Mephisto

50 YIL

Rudi gözlerini yavaşça açarken etrafında bir sevgi çığlığı patladı.

'UYANIYOR!'

Rudi halsiz şekilde etrafında ki 22 kişiyi izlerken hepsinin yüzündeki gülümsemeyi ve gözlerindeki kızarıklığı fark etmişti.

Güçlükle başını çevirirken kısık tonda konuştu,

'Neler oluyor ? Ben neredeyim ?'

Yasef hemen cevap verdi,

'Komutanım 1 haftadır baygındınız. Sizin için çok endişelenmiştik .'

Rudi yerinden doğrulmaya çalışırken Yasef hızlıca onu engellemek için atıldı.

'Biraz daha dinlenmeniz gerekiyor Efendim.'

Rudi tekrar yatağına uzandığında kısık tonda konuşmaya devam etti,

'Askerlerin durumu nedir ? Herhangi kaybımız varmı ?'

' Sayenizden herkes çok  iyi. Sizin iyi olduğunuzu öğrenince daha da iyi olacaklar.'

'Anlıyorum. O zaman beni yalnız bırakın.'

Kurmaylar ve Generaller odadan yavaşça çıkarken Rudi zihninde sürekli yankılanan *DİNG* sesine odaklandı.

Neler olduğunu anlayamıyordu sadece aralıksız olarak zihninde çalan zile benzer bir ses vardı.

Gözlerini tekrar kapatırken sese odaklandı.

Bir süre yoğunlaştıktan sonra ses daha da yüksek tonda duyulmaya başladı .

Rudi'nin bedeni bir anda beyaz bir boşluğa çekildi ve daha neler olduğunu anlayamadan bedenini saf beyaz bir alanda buldu.

Bir oda gibi görünen bu alan sanki sonsuz genişlikteydi.

Rudi etrafına biraz bakındıktan sonra üzerinde ki Beyaz Cübbeye odaklandı. Elini üzerinde gedirirken Yüzüğü'nün parmağında olmadığını fark etti.

Yatarken üzerinde olan hiç bir şey yanında değildi sadece Beyaz bir cübbe ile bom boş bir odada duruyordu.

Neler olduğunu anlamaya çalışırken uzakta şiddetli mavi renkli bir parlama gördü ve vakit kaybetmeden oraya yöneldi.

Adımları her saniye daha da hızlanıyordu fakat sanki yerinden bir adım bile atamamış gibi görünüyordu.

Bedeninde ki Aurası serbest bırakırken bütün gücünü ayaklarına aktardı.

Hızı bir kaç kat daha artmıştı fakat bir adım bile atamamış gibi hissetmeye devam ediyordu.

Ne kadar süre geçtiğini bilmeden uzunca bir süre bu şekilde koşmaya devam etti . Bir süre sonra başaramayacağını anlayarak durdu ve tekrar düşünmeye başladı.

'Bu bir aldatmaca olmalı. Fiziksel güçler burada hiç bir işe yaramıyor, o zaman durumu çözmeye çalışmam gerekiyor.'

Rudi kendisini bu yönde yönlendirmiş olsa da nereden başlayacağı hakkında en ufak bir fikri bile yoktu.

Odanın içerisinde ki tek farklı şey Mavi parlayan biçimsiz şeydi fakat ne ona yaklaşabiliyordu ne de onu yanına çekebiliyordu. Bu problemi halletmek içinde kullanabileceği hiç bir yöntem yoktu.

Oturup bağdaş kurdu ve gözlerini kapattı. Yılardır zor durumda kaldığında, etrafından kendini izole etmenin düşünmekte daha faydalı olduğunu keşfetmişti.