« ជាអី? »
យូលី ដែលអង្គុយបែរមុខទៅរានហាលបន្ទប់នោះក៏ងាកមកសួរ យ៉ុនហ្គី ពីអ្វីដែលនៅក្នុងដៃនាង។
« ក្រដាសបត់ផ្កាយ យើងឃើញនៅក្នុងថតតុរបស់នាងក៏យកមកឱ្យទៅ »
« លោកគិតថាខ្ញុំមើលមិនឃើញអ៊ីចឹងបត់ផ្កាយកើតដែរ? »
យូលី សួរទាំងហួសចិត្តមិនដឹងជា យ៉ុនហ្គី គិតអីបានជាយកក្រដាសបត់ផ្កាយមកឱ្យនាងបត់ទាំងភ្នែកនាងមើលមុខត្រឹមមុខគេមិនច្បាស់ផង។
« បត់មិនចេញក៏អត់ទៅ យើងគ្រាន់តែយកមកឱ្យ »
យូលី គ្រវីក្បាលតិចៗហើយយកក្រដាសបត់ផ្កាយមួយសន្លឹកមកគួចហើយចាប់ផ្ដើមបត់វាតាមជ្រុងរហូតទាល់តែអស់ក្រដាសក៏ឈប់ព្រោះនាងមិនអាចសៀតក្រដាសរួចចុចជ្រុងក្រដាសឱ្យចេញជារូបរាងផ្កាយបាន។
« យ៉ុនហ្គី! »
« យ៉ាងម៉េច? »
« លោកជួយខ្ញុំសៀតចុងក្រដាសនេះហើយចុចជ្រុងវាឱ្យជារាងផ្កាយបន្តិចបានទេ? »
យូលី ងាកមកសុំជំនួយពី យ៉ុនហ្គី នាំឱ្យគេចងចិញ្ចើមបន្តិចទទួលយកក្រដាសនោះមកទាំងមិនដឹងថាត្រូវជួយយ៉ាងម៉េច។
« យើងមិនចេះទេ »
យូលី ស្រវាស្ទាបរកកន្លែងដែលត្រូវសៀតចុងក្រដាសចូលហើយប្រាប់ យ៉ុនហ្គី ឱ្យធ្វើជំនួសនាងហើយនាងក៏បង្រៀនគេពីរបៀបបត់ផ្កាយដែរ។ ការបត់ផ្កាយក្រដាសអាចនិយាយថាជាជំនាញរបស់នាងទៅហើយសឹងតែថាឱ្យបិទភ្នែកធ្វើក៏បានព្រោះកន្លែងដែលត្រូវប្រយ័ត្នមានតែពេលសៀតចុងក្រដាសប៉ុណ្ណោះដែលត្រូវមើលឱ្យមែនទេ។
« កំប៉ិតទៀតហើយ »
យូលី ដកដង្ហើមធំភ្លាមក្រោយពី យ៉ុនហ្គី និយាយបែបនោះ។ មិនដឹងថានេះជាផ្កាយទីប៉ុន្មានហើយទេដែល យ៉ុនហ្គី ធ្វើឱ្យខូចនោះ។
« នៅសល់ក្រដាសទៀតទេ? »
« សល់ពីរទៀត »
យ៉ុនហ្គី មើលទៅក្រដាសដែលនៅសល់ហើយឆ្លើយនឹង យូលី។
« សង្ឃឹមថាលោកជួយខ្ញុំបត់ផ្កាយបានសំរេចទៅចុះតែមួយក៏បាន »
ESTÁS LEYENDO
ពិសោធចិត្ត
Fanficការដែលរាប់អានគ្នាជាបងប្អូនវាជារឿងល្អណាស់ទៅហើយសំរាប់ពួកគេ តែសុខៗចាស់ទុំទាំងសងខាងក៏ផ្លាស់ប្ដូរទំនាក់ទំនងពួកគេមកជាគូដណ្ដឹងវិញ តើគូដណ្ដឹងមួយគូនេះអាចនឹងមានថ្ងៃស្រឡាញ់គ្នាក្នុងន័យស្នេហានិងបានរៀបការជាមួយគ្នាយ៉ាងសមប្រកបឬអត់?
