Οδεύοντας προς την τρίτη Ιουνίου [Ολοκληρωμένο]

Κεφάλαιο 1

Η αρένα είχε στηθεί
Το στάδιο είχε γεμίσει
Χιλιάδες κόσμος ζητωκραύγαζε

Στο κέντρο της βρισκόταν ένας άντρας κοντά στα 40
Είχε πέσει στα γόνατα σαν να προσευχόταν
Τα μάτια του ήταν κλειστά
Μπροστά του επιμελώς τοποθετημένα κάθε λογής όπλα πάνω σε ένα ξύλινο βάθρο
Ο γονατιστός άντρας δεν επέλεξε κανένα από αυτά

Το βάθρο εξαφανίστηκε κάτω από το έδαφος

Τα μεγάφωνα ανακοίνωσαν την έναρξη

Όλοι κρατούσαν την ανάσα τους

Τα δίδυμα σπαθιά μου ξεγυμνώθηκαν.
Οι αλυσίδες τους διπλώθηκαν γύρω από τα χέρια μου και ενώθηκαν με αυτά.
Η απόσταση για να φτάσω τον γονατισμένο άντρα ήταν πολύ μικρή και ο θάνατος του ακαριαίος με το κεφάλι να αποκόπτεται από το υπόλοιπο σώμα.

Τα μάτια του είχαν παραμείνει κλειστά.

Τα σπαθιά είχαν ρουφήξει κάθε σταγόνα αίματος που είχε χυθεί πάνω σε αυτά και επέστρεψαν στις θήκες τους.

Το πλήθος πανηγύριζε εκστασιασμένα
Πρώτη φορά παρακολουθούσαν κάτι παρόμοιο άλλωστε

Κάλυψα το κεφάλι μου με την κουκούλα της στολής για να μικρύνω το οπτικό μου πεδίο και απομονώνοντας με από κάθε ήχο βγήκα από την αρένα.