσταρα και εσύ πηγές και την πηδηξες;"
"Πριν το κάνω σου είχε δώσει άκυρο."
"Ναι αλλά συνέχιζε να μου αρέσει."
"Και εγώ που θες να το ξέρω;"
"Άρα εσύ ήσουν ο λόγος που μου έδωσε άκυρο;" είπε ψιθυριστά ο Διονύσης.
"Τι;"
"Τίποτα."
"Διονύση δεν μπορώ να καταλάβω που είναι το πρόβλημα;"
"Το πρόβλημα είναι ότι εσύ πηγές μαζί της ενώ μου άρεσε."
"Δεν ήξερα ότι ήσουν τόσο κολλημένος μαζί της. Και για την ακρίβεια συνεχίζεις να είσαι."
"Εσύ να φανταστώ είσαι ακόμα μαζί της μόνο και μόνο για το σεξ;"
"Όχι!"
"Τότε γιατί άλλο;"
"Δεν θα το συζητήσω αυτό μαζί σου."
"Δεν θα το συζητήσεις επειδή πολύ απλά είσαι ερωτευμένος μαζί της."
"Δεν είμαι! Και ποτέ δεν θα είμαι!"
"Από την στιγμή που την είδες την ερωτεύτηκες."
"Όχι δεν είναι έτσι."
"Έτσι είναι και το ξέρεις. Για αυτό όλη αυτή η αντιπάθεια. Φοβήθηκες το να δείξεις. Αλλά ενέδωσες."
"Σταμάτα!"
"Δεν θα σταματήσω. Εφόσον την ήθελες γιατί δεν μου το είπες;"
"Για να ξέρεις, πριν καν βγείτε εγώ και η Δανάη είχαμε φιληθεί."
"Για αυτό εκείνο τα βράδυ σας είχα δει αναστατωμένους."
"Ναι για αυτό."
"Γιατί δεν το παραδέχεσαι;"
"Δεν έχω να παραδεχτώ τίποτα απολύτως."
"Προσπαθείς να κρυφτείς πίσω από το δάχτυλο σου."
"Σταμάτα αλλιώς δεν ξέρω και εγώ τι θα γίνει!"
"Τι θα γίνει, ε; Θα με χτυπήσεις; Χτυπά, λοιπόν, να σε δω."
"Διονύση μην με προκαλείς!"
"Σε προκαλώ!" είπε ο Διονύσης πριν η γροθιά του Γιώργου χτυπήσει το μάτι του.