Together Forever

Part 38

"Δεν τελειώσαμε ακόμα."
Δεν μπόρεσα να αρθρώσω λέξη. Ο Γιώργος σηκώθηκε και πήρε ένα προφυλακτικό από την τσέπη του παντελονιού του.
"Δεν χρειάζεται το προφυλακτικό αφού παίρνω αντισυλληπτικά και εσύ είσαι καθαρός."
"Είσαι σίγουρη;"
"Ναι." Έβγαλε την πετσέτα του και φαινόταν ολοκάθαρα η στύση του που ήταν έτοιμη να εκραγεί. Ξαναήρθε από πάνω μου. Ξεκουμπωσε το σουτιέν μου. Με τα υγρά μου μπόρεσε και γλυστρησε μέσα μου γρήγορα.
"Δανάη αν δεν ήθελα να σε πληγώσω, τώρα δεν θα είχες πόδια."
"Είμαι ολό δικιά σου. Κάνε μου ο, τι θες."
"Άρα μου έδωσες το ελεύθερο;"
"Ναι." Σηκώθηκε πάλι όρθιος. Πήρε την ζώνη του παντελονιού του στα χέρια του.
"Θα σε πείραζε να σε δέσω;" Δεν ήξερα τι να πω. Μαζεύτηκα. Δεν ήξερα αν θέλω να το κάνω.
"Εμ... Δεν ξέρω."
"Συγγνώμη έχεις δίκιο, δεν έπρεπε να σε πιέσω. Συγγνώμη Δανάη." είπε και ήρθε κοντά μου με σκυμμένο κεφάλι. Το σκέφτηκα. Σιγά τι και αν με έδενε. Θα ήταν ακόμα καλύτερο το σεξ μαζί του. Όχι ότι έχω εμπειρία αλλά έτσι θα αποκτήσω.
"Μην απολογεισαι. Και βασικά... Θέλω."
"Όχι Δανάη, δεν χρειάζεται μπορούμε να περάσουμε ωραία και με άλλους τρόπους."
"Θέλω να με δέσεις."
"Δανάη ειλικρινά δεν χρειάζεται, μια ιδέα ήταν, έφυγε."
"Είπα πως θέλω να με δέσεις."
"Είσαι σίγουρη πως το θέλεις;"
"Ναι το θέλω πολύ." είπα και ξανα ξάπλωσα. Πήρε τα χέρια μου και πέρασε την ζώνη ανάμεσα τους και ανάμεσα στο κεφαλάρι του κρεβατιού που είναι σιδερένιο. Με φίλησε στο στόμα και στο μάγουλο. Ξαναμπήκε μέσα μου. Άρχισε να μπαίνει στην αρχή σταθερά αλλά μετά γρήγορα. Φώναζα ασταμάτητα το όνομα του μέχρι που δεν είχα άλλο φωνή. Εκείνος αναστεζε από ευχαρίστηση. Δεν σταμάτησε να με κοιτάει. Εγώ είχα κουραστεί πολύ αλλά και πάλι τελείωσα γιατί δεν άντεχα άλλο. Κι ο Γιώργος μετά από λίγα λεπτά τελείωσε και εκείνος μέσα μου. Έπεσε πάνω μου από την κούραση. Βαριά-ανασαινε. Αφού ηρέμησε σηκώθηκε από πάνω μου και μου ξελυσε τα χέρια μου και έπειτα ξάπλωσε δίπλα μου. Γύρισα το σώμα μου προς το μέρος του. Κοιταζομασταν. Έδειχνε λίγο σκεφτικός.
"Τι σκέφτεσαι;"
"Τίποτα σπουδαίο."
"Γιώργο;"
"Ναι."
"Τι κάνεις εκεί που πας για δουλειά;"
"Δανάη γνωρίζεις πολλά για εμένα."
"Τα βασικά."
"Δεν θέλω να γνωρίζεις πολλά γιατί μπορεί να κινδυνεύσεις και είναι το μόνο που δεν θέλω αυτή την στιγμή."
"Δεν γίνεται! Φεύγεις και αγωνιώ αν θα γυρίσεις χωρίς να πάθεις κάτι!"
"Όσο μπορώ προσέχω."
"Δεν είναι έτσι!"
"Δανάη ξέρεις πράγματα που ακόμα και οι φίλοι μου δεν γνωρίζουν. Δεν είμαι ακόμα έτοιμος να μιλήσω για παραπάνω. Σου έχω πει τα πιο σημαντικά γεγονότα που έχουν συμβεί, μην με πιέζεις. Και άλλωστε είναι για το καλό σου."
"Δεν σε πιέζω. Ανησυχώ για εσένα. Έχει διαφορά."
"Το ξέρω πως ανησυχείς για εμένα αλλά πραγματικά δεν χρειάζεται αυτή τη στιγμή."
"Δεν είναι εύκολο."
"Θα προσπαθήσω να σου στέλνω όσο πιο συχνά μήνυμα μπορώ για να βεβαιωνεσαι πως είμαι εντάξει."
"Αυτό ίσως βοηθήσει." Με πήρε αγκαλιά και έκλεισα τα μάτια μου. Με πήρε σχετικά γρήγορα ο ύπνος αλλά ξύπνησα ακόμα πιο γρήγορα. Ο Γιώργος άρχιζε να φωνάζει μέσα στον ύπνο του. Πετάχτηκα αμέσως.
"Άφησε την! Φύγε! Σε παρακαλώ!"
"Γιώργο μου εδώ είμαι." Του είπα και τον πήρα αγκαλιά. Ξύπνησε. Είχε ιδρώσει ολόκληρος. Μόλις συνειδητοποίησε ότι ήταν εφιάλτης με έσφιξε πάνω του.
"Είσαι εντάξει;"
"Ναι είδα έναν απαίσιο εφιάλτη."
"Θέλεις να πάω να σου φέρω λίγο νερό;"
"Ναι θα το ήθελα πολύ." Τον άφησα από τα χέρια μου και σηκώθηκα από το κρεβάτι. Φόρεσα την ρόμπα μου και κατέβηκα κάτω. Πήγα στην κουζίνα και έβαλα ένα ποτήρι νερό αλλά μέχρι να το γεμίσω ο Γιώργος είχε κατέβει.
"Θα στο έφερνα πάνω."
"Σε ευχαριστώ." Πήρε από το χέρι μου το ποτήρι και ήπιε νερό.
"Γιώργο θέλω να μου μάθεις να καβαλω την μηχανή σου."
"Αποκλείεται!"
"Γιατί;"
"Γιατί προτιμώ να καβαλάς εμένα, παρά την μηχανή μου."
"Όσο για το πρώτο, πρέπει να πάμε πάνω στο δωμάτιο."
"Φύγαμε!" είπε και με σήκωσε. Τύλιξα τα πόδια μου γύρω από την μέση του και ανεβήκαμε πάνω. Με άφησε κάτω μόλις μπήκαμε στο δωμάτιο. Τον έσπρωξα απαλά και κάθησε στο κρεβάτι. Ανέβηκα από πάνω του και άρχισα να του αφήνω φιλιά κατά μήκος του κορμιού του. Έβγαζε ήχους ευχαρίστησης. Έφτασα κοντά στο μόριο του. Σταμάτησα. Αγχώθηκα. Δεν ήξερα πως γίνεται αυτό. Δεν το είχα ξανακάνει αυτό. Μέχρι να αποφασίσω τι θα κάνω, έπιασα το μόριο του στα χέρια μου. Στην αρχή ανεβώ κατέβαζα το χέρι μου αργά και μετά γρήγορα. Ο Γιώργος έτρεμε στο άγγιγμα μου. Το χέρι μου αντικαταστάθηκε με το στόμα μου. Ο Γιώργος μόλις αντιλήφθηκε τι ακριβώς έκανα φώναξε το όνομα μου.
"Δανάη, τα δόντια σου."
"Συγγνώμη." είπα. Το ένα του χέρι κρατούσε τα μαλλιά μου και με το άλλο εσφιγγε τα σεντόνια.
"Δαν-" δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει και τελείωσε στο στόμα μου. Πρόλαβα όμως και τραβήχτηκα με αποτέλεσμα να τελειώσει εντελώς πάνω του. Τον πλησίασα και τον φίλησα και μετά ξάπλωσα. Αλλά πριν προλάβω να βολευτω, ο Γιώργος είχε κολλήσει ολόκληρος πάνω μου. Αφού βολευτήκαμε και οι δύο, μας πήρε επιτέλους ο ύπνος.