Together Forever

Part 26

Πέρασα πολύ ωραία εχθές το βράδυ, είδα τον πατέρα μου μετά από πολύ καιρό. Πρέπει να ενημερώσω την μαμά. Ελπίζω να μην δουλεύει και την ενοχλήσω. Ξαπλώνω στον καναπέ και της τηλεφωνώ.
"Έλα μαμά, τι κάνεις;"
"Αγάπη μου, έχουμε μέρες να μιλήσουμε. Τι κάνετε, πως είστε; Όλα καλά;"
"Ναι είμαστε και οι δύο καλά. Συγγνώμη που δεν σου τηλεφώνησα αλλά συνέβησαν πολλά."
"Τι συνέβη;"
"Δεν έληξε πολύ καλά με τον Γιώργο. Και ήρθε και ο μπαμπάς Λονδίνο."
"Ο μπαμπάς; Τι κάνει εκεί;"
"Ήρθε εδώ για να μας ανακοινώσει ότι παντρεύεται."
"Παντρεύεται; Αλήθεια; Δεν το περίμενα."
"Ναι ούτε και εγώ. Αλλά ξέρεις ποιο είναι το περίεργο; Ότι δεν με πείραξε καθόλου το γεγονός ότι παντρεύεται, ίσα ίσα που χάρηκα."
"Αυτό είναι καλό."
"Ναι και νομίζω πως αρχίζω να τον συγχωρώ. Αύριο θα του ζητήσω να μιλήσουμε για να μπορέσει να μου εξηγήσει τι έγινε από την δική του πλευρά."
"Μπράβο Δανάη μου! Πρέπει να δίνεις δεύτερες ευκαιρίες και ο μπαμπάς σας την αξίζει. Έχει προσπαθήσει πολύ και του το παραδέχομαι. Αλλά εγώ δεν το έχω καταφέρει ακόμα. Κάποια στιγμή θα τον συγχωρέσω και το ξέρω απλά δεν το έχω κάνει ακόμα."
"Δεν ξέρω, αυτά που πέρασα αυτήν την εβδομάδα με έκαναν να σκεφτώ πολύ την σχέση μου με τον πατέρα μου. Και κάτι άλλο. Είναι για πρώτη φορά ευτυχισμένος. Τουλάχιστον χαμογελάει αληθινά και χαίρομαι. Και η μέλλουσα γυναίκα είναι καταπληκτική. Και ευγενική και ενδιαφέρεται για εμάς."
"Αυτά είναι θαυμάσια νέα. Έχω και εγώ κάτι να σου πω."
"Για πες."
"Και εγώ βγαίνω με έναν άντρα τους τελευταίους τρεις μήνες."
"Τι; Πλάκα μου κάνεις; Δεν έχεις τίποτα για αυτό. Πες τα όλα!"
"Δεν έχω κάτι να πω. Είμαι πολύ καλά μαζί του. Και αν έρθετε τα Χριστούγεννα θα σας τον γνωρίσω."
"Εντάξει. Πως τον λένε;"
"Τον λένε Θανάση και είναι στην ηλικία μου. Γνωριστήκαμε τυχαία σε ένα βιβλιοπωλείο. Έχει ωραίο γούστο στα βιβλία. Το επόμενο βράδυ βγήκαμε και από τότε είμαστε μαζί."
"Πω πω μέσα σε μια εβδομάδα τα έχω δει και τα έχω ακούσει όλα!"
"Άσε με εμένα τώρα, πες μου τι συνέβη με τον Γιώργο."
"Εε όλα τα ωραία τελειώνουν κάποτε."
"Και εσύ έχεις ακόμα συναισθήματα για αυτόν;"
"Δυστυχώς ναι. Στην πραγματικότητα δεν θα είχα αλλά από την πρώτη στιγμή που τον είδα κατάλαβα ότι..."
"Καταλαβαίνω αυτό που ένιωσες."
"Κατάλαβα ότι εμείς οι δύο πρέπει να είμαστε μαζί. "
"Δανάη δεν ξέρω τι να σου πω. Δεν είναι όλοι για όλους. Αν πραγματικά ενδιαφέρεσαι και πιστεύεις ότι αξίζει τον κόπο, τότε κυνήγησε το."
"Δεν ξέρω, δεν είναι εύκολο."
"Ο,τι νομίζεις εσύ."
"Εντάξει μαμά, χάρηκα που σε άκουσα. Και κάτι άλλο. Σε δύο μέρες ξεκινάω σχολή! Είμαι πολύ ενθουσιασμένη! Επιτέλους κάνω κάτι για εμένα, μετά από τόσο καιρό. Λοιπόν, αυτά ήθελα να σου πω. Σε αγαπώ πολύ και θα ξαναμιλήσουμε!"
"Και εγώ σε λατρεύω! Να προσέχετε! Και όπως σου λέω πάντα: να ακολουθείς την καρδιά σου."
"Εντάξει μαμά, αντίο."
"Αντίο αγάπη μου."
Αφού κλείσαμε το τηλέφωνο με την μαμά, αποφάσισα να πάω στο σούπερ μάρκετ για να πάρω υλικά για να μαγειρέψω. Ανεβαίνω πάνω για να ντυθώ αλλά σταματώ μια στιγμή. Θα τηλεφωνήσω στον μπαμπά αν έχει χρόνο να βρεθούμε σε λίγο. Τον καλώ αμέσως.
"Μπαμπά; Τι κάνεις;"
"Κοριτσάκι μου, καλημέρα. Καλά είμαι, εσύ, η Χριστίνα;"
"Καλά είμαστε! Πήρα να σου πω αν έχεις λίγο χρόνο να μιλήσουμε."
"Έχω. Πάντα θα έχω για τις κόρες μου. Τι ώρα θέλεις;"
"Σε κάνα μισάωρο, εδώ κοντά στο σπίτι σε μια καφετέρια."
"Ναι."
"Θα σου στείλω την διεύθυνση με μήνυμα."
"Εντάξει, θα τα πούμε από κοντά."
"Ναι, γεια μπαμπά!"
"Γεια αγάπη μου."
Πηγαίνω στην ντουλάπα μου. Παίρνω ένα τζίν και διαλέγω ένα μπλουζάκι. Ντύνομαι γρήγορα και κατευθύνομαι προς το μπάνιο. Πλενομαι και χτενίζω τα μαλλιά μου. Τα κάνω μια αλογοουρά. Η Χριστίνα ακόμα κοιμάται. Κατεβαίνω τις σκάλες και παίρνω την τσάντα και τα κλειδιά μου. Βγαίνω έξω από το σπίτι και στέλνω μήνυμα στον μπαμπά την διεύθυνση και την ώρα. Έχω μισή ώρα περίπου μπροστά μου κι έτσι αποφασίζω να πάω πρώτα στο σούπερ μάρκετ.

