Together Forever

Part 27

"Έμαθες τίποτα για τον Γιώργο;"
"Ναι. Είναι εδώ."
"Είναι καλά;"
"Ναι μια χαρά είναι."
"Έχει ρωτήσει τίποτα για εμένα;"
"Πολύ φοβάμαι πως όχι."
"Τέλος πάντων. Συνάντησα τον μπαμπά."
"Πως πήγε;"
"Μια χαρά."
"Χαίρομαι. Επίσης χαίρομαι επειδή πήγες στο σούπερ μάρκετ και αυτό σημαίνει ότι θα μαγειρέψεις."
"Ναι!"
"Τι καλό θα φτιάξεις;"
"Μουσακά σκεφτόμουν."
"Πόσο καιρό έχω να φάω μουσακά. Μπράβο αυτό να κάνεις! Θυμάμαι που το έφτιαχνε η μαμά."
"Θέλω να με βοηθήσεις."
"Ναι πες μου τι θες να κάνω."
"Να κόψεις τις πατάτες."

[...]

"Τα βιβλία πότε θα τα πάρουμε;"
"Οι πρωτοετείς φοιτητές τα παίρνουν την πρώτη μέρα από το μεγάλο αμφιθέατρο."
"Εσύ δεν θα πάρεις;"
"Όχι κρατάω τα περσινά μέχρι το πρώτο εξάμηνο, μετά θα πάρω τα καινούργια."
"Αα κατάλαβα."
"Αύριο ξεκινάμε!"
"Το ξέρω και η αλήθεια είναι πως εγώ αγχωθει αλλά παράλληλα είμαι και ενθουσιασμένη."
"Όλα τέλεια θα πάνε. Ο Γιάννης πρότεινε να βγούμε σήμερα το βράδυ."
"Εμ... Δεν ξέρω."
"Σήμερα θα πάμε στο μαγαζί που πάνε όλοι πριν ξεκινήσουν τα μάθηματα. Θα βρεις και τους συμμαθητές σου."
"Δεν ξέρω, θα δω και τον Γιώργο και δεν είμαι έτοιμη να τον αντικρίσω."
"Ναι όμως είμαστε μια παρέα."
"Το ξέρω αλλά δεν..."
"Και τα παιδιά σε λατρεύουν και εσύ δεν θες να βγεις μαζί τους επειδή θα είναι και ο Γιώργος."
"Ναι αυτός είναι ο λόγος. Δεν μπορώ να τον ξεπεράσω μέσα σε μια εβδομάδα και ας ήταν λίγο αυτό που ζήσαμε. Δεν γίνεται τουλάχιστον στην δική μου περίπτωση."
"Το καταλαβαίνω αλλά η ζωή συνεχίζεται με ή χωρίς τον Γιώργο."
"Εγώ θα ήθελα να είμαι με τον Γιώργο."
"Αν έρθεις μπορεί και να μιλήσετε και να βρείτε μία άκρη."
"Δεν ήσουν μπροστά στα λόγια του. Για εκείνον τελειώσαμε."
"Μπορεί να ήταν πολύ νευριασμένος και μετανιωμένος για αυτό που είχε κάνει στον Διονύση. Προσπάθησε λίγο να τον καταλάβεις."
"Προσπαθώ αλλά δεν είναι εύκολο."
"Ο έρωτας ποτέ δεν είναι εύκολος."
"Τώρα μπορώ να το καταλάβω."
"Κάτι άλλο είναι που πρέπει να γίνει άμεσα."
"Τι;"
"Δανάη πρέπει να πας και στον γυναικολόγο τώρα που ... ξέρεις."
"Ναι δεν έχω προλάβει να το σκεφτώ καθόλου."
"Δεν πειράζει το σκέφτηκα εγώ. Θα σου κλείσω ραντεβού στην δικιά μου γυναικολόγο."
"Πάλι καλά που είναι γυναίκα. Αν ήταν άντρας θα ντρεπόμουν να πάω."
"Ναι ούτε και εγώ θέλω σε άντρα γιατρό αλλά αυτή που πάω είναι η καλύτερη στην δουλειά της."
"Τηλεφώνησε της για να κανονίσεις το ραντεβού."
"Θα της τηλεφωνήσω το απόγευμα."
"Ωραία."
"Τελικά θα έρθεις μαζί μας το βράδυ;"
"Δεν ξέρω."
"Καλά θα βάλω τα μεγάλα μέσα."
"Τι εννοείς;"
"Θα δεις." είπε και άρχισε να ανεβαίνει τις σκάλες με το τηλέφωνο στο αυτί. Η ώρα είναι 18:23 και εγώ είμαι ξαπλωμένη στο καναπέ και διαβάζω βιβλίο. Ξαφνικά χτυπάει το κουδούνι. Πετάγομαι και κατευθύνομαι προς την πόρτα.
"Ποιος είναι;"
"Η Κέλλυ! Άνοιξε!" Της ανοίγω αμέσως και με αγκάλιασε. Μου είχε λείψει η Κέλλυ.
"Πού χάθηκες εσύ, βρε Δανάη;"
"Ε έγιναν πολλά και ήθελα χρόνο."
"Ναι αλλά χαθήκαμε. Τα παιδιά σε αποζητούν."
"Ναι και εμένα μου λείπουν αλλά τα γνωρίζεις φαντάζομαι."
"Η αλήθεια είναι ότι και οι δύο τα κάνατε σαλάτα." Δεν απάντησα γιατί είχε δίκιο.
"Ήρθα εδώ σήμερα για να σε σηκώσω και να βγούμε."
