ភាគទី៩០

103 4 0
                                    

    យ៉ុនហ្គី បើកឡាននាំ យូលី មកដល់ផ្ទះចំការរបស់គេទាំងមិនបានប្រាប់នាងមុន លុះកង់ឡានរបស់គេឈប់ យូលី ក៏ដឹងខ្លួនតែម្ដង។

« ចំការអ្នកណា? លោកនាំខ្ញុំមកធ្វើអី? »

    បើកភ្នែកមកឃើញចំការល្ហល្ហេវចំពោះមុខ យូលី ក៏ឆោរឡោរភ្លាមព្រោះមិនដឹងថាខ្លួននៅឯណា។

« យកមកលក់! »

    យ៉ុនហ្គី តបហីៗរួចបើកឡានបន្តចូលទៅខាងក្នុងក្រោយពីមានអ្នកមកបើកទ្វាររបងឱ្យគេហើយ។ យូលី ដែលក្នក់ចិត្តនឹងចំលើយហីៗរបស់នាយនោះក៏បែរទៅមើលចំការដែលអមសងខាងផ្លូវនោះរហូត យ៉ុនហ្គី បើកមកចតពីមុខផ្ទះមួយដែលមិនសូវជាធំប៉ុន្មាន សាកសមជាផ្ទះលំហែរកាយពេលសំរាក។ យ៉ុនហ្គី ចុះពីឡាននាំឱ្យ យូលី ប្រញាប់ចុះទៅតាមដែរយ៉ាងណាក៏នាងមិនគិតថា យ៉ុនហ្គី នាំនាងមកលក់ដែរ។

« នេះអ្នកប្រុសត្រឡប់មកវិញហ្អេស៎? »

     អ៊ំ ឆេ ចេញមកទទួលក្រោយពីឮសំលេងឡានហើយក៏ភ្ញាក់បន្តិចពេលឃើញនារីម្នាក់ដើរមកតាមក្រោយគេ។

« ខ្ញុំចង់មកនៅទីនេះមួយរយៈ »

     យ៉ុនហ្គី និយាយរួចក៏ដើរចូលទៅក្នុងបាត់ទុកឱ្យ យូលី ឈរម្នាក់ឯងនៅមាត់ទ្វារលីលើមិនដឹងអីបានត្រឹមគោរពអ៊ំ ឆេ ជាមនុស្សចាស់ក្នុងផ្ទះរួចក៏ឈរធ្មឹងមិនដឹងត្រូវទៅណាបន្ត។

« អ្នកនាងជាកូនស្រីលោក ហ៊ីម៉ា មែនទេ? »

« ចាស៎! អ៊ំស្គាល់ខ្ញុំដែរហ្អេស៎? »

    យូលី សួរទាំងភាំងៗបន្តិចក្រោយពីឮគាត់ចោទសួរមកនាងបែបនោះ។

« ព្រះអើយ!!! អ្នកនាងតូចរបស់អ៊ំ! »

    អ៊ំ ឆេ បន្លឺឡើងហើយចូលមកឱប យូលី យ៉ាងណែនហើយនាងក៏ឱបគាត់តបវិញទាំងមិនយល់ពីអ្វីដែលគាត់និយាយប៉ុន្មានឡើយ។ នាងចាំបានថានាងមិនធ្លាប់មកទីនេះទេក៏មិនធ្លាប់ជួបអ៊ំស្រីចំពោះមុខដែរ ហើយចុះហេតុអីគាត់ហៅនាងថាអ្នកតូច?

« អ៊ំគិតថាអ្នកនាងមិនចាំអីទេ ទៅអង្គុយនៅសាឡុងនោះសិនទៅណា ចាំអ៊ំយកទឹកត្រជាក់ៗមកឱ្យ »

ពិសោធចិត្តDonde viven las historias. Descúbrelo ahora