ក្រឹប...
« លោកពូ! អ្នកមីង! »
យ៉ុនហ្គី បិទទ្វារថ្នមៗបន្លឺឡើងតិចៗហាក់ដូចជារអៀសខ្លួនក្នុងការបង្ហាញវត្តមានពេលនេះ។
« មានការអី? »
លោក ហ៊ីម៉ា សួរទាំងមិនងាកមើលមុខ យ៉ុនហ្គី ពេលនេះ។
« ខ្ញុំមកមើល យូលី »
យ៉ុនហ្គី ឆ្លើយហើយយកកន្ត្រកទឹកផ្លែឈើក្នុងដៃដាក់លើតុអីវ៉ាន់ក្នុងបន្ទប់នេះរួចទើបដើរមកអង្គុយក្បែរ យូលី។
« អ្នកដែលមានរឿងជាមួយ យូលី នោះក៏ជាដៃគូសហការការងារជាមួយក្រុមហ៊ុន ម៉ារ៉េត ដែរតែនាងក៏ធ្លាប់មានបញ្ហាជាមួយនឹង យូលី ដូចគ្នា »
« កូនស្រីក្រុមហ៊ុន ម៉ូរីន នោះមែនទេ? »
មិនបាច់បញ្ជាក់ថាអ្នកណាក៏លោក ហ៊ីម៉ា ស្គាល់ថាជាអ្នកណាដែលធ្លាប់មានបញ្ហាជាមួយកូនស្រីរបស់គាត់។
« បាទលោកពូ កាលពីម្សិលមិញនាងមានទស្សនកិច្ចទៅចំការដូចនឹងដៃគូរបស់ខ្ញុំដែលទៅមុនៗដែរតែល្ងាចបន្តិចឡានរបស់នាងក៏ខូចហើយឱ្យជំនួយការយកទៅធ្វើហើយខ្ញុំក៏អញ្ជើញនាងឱ្យញ៉ាំបាយល្ងាចជាមួយគ្នាក្រោយពីញ៉ាំបាយហើយ យូលី ក៏ចាប់ផ្ដើមនិយាយពីរឿងដែលនាងជាអ្នកកក់កន្លែងកម្មវិធីកាត់មុខ យូលី ហើយក៏មានឈុតមួយដែលដូចគ្នានឹងរបស់ យូលី ដែរតែមិនទាន់ដឹងថាអ្នកណាជាអ្នកលួចម៉ូដនោះទៅឱ្យ យ៉ាស្មីន ផងខ្ញុំក៏និយាយកាត់ហើយឱ្យ យូលី ទៅផ្ទះធំមុនខ្ញុំនឹងទៅនិយាយជាមួយនាងពេលសួរនាំ យ៉ាស្មីន រួចរាល់តែពេលដែលខ្ញុំនិយាយជាមួយ យ៉ាស្មីន ហើយខ្ញុំបែរជាទទួលបានដំណឹងថា យូលី ជួបគ្រោះថ្នាក់ទៅវិញ »
យ៉ុនហ្គី អង្គុយមួយសន្ទុះក៏ចាប់ផ្ដើមនិយាយរៀបរាប់ពីរឿងដែលកើតឡើងមុនពេលដែលគេនិង យូលី បែកផ្លូវគ្នា។ គេមិនដឹងថាបកស្រាយបែបនេះលោក ហ៊ីម៉ា អាចត្រជាក់ចិត្តដែលខឹងនឹងគេឬអត់តែយ៉ាងណាក៏គេមិនបានស្ងាត់មាត់មិនព្រមបកស្រាយអ្វីឱ្យគាត់ដឹងសោះ។
« ឯងគួរតែនិយាយជាមួយកូន យូលី ឱ្យប្អូនត្រជាក់ចិត្តសិនហេតុអីក៏ទៅនិយាយជាមួយអ្នកដទៃមុនទាំងដែលប្អូនជាគូដណ្ដឹងនៅជិតខ្លួន? »
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ពិសោធចិត្ត
Hayran Kurguការដែលរាប់អានគ្នាជាបងប្អូនវាជារឿងល្អណាស់ទៅហើយសំរាប់ពួកគេ តែសុខៗចាស់ទុំទាំងសងខាងក៏ផ្លាស់ប្ដូរទំនាក់ទំនងពួកគេមកជាគូដណ្ដឹងវិញ តើគូដណ្ដឹងមួយគូនេះអាចនឹងមានថ្ងៃស្រឡាញ់គ្នាក្នុងន័យស្នេហានិងបានរៀបការជាមួយគ្នាយ៉ាងសមប្រកបឬអត់?