[...]

Βλέπω τον πατέρα μου να κάθεται σε ένα τραπέζι και να με περιμένει. Μόλις με βλέπει χαμογελάει και σηκώνεται όρθιος. Τρέχω προς το μέρος του και αγκαλιαζομαστε. Καθόμαστε στο τραπέζι και πριν μιλήσουμε έρχεται κατευθείαν ο σερβιτόρος να μας πάρει παραγγελία. Εγώ παίρνω ένα χυμό και ο μπαμπάς έναν καφέ.
"Λοιπόν, Δανάη μου, ήθελες να μου μιλήσεις. Σε ακούω."
"Ναι ήθελα να σου πω ότι σε συγχωρώ και ότι πραγματικά θέλω να φτιάξουμε τις σχέσεις μας ξανά."
"Αλήθεια, με συγχώρεσες;"
"Ναι μπαμπά, το ξέρω ότι άργησα να το κάνω αλλά το έκανα."
"Σε ευχαριστώ πολύ." είπε και μου έπιασε το χέρι.
"Μπαμπά χαίρομαι που είσαι ευτυχισμένος με την Διονυσία. Και την συμπαθώ πολύ."
"Και εκείνη σας λάτρεψε πολύ και θέλει να βγείτε και οι τρεις σας για ψώνια μία μέρα."
"Τέλεια, θέλω πολύ!"
"Θα της το πω και θα της δώσω το τηλέφωνο σου για να το κανονίσετε."
"Εντάξει! Και θέλω να σε ρωτήσω και κάτι άλλο."
"Ναι πες μου."
"Γιατί έφυγες τότε;"
"Έφυγα γιατί δεν μπορούσα να διαχειριστώ την κατάσταση, δεν είχαμε τίποτα. Μια μέρα έφυγα χωρίς εσάς και πραγματικά το μετάνιωσα. Ήταν η χειρότερη απόφαση της ζωής μου. Κατέστρεψα τα πάντα εκείνη την μέρα. Ποτέ δεν έφυγα επειδή δεν αγαπούσα εσάς ή την μαμά. Ποτέ!" είπε και τα μάτια είχαν γίνει κόκκινα.
"Από τότε κάνω τα πάντα για να με συγχωρεσετε. Και σήμερα το κατάφερα μαζί σου. Αυτό βέβαια δεν αναιρεί τις πράξεις μου."
"Ναι όντως, αλλά έχεις προσπαθήσει και αυτό μετράει."

[...]

Γυρνάω σπίτι μετα τον καφέ με τον μπαμπά και βλέπω την Χριστίνα να μιλάει σε βίντεοκληση με τον Γιάννη. Κάνω όσο πιο σιγά μπορώ αλλά γυρίζει πίσω και με βλέπει. Αφήνω τα πράγματα, χαιρετάω και εγώ από πίσω τον Γιάννη και ανεβαίνω τις σκάλες. Καθώς ανεβαίνω κάνω νόημα στην Χριστίνα να ρωτήσει τον Γιάννη αν γνωρίζει τι κάνει ο Γιώργος. Ως απάντηση κουνάει το κεφάλι της, πράγμα που σημαίνει ότι θα ρωτήσει. Έτσι κι εγώ συνεχίζω να ανεβαίνω τις σκάλες. Πάω στο δωμάτιο μου για να το τακτοποιήσω. Στρώνω το κρεβάτι μου και ανοίγω τα παράθυρα για να μπει καθαρός αέρας. Μαζεύω τα άπλυτα ρούχα και τα πηγαίνω στο μπάνιο. Μπαίνω και στο δωμάτιο της Χριστίνας για να το τακτοποιήσω. Παντού πεταμένα ρούχα. Τα στοιβαζω και τα πάω στο πλυντήριο. Άκουγα ότι εξακολουθούσε να μιλάει στο τηλέφωνο κι έτσι εγώ έπρεπε να κάνω κάτι να ασχοληθώ. Αποφασίζω να μπω στο μπάνιο και να το καθαρίσω. Παίρνω ο,τι απορρυπαντικά βρίσκω και αρχίζω να καθαρίζω. Μετά από 20 λεπτά περίπου σταματάω να ακούω ομιλίες οπότε συμπεραίνω ότι έχουν τερματίσει την κλήση. Τελειώνω με τον καθρέπτη και κατεβαίνω κάτω.