"Δεν νομίζω ότι θα καταφέρεις κάτι."
"Είμαι σίγουρη ότι θα τα καταφέρω."
"Σήκω, πλυσου, ντύσου, στολισου, έχουμε έξοδο!'' είπε και με σήκωσε. Τελικά τα κατάφερε. Ίσως και να ήθελα να πάω για να δω τον Γιώργο. Ανεβήκαμε στο πάνω όροφο και η Χριστίνα έβγαινε εκείνη την ώρα από το μπάνιο.
"Πες μου ότι την έπεισες;"
"Ναι θα έρθει!"
"Άντε καιρός ήταν. Πάω στο δωμάτιο μου να ντυθώ." είπε η Χριστίνα πριν κλείσει την πόρτα του δωματίου της.
"Πάω και εγώ στο μπάνιο να λουστω. Τα μαλλιά μου είναι χάλια. Δεν αργήσω σε ένα τέταρτο θα έχω βγει."
"Εντάξει θα πάω να βοηθήσω την Χριστίνα και να βαφτώ και εγώ." Εγνεψα και πήγα στο δωμάτιο μου να πάρω το ρομπακι μου.
Μετά από 15 λεπτά είχα βγεί. Έβαλα το ρομπακι μου και κατέβηκα κάτω. Τα κορίτσια είχαν απλώσει τα καλλυντικά τους στο τραπέζι της κουζίνας. Βάφονταν. Η Χριστίνα φορούσε μια δερμάτινη μαύρη μίνι φούστα με ένα μαύρο κορμάκι με ανοιχτή πλάτη και ψηλά παπούτσια. Η Κέλλυ φορούσε ένα μπλε σκούρο κολλητό φόρεμα με επίσης ψηλά παπούτσια.
"Πήγαινε να στεγνώσεις τα μαλλιά σου! Δεν θα προλάβεις να ετοιμαστείς."
"Ναι πάω." είπα και ανέβηκα τις σκάλες τρέχοντας. Στεγνωσα τα μαλλιά μου και μετά τα χτενισα. Όταν τα στεγνώνω μετά είναι ίσια. Πήγα στο δωμάτιο μου και άνοιξα την ντουλάπα. Είχα σκεφτεί περίπου τι ήθελα να φορέσω. Εχω μια πολύ όμορφη μπορντό δερμάτινη φούστα και έναν κορσέ μπλε σκούρο με λουλούδια κόκκινα. Τα φοράω και κάθομαι στο γραφείο που μόνο γραφείο δεν είναι γιατί εκεί απλά βαφομαι. Βαφομαι απλά και όχι έντονα. Φοράω τα δερμάτινα μαύρα παπούτσια μου και κατεβαίνω. Τα κορίτσια ακόμα ετοιμάζονταν.
"Τι ώρα έχει πάει;" ρώτησα επειδή είχα χάσει εντελώς την αίσθηση του χρόνου.
"20:57." μου απάντησε η Κέλλυ αφού άνοιξε το κινητό της για να δει την ώρα.
"Εσείς κοντευετε να τελειώσετε;"
"Σε λιγάκι θα είμαστε έτοιμες." Έκατσα στον καναπέ και άνοιξα το κινητό μου. Μπήκα στο Instagram για να δω τι έκαναν οι φίλοι μου από την Άθηνα. Οι περισσότεροι έφυγαν για να σπουδάσουν στο εξωτερικό. Η καλύτερη μου φίλη είναι στην Βουλγαρία και σπουδάζει ιατρική. Δυστυχώς χάσαμε επαφές επειδή εκείνη έφυγε νωρίτερα για να πάει στην Βουλγαρία και εγώ ακόμα ήμουν Άθηνα κι έτσι χαθήκαμε. Που και που ανταλλάσσουμε μηνύματα αλλά μέχρι εκεί. Οι φιλίες εξ αποστάσεως δεν κρατάνε πάντα. Το φλερτ που είχα στην Ελλάδα τώρα είναι στην Ιταλία. Δεν ξέρω τι ακριβώς σπουδάζει. Δεν ξέρω αν μου αρέσει πιο πολύ η ζωή εδώ ή στην Ελλάδα. Μάλλον θα επιλέξω εδώ, γιατί ξέρω ότι μπορώ να την βελτιώσω αν θέλω και αυτό θα κάνω. Έβαλα το κινητό μου να φορτίσει και άνοιξα το να διαβάσω λίγο από το βιβλίο μου.
"Πωω κορίτσια η ώρα είναι 22:12! Πρέπει να φύγουμε." είπε η Κέλλυ.
"Ω ναι! Δανάη σήκω!" φώναξε η Χριστίνα και σηκώθηκα αμέσως αν και κοντεύω να αποκοιμηθώ.
"Να ρωτήσω κάτι; Αυτό το μαγαζί που θα πάμε είναι εδώ κοντά;"
"Ναι στον από κατω δρόμο." είπε η Κέλλυ καθώς μάζευε την τσάντα της. Πήρα και εγώ την δικιά και έλεγξα αν έχω βάλει τα κλειδιά μέσα. Πήρα το δερμάτινο μπουφάν μου και φύγαμε.
"Θα συναντηθούμε με τα αγόρια πρώτα;"
"Ναι Δανάη και αν αργήσουμε κι άλλο δεν θα μας περιμένουν."
"Έχεις δίκιο. Προτείνω να περπατήσουμε πιο γρήγορα."
"Ναι ναι άντε πάμε